انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ و ماجرای عدم احراز صلاحیت برخی نامزدهای انتخابات توسط شورای نگهبان باز هم نشان داد اصلاح طلبان به فواعد دموکراسی در کشور پایبند نیستند.
هجمه های برخی اصلاح طلبان به شورای نگهبان همراه با اپوزیسیون خارج نشین نشان می دهد برخی افراد این جریان سیاسی به هیچ عنوان قواعد دموکراسی را قبول ندارند.
بر طبق قانون اساسی، شورای نگهبان مسئول احراز صلاحیت نامزدهای انتخابات در ریاست جمهوری است. بر همین اساس این نهاد مهم و تاثیرگذار فارغ از جناح بندی ها صلحیت داوطلبان را بررسی کرد اما پس از معرفی 7 نامزد به یکباره اصلاح طلبان که مقصر اصلی وضع موجود کشور هستند فریاد برآوردند و نوک پیکان هجمه را به سمت شورای نگهبان گرفتند.
اصلاح طلبان اینبار کلید واژه انتصاب را به جای انتخاب در دستور کار و استراتژی خود قرار دادند که شورای نگهبان می خواهد یک نامزد خاص رئیس جمهور شود.
این موضوع مسبوق به سابقه است و همواره بازی خود را در زمان های مختلف انتخاباتی با چاشنی مظلومیت دنبال می کنند.
اصلاح طلبان می گویند چون نامزد مورد نظر آنها در انتخابات تائید نشده پس مردم در انتخابات شرکت نمی کنند و انتخاباتی با حضور حداقلی خواهیم داشت.
با نگاهی به انتخابات های گذشته دیکتاتوری مدرن اصلاح طلبان بیشتر از گذشته مشهود است.
هرگاه در انتخاباتی این جریان سیاسی موفق به پیروزی نمی شود و نامزد ائتلافی انها هم حضور دارد صحبت از تقلب می کنندو هرگاه می دانند رای نمی آورند سخن از تحریم انتخابات و ایراد به انتخابات آزاد می گیرند.
در سال 1388 میرحسین موسوی به عنوان نامزد اصلاح طلبان نتوانست پیروز انتخابات شود و فتنه ای عجیب را علیه دموکراسی به راه انداختند و سخن از تقلب کردند اما در سال 1392 که نامزد آنها یعنی محمدرضا عارف را به زور به نفع روحانی کنار زدند و توانستند باعث پیروزی روحانی شوند چگونه سخن از تحریم انتخابات نمی زدند؟
اصللاح طلبان بر خلاف آنچه ادعا می کنند دیکتاتوری مدرن خود را نشان داده اند، یعنی تنها انتخاباتی را قبول دارند که نامزد مورد نظر آنها برنده انتخابات شود و اگر در انتخاباتی شکست بخورند آن انتخابات را قبول ندارند.
اصلاح طلبان باید امروز پاسخگوی مشکلات عدیده اقتصادی و معیشتی مردم باشند و عذرخواهی بزرگی به ملت ایران بدهکارند که بانی وضع موجود هستند.
