محسن رضایی نامزد انتخابات ریاست جمهوری در حاشیه ضبط برنامه انتخاباتی خود در جمع خبرنگاران اظهار داشت: فکر می‌کنم بلایی که بانک‌ها بر سر ملت ایران آوردند، بعثی‌های عراقی نیاوردند زیرا نه تنها تولید را زمین زدند بلکه به رفاه مردم نیز آسیب های جدی وارد کردند.
وی با تاکید بر اینکه اولین اقدام دولت «اقدام و تحول» اصلاح نظام بانکی کشور است، گفت: در ابتدا بانک مرکزی را از حالت وابستگی به دولت خارج و آن را مستقل می کنیم. مسأله دوم این است که بانک های ما استانداردهای بین المللی ندارند و نظام بانکی ما بسیار سنتی است و باید با اظهار تأسف کنم که اکثر کشورهای منطقه نظام بانکی مدرن‌تری از ایران دارند.
نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری تاکید کرد: ایران تمدنی سازی که وقتی برای اولین بار پول در زندگی بشر به وجود آمده بود، آن می شناختند، امروز بانک مرکزی‌اش باید از بانک های کشورهای منطقه قدیمی‌تر و سنتی‌تر باشد.
رضایی در رابطه با سه دغدغه اصلی مردم از نگاه خود، تصریح کرد: بی ثباتی مالی اولین دغدغه مردم است. قیمت ها روز به روز در حال تغییر است و هیچ فردی از مردم نمی‌داند فردا چه خبر است و نمی داند حالا که برای خرید میوه به بازار می رود قیمت ها چه تغییری کرده است. ما این دغدغه را در وهله اول کنترل خواهیم کرد.
وی ادامه داد: البته با توجه به وضعیت بودجه امسال و تصمیمات دولت، کار سختی خواهد بود اما ان شاءالله همین امسال تلاش می کنیم به گرانی‌ها شوک منفی وارد کنیم.
نامزد انتخابات ریاست جمهوری دومین دغدغه مردم را بیماری عنوان و بیان کرد: چه کسی می‌گوید بیکاری ۱۰ درصد است. اگر شغل را یک ساعت در هفته بدانیم صحیح است اما آیا اگر کسی یک ساعت در هفته کار نکند می‌شود بیکار و دیگری که یک ساعت در هفته کار کرده می‌شود شاغل؟ این معیار بیکاری است اما اگر معیار را ۲۲ ساعت بگذاریم و کسانی که ۲۲ ساعت کار می‌کنند شاغل باشند، آنهایی که کمتر از ۲۲ ساعت در هفته کار کنند بیکار محسوب می‌شوند که در نتیجه آمار بیکاری در کشور روی ۱۸ درصد می‌رود.
رضایی تاکید کرد: جوانان و بانوان بیکار هستند. بیکاری در برخی از استان‌ها که فاجعه است و بیست سال است که آمار بیکاری آنها ۱۷ درصد و ۱۸ درصد است، بعد می‌خواهیم خودکشی نباشد؟
وی مسأله سوم را بی‌احترامی به مردم و رعایت نکردن کرامت انسانی و تحقیر مردم در ادارات دولتی دانست و گفت: خانه‌نشینی مدیران کشور به دلیل کرونا و فاصله دولت از مردم از دیگر دغدغه‌های مردم است. اگر ما خودمان در سختی‌ها کنار مردم نباشیم که نمی‌شود. دولت که چیزی به مردم نمی‌دهد، اگر در مردم هم نباشد چه کسی در شرایط سخت به سر مردم دست می‌کشد؟ ما اگر ارباب رجوع را ارباب دولت بدانیم از همه پیش قدم‌تر خواهیم بود.
