جمهوری اسلامی ایران و نیرو‌های مسلح آن در سال‌های اخیر به ویژه پس از پایان جنگ تحمیلی تاکنون توانسته‌اند دستاورد‌های مهمی در حوزه تجهیزات و ارتقای توان رزمی به دست آورند.
خودکفایی و ایجاد قدرت درون‌زا با طراحی و ساخت انواع تجهیزات نظامی بومی در سال‌های اخیر به قدری سرعت یافته که حیرت بسیاری از ناظران بین المللی را به همراه داشته و باعث شده توان نظامی کشورمان هر سال بیش از سال‌های گذشته رشد کند.
همه این دستاورد‌ها موید این مطلب است که فرماندهان و مسئولان نیرو‌های مسلح کشورمان به خوبی به اهمیت خودکفایی و دارابودن تجهیزات گوناگون تسلیحات در همه حوزه‌ها پی برده‌اند. پدافند هوایی و تجهیزات مورد استفاده در آن یکی از این حوزه‌های مهم در نیرو‌های مسلح کشورمان است که ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی طی سال‌های اخیر در قالب قرارگاه پدافند هوایی خاتم الانبیاء (ص) با یکدیگر همکاری تنگاتنگی دارند.
پیشرفت سامانه‌های پدافند هوایی ایران اینک به مرحله بی‌نیازی نزدیک شده، ولی ظاهرا این پایان کار نیست و ایران گام‌هایی در جهت صعود کم سابقه در حوزه سامانه‌های پدافندی برداشته است. این در حالیست که ساخت سامانه باور ۳۷۳ در کم‌تر از ۱۰ سال تکمیل و اجرایی شده است؛ بنابراین حال که ایران به بالاترین سطح فناوری دفاعی در حوزه پدافند هوایی دست یافته است، از این پس در مدت زمان کوتاه‌تری قادر خواهد بود که محصولات باکیفیت‌تری را تولید کند. به معنای دیگر ایران در مرز علم پدافندی روز دنیا در حال حرکت است و هر لحظه باید منتظر اعلام یک خبر و دستاورد جدید دفاعی در این حوزه بود.
کشف، رصد، پایش، درگیری و انهدام اهداف هوایی به ویژه پهپاد‌ها و حتی نشاندن و سالم گرفتن آن‌ها از جمله قابلیت‌های نرم و سخت پدافند هوایی است که نمونه‌های متفاوتی از آن را طی سال‌های اخیر شاهد بودیم. البته حاصل این همکاری‌ها نیز امنیت بسیار بالای آسمان ایران اسلامی در قالب شبکه یکپارچه پدافندی هوایی کشور است، شبکه‌ای که با دارا بودن لایه‌های مختلف و متعدد امنیت بسیار بالایی را برای کشورمان فراهم کرده‌اند.
این پیشرفت‌ها در افزایش سطح پوشش راداری کشورمان نیز مشهود است به نحوی که پدافند هوایی کشورمان پس از پیروزی انقلاب اسلامی با پوشش بیش از ۳ هزار و ۶۰۰ نقطه، گستردگی فراگیر و کارآ بودن خود را در حفظ آسمان ایران اسلامی از پرنده‌های متخاصم و بهبود تردد هوایی و مراقبت‌های اطلاعاتی فرامنطقه‌ای نشان داده است. یکی از ابزار‌های این رصد و پایش رادار‌ها هستند که صنایع دفاعی کشورمان نمونه‌های متنوعی از آن‌ها را طراحی و تولید و همچنین کاربردی کرده‌اند.
رعد قدرت ایران بر پیکره دشمنان با سامانه موشکی رعد
نیرو‌های مسلح جمهوری اسلامی ایران به همراه وزارت دفاع و پشتیبانی نیرو‌های مسلح تاکنون توانسته اند سامانه‌های بومی بسیاری را طراحی کرده و بسازند که سامانه موشکی رعد یکی از آن هاست. این سامانه یک سامانه موشکی زمین به هوای ساخت سازمان جهادخودکفایی نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که برای اولین بار در روز ۳۱ شهریورماه ۱۳۹۱ در جریان رژه نیرو‌های مسلح به مناسبت هفته دفاع مقدس رونمایی شد. این سامانه دفاع موشکی می‌تواند به همراه رادار بومی خود در هماهنگی با سایر بخش‌های شبکه یکپارچه پدافند هوایی از گوشه گوشه ایران اسلامی حفاظت و حراست کند.
سامانه دفاع موشکی رعد یکی از سامانه‌های میان برد و ارتفاع متوسط است که با توجه به شکل ظاهری و ساختاری آن با سامانه‌های سوم خرداد و طبس می‌توان آن‌ها را از یک خانواده دانست. رعد می‌تواند با اهداف مختلف تا ارتفاع ۲۷ کیلومتری درگیر شده و اهداف متجاوز را منهدم کند. این سامانه بومی دفاع موشکی بومی از سه فروند موشک با نام‌های طائر ۱ با برد ۵۰ کیلومتر بُرد و طائر ۲ با برد ۱۰۵ کیلومتر و همچنین موشک صیاد ۲ با برد ۷۵ کیلومتر تجهیز می‌شود.
این سامانه پدافندی توان مقابله با هواپیما‌های تاکتیکی و استراتژیک، مقابله با بالگرد، مقابله با پهپاد و قابلیت کار در شرایط جنگ الکترونیک را داراست.
سامانه موشکی رعد، بر روی یک خودروی ۶ چرخ مستقر شده که حامل یک مجموعه سه تایی از موشک‌های مورد اشاره است که دو درجه آزادی سمت و ارتفاع دارد و در برخی نمونه‌ها مجهز به رادار هم بوده و خدمه این سامانه موشکی در زیر قسمت استقرار موشک‌ها قرار دارند.
علاوه بر موشک‌ها و خودروی حامل این سامانه موشکی، سامانه راداری آن نیز بومی و ساخت داخل است. این سامانه راداری بر روی یک کامیون مستقر است که قدرت تحرک بالایی به آن می‌بخشد. در حال حرکت، اجزاء رادار کاملاً بسته است و یک دکل کوچک آنتن ارتباط با واحد‌های شلیک در پشت این کامیون دیده می‌شود. سامانه رعد از دو رادار استفاده می‌کند، نخست رادار کشف هدف ۱ S ۱۱ و دوم هم رادار ۱ S ۳۱ برای تابان‌سازی هدف که برد‌های مختلفی در منابع برای آن‌ها ذکر شده، اما برد ۷۵ تا ۹۰ کیلومتر برای رادار ۱ S ۱۱ و تا ۵۵ کیلومتر برای رادار ۱ S ۳۱ بیشتر قابل اتکاست.
