دومین مناظره نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ، عصر امروز (سه‌شنبه ۱۸ خرداد) با حضور ۷ نامزد این انتخابات و با موضوع فرهنگی، اجتماعی و سیاسی برگزار شد.
مهم‌ترین محور اظهارات سعید جلیلی ، نامزد سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری را در ادامه می‌خوانید؛
- اگر می‌خواهیم اعتماد مردم جلب شود، حتماً باید رفتار مسئولان درست بشود
- یکی از موضوعاتی که مانع اصلاح امور می‌شود، متأسفانه مسئله فرهنگ غلط سیاسی در نظام اجرایی اداری ماست. این مربوط به یک جناح و یک دولت نیست، موضوعی فراگیر است که باید حتماً توجه جدی به آن بشود.
- چه کسانی که رقیب شما باشند چه کسانی که رفیق شما باشند، ممکن است دچار چنین آسیبی بشوند
- اگر شما در ساختار اداری کشور آن فرهنگ سیاسی غلط را پاک نکنید، ظرفیت‌های کشور متوقف می‌شود.
- چند مثال می‌زنم؛ اگر در فرهنگ سیاسی ما، نمایش جای کار واقعی را گرفت نمی‌توانید انتظار داشته باشید کارها جلو برود. با نمایش کشور اداره نمی‌شود.
- اگر شما آمدید به جای اینکه نتیجه کار خود را بیان کنید، مدام فرآیند کار را توضیح دادید و گفتید این تعداد سفر رفتم و مدام گزارش بدهی، امّا نتیجه‌ای نداشته باشد، این فرهنگ غلط است.
- اگر شما کارهای ریشه‌ها را کنار بگذارید و به کارهای نمایشی روی بیاورید، حتماً مشکلات کشور باقی می‌ماند.
- اگر ما به اصلاح ساختار بودجه اهتمام نکردیم، اصلاح نظارت بانکی را جدی نگرفتیم و کشور را به شکل روزمره اداره کردیم، کشور متوقف می‌شود.
- اگر نتیجه کارهای ولو شبانه روزی مسئولین در زندگی مردم دیده نشود، این نشان می‌دهد که کار آن‌ها واقعی نبوده بلکه نمایشی بوده است.
- کار نمایشی یعنی اینکه شما تیری را شلیک می‌کنید و به هرجا برخورد کرد، می‌گویید به هدف خورده است. یعنی می‌گوییم فلان کار را می‌کنیم تا تحریم رفع شود، بعد که تحریم دوبرابر می‌شود می‌گویید جام اخلاق را بردیم. این که نتیجه نمی‌شود. نباید اجازه داد این فرهنگ تسری پیدا کند.
- اگر در کارها به‌موقع تصمیم نگرفتید و یک کار مرتب دچار وقفه شد و یکی دوسال کشور را معطل گذاشتید، کشور دچار مشکل می‌شود.
- نباید چندشغلی رواج پیدا کند؛ هر فرد باید یک کار تمام وقت داشته باشد. اگر چندشغلی ضدارزش نشد، نمی‌توانید مشکلات کشور را حل کنید. باید این فرهنگ سیاسی اصلاح شود تا خیلی از امور اصلاح شود.
- من در مناظره قبلی هم گفتم که یکی از مشکلاتی که باعث می‌شود مشکلات کشور حل نشود، فرهنگ سیاسی است. یکی از موضوعات این است که ما باید تعارفات را کنار بگذاریم.
- ما امروز داریم درباره انتخاب رئیس‌جمهور سخن می‌گوییم. کسی که می‌خواهد ماشین دولت را راه بیندازد، باید بتواند برای دستگاه‌های مختلف برنامه داشته باشد.
- آیا این نوع مناظره و این نوع سوالات و این پاسخگویی،می‌تواند مردم را کمک کند؟ غرض از این جلسه این است که مردم بتوانند انتخاب کنند.
- امروز بسیاری از موضوعاتی که مورد توجه مردم است در مناظره مطرح نمی‌شود. ما امروز روستاها را داریم که ۲۷ درصد جمعیت کشور در آنجاست. اینکه چه برنامه‌ای درباره روستا داریم کسی تا کنون سؤال نکرده است. درباره بانوان که 50 درصد جمعیت کشور است، سؤالی نمی‌شود. همچنین آموزش و پرورش و موضوع جوانان و ورزش.
