«آنتونی بلینکن » وزیر امور خارجه و « لوید آستین » وزیر دفاع آمریکا ، ظهر امروز (چهارشنبه)، در کنار همتایان قطری خود در کنفرانس مطبوعاتی مشترک در دوحه حاضر شدند.
بر اساس گزارش سرویس خبر فوری روزنامه «العربی الجدید»، «محمد بن عبدالرحمن آل ثانی» وزیر امور خارجه قطر در این کنفرانس گفت: «ما تحولات امنیتی و انسانی افغانستان و جزئیات مربوط به علمیات تخلیه را مورد بحث و بررسی قرار دادیم».
وزیر خارجه قطر ادامه داد: «ما بر لزوم ایجاد یک گذرگاه امن و آزادی آمدوشد از افغانستان تأکید کردیم. ما طالبان را تشویق می‌کنیم که برای تسهیل این امر با ما همکاری کند».
آل ثانی اضافه کرد: «ما وضعیت فرودگاه کابل و تلاش‌های قطر در زمینه راه‌اندازی مجدد این فرودگاه را در اسرع وقت مورد بحث قرار دادیم. ما همچنین مسئله فلسطین را بررسی کردیم و بر لزوم اجرای راهکار دودولتی مطابق با ابتکار عربی تأکید نمودیم».
اما در مقابل، وزیر امور خارجه آمریکا گفت: «ما از قطر بابت تلاش‌هایشان در افغانستان ممنونیم و اقدامات آن‌ها در تسهیل روند تخلیه ده‌ها هزار تن را فراموش نخواهیم کرد. انتقال سفارت ما از کابل به دوحه اتفاقی نیست. قطر در مذاکرات نقش داشت تا زمانی که ما به پایان جنگ رسیدیم».
آنتونی بلینکن اضافه کرد: «ما با طالبان ارتباط برقرار کردیم و آن‌ها با اجازه سفر به کسانی که مجوز دارند، موافقت کردند. ما به همکاری‌های تنگاتنگ خود با قطر در تمام زمینه‌ها ادامه خواهیم داد. روابط ما با دوحه مستحکم است و ما از توافق "العلا" برای همگرایی میان شریکانمان حمایت می‌کنیم».
لوید آستین وزیر دفاع آمریکا نیز که در این کنفرانس حضور داشت، گفت: «ما بزرگترین عملیات تخلیه تاریخمان را انجام دادیم و بدون قطر به چنین چیزی دست نمی‌یافتیم. امیدواریم که دیپلماسی به متوقف کردن درگیری‌ها در منطقه از جمله در ارتباط با پرونده ایران کمک کند».
وزیر امور خارجه قطر در ادامه در پاسخ به سؤال خبرنگاران حاضر بیان کرد: «ما یک گروه از دوحه به فرودگاه کابل فرستادیم و تا کمک‌های فنی و تجهزات را فراهم کنیم؛ اما هنوز به توافقی برای راه‌اندازی مجدد فرودگاه دست پیدا نکردیم. امیدواریم که فرودگاه کابل در سریع‌ترین زمان ممکن برای آغاز سفرها و تداوم ارسال کمک‌های انسان‌دوستانه راه‌اندازی شود».
محمد بن عبدالرحمن آل ثانی اضافه کرد: «آمریکا مهم‌ترین شریک قطر است. ما اعتقاد نداریم که میان آنچه در افغانستان رخ می‌دهد و چگونگی نگاه آمریکا به منطقه ارتباطی وجود داشته باشد. ما از تلاش‌های پس از جنگ در افغانستان به منظور بازگردان این کشور به حالت سابق و برپایی دولت مشارکتی حمایت می‌کنیم».
آنتونی بلینکن نیز در پاسخ به سؤال خبرنگاران اظهار داشت: «ما تمام آمریکایی‌ها را از افغانستان خارج کردیم به استثنای تعدادی اندکی که یا نخواستند تصمیم خروج بگیرند یا نتوانستند. تعداد کسانی که از افراد حاضر در افغانستان که از تابعیت آمریکایی برخوردارند، ۱۰۰ نفر است و ما با همه آن‌ها تقریبا در ارتباط هستیم. ما طالبان را به اجرای تعهداتشان در خصوص ایجاد یک گذرگاه امن برای این افراد ملزم خواهیم کرد».
بعد از توافق فوریه ۲۰۲۰ آمریکا و طالبان و امضای «توافقنامه صلح» بین دو طرف، روند خروج نظامیان آمریکایی و متحدان این کشور از افغانستان شروع شد. این در حالی است که طی هفته‌های اخیر جنگ در افغانستان شدت گرفته و طالبان موفق شده‌اند بسیاری از مناطق افغانستان را به تصرف خود درآورند.
ایالات متحده و دیگر کشورهای عضو ناتو در سال ۲۰۰۱ در پاسخ به حملات ۱۱ سپتامبر همان سال در آمریکا، به افغانستان حمله نظامی کردند و از آن زمان، حضور نظامی و اشغالگری آن‌ها در افغانستان ادامه داشته است.
با تصرف سریع‌تر از حد انتظار کابل از سوی گروه طالبان، آمریکا و متحدانش روند خروج از افغانستان را به شکلی سراسیمه و بی‌نظم تسریع کرده‌اند.