- این شیوه مناظره کمکی به انتخاب مردم نمی‌کند. اگر می‌خواهیم کشور را نه‌تنها اداره بلکه جهش بدهیم، باید بدانیم اولویت کشور چیست و با چه برنامه‌ای و چگونه می‌توان آن را حل کرد و بعد این راهکارها نقد بشود.
- اینکه ما از برخی دوستان دعوت کردیم برای مناظره، برای این بود که مردم بهتر بتوانند انتخاب کنند.
- اگر دوستان موافق هستند همین جا یک اصلاح را شروع کنیم و مناظره بعد به این شیوه برگزار نشود. اینجا که قرار نیست تست هوش بگیریم. موضوعی مطرح شود و مثل دانشگاه‌ها به‌صورت کتاب باز، هر کس حرفی داشت درباره آن موضوع مطرح کند.
- اگر صحبت از جمهوریت و انتخابات پرشور می‌کنیم، بالاخره الان هشتاد میلیون مردم و نیز کسانی که این مناظره را می‌بینند باید بدانند کدام موضوع اولویت است و چند نامزد حرف‌هایشان را بزنند و مردم بگویند حرف این بهتر است و به آن رأی بدهند.
- اینکه حرف‌های پراکنده گفته شود، فایده‌ای ندارد.
- وقتی سخن از رئیس‌جمهور مطرح می‌شود، باید بدانیم که رئیس‌جمهور کسی است که با اقتدار کشور را اداره کند. اگر می‌گوییم کشور باید جهش پیدا کند و فقط اداره نشود، لازمه‌اش این است که رئیس‌جمهور بگوید برای فلان موضوع چگونه می‌خواهم به دستگاه‌ها مأموریت بدهم.
- رئیس جمهور مقتدر به این نیست که چند حرف تند بزند.
- نقش رئیس‌جمور فراتر از دستگاه‌ها است. برخی موضوعات وجود دارد که رئیس‌جمهور باید برای آن‌ها مأموریت تعریف کند و دستگاه‌ها را هم‌افزا و هم‌آهنگ کند و پیگیری کند که به نتیجه رسید یانه.
- ۵۰ درصد جمعیت کشور ما را خانم‌ها تشکیل می‌دهند. اگر از کار واقعی سخن می‌گوییم، تمایزش با کار نمایشی چیست؟ در این هشت سال بارها از حقوق خانم‌ها صحبت‌شده، نتیجه‌اش چیست؟ تقریباً هیچ.
- دولت 18 برنامه درباره زنان مطرح کرده است. نتیجه آن‌ها چه شد؟ زنان سرپرست خانوار الان چه امکان بیشتری پیدا کرده‌اند؟ اگر از اشتغال خانم‌ها سخن می‌گوییم، چه ابتکارات نوین و بومی را برای اشتغال آنان به کار برده‌ایم؟ در اقتصاد چه نقشی را برای آنان قائل شده‌ایم؟
- کار واقعی، برنامه و پیگیری جدی می‌خواهد. برای برخی مأموریت‌‌هایی که دستگاه‌ها دارند، حتی یکبار هم جلسه تشکیل نشده و پیگیری نشده است. اگر برای زنان دل می‌سوزانیم که چرا فلان پیامک برای آنان ارسال می‌شود، هزاران زن در کشور دچار مشکلات اقتصادی هستند، زنان بدسرپرست و موضوعاتی از این قبیل را داریم که دولت وظیفه دارد برای آن‌ها برنامه داشته باشد.
- اینکه شما نگاه می‌کنید نسبت طلاق به ازدواج افزایش یافته است، خب این برنامه می‌خواهد.
- جالب است؛ طرحی با عنوان آگاه‌سازی حقوق زنان روستایی تعریف شده و 500 میلیون دلار برای آن هزینه شده، امّا وقتی که نگاه می‌کنیم می‌بینیم کل مخاطب آن 510 نفر بوده است. این نمایش است و کار واقعی نیست.
