مقاله نویس روزنامه هاآرتص در یادداشتی اعتراف کرد: هر سه روز یک بار خسارتهایی که متحمل میشویم عبارت است از: ۹۱۲ میلیون دلار ناشی از به پرواز درآمدن جنگندهها و هواپیماها، قیمت موشکها ی پاتریوت، و تجهیز دستگاهها به سوخت و مصرف مهمات. افزون بر آن، به اختلال در فعالیتهای تجاری، کاهش شاخص بورس، تعلیق اکثر موسسات و فعالیتهای ساختمانی، مرگ دام و طیور در مزارع به ارزش دهها میلیون دلار، اختلال در برخی فرودگاهها و برخی خطوط قطار و هزینه تغذیه کسانی که به پناهگاهها روی میآورند نیز میتوان اشاره کرد.
مقاله نویس هاآرتص اذعان کرد: همچنین تخریب خانهها، مغازهها، خودروها و کارخانهها با موشکهای مقاومت فلسطینی نیز از جمله خسارت هاست، ما در معرض جنگی قرار داریم که خود، آن را مدیریت نمیکنیم و قطعا ما کسانی نیستیم که به این جنگ پایان میدهند، به خصوص که ساکنان شهرهای عربی در اسرائیل (فلسطین اشغالی) همه را با این انقلاب عظیم علیه ما، شگفت زده کردند؛ این در حالی است که ما فکر میکردیم ساکنان آن هویت فلسطینی خود را از دست دادهاند.
مقاله نویس این روزنامه عبری همچنین نوشت: این یک هشدار ناگوار برای دولتی است که سیاستمدارانش تاکید کردند که محاسباتشان همه اشتباه از آب درآمده است و سیاستهای آنها نیاز به افق فراتر از آنچه فکر میکردند، داشت، چرا که شهروند فلسطینی یک اماراتی، قطری یا عمانی نیست. آنها واقعا صاحبان این سرزمین هستند بنابراین با جان و مال و فرزندانشان و با این سرسختی و غرور از آن دفاع میکنند. من به عنوان یک یهودی بر این باورم که محال است اسرائیلیها این وابستگی و این پایبندی و ریشه داری در زمین را داشته باشند.
او افزود: این در حالی است که ما همواره در حال کشتن، زندانی کردن و محاصره کردن فلسطینیان هستیم و آنها را غرق در مواد مخدر کردهایم و به افکار و عقایدشان با خزعبلاتی که آنها را از دین شان دور نگه میدارد، مانند رهایی، الحاد و بیدینی و ایجاد شک و سوءظن حمله کردهایم. اما عجیب این است که حتی برخی از آنها هم که معتاد به مواد مخدر هستند برای دفاع از سرزمینشان و از مسجد الاقصی به صحنه میآیند گویا شیخهایی عمامه بر سر هستند که شعار الله اکبر آنها طنین انداز است.
در این یادداشت روزنامه هاآرتص همچنین آمده است: ارتشهای کشورها با تمام تجهیزات نظامی خود جرأت نکردند آنچه را که مقاومت فلسطینی تنها طی چند روز محقق کرد انجام دهند! بنابراین در حال حاضر نقاب از چهره «نظامیان اسرائیلی شکست ناپذیر» افتاده است، زیرا سربازان اسرائیلی نیز در معرض کشته شدن یا ربوده شدن قرار دارند.
نویسنده این مقاله تاکید کرد که حالا که تل آویو طعم موشکهای مقاومت را چشید بهتر است از خیالپردازیهای دروغین خود در زمینه اسرائیل بزرگ دست برداریم؛ بنابراین باید برای فلسطینیان کشوری در همسایگی ما وجود باشد و به طور مسالمت آمیز با آنها زندگی کنیم و این تنها کاری است که میتواند طول عمر بقای ما را در این سرزمین برای چند سال دیگر افزایش دهد و فکر میکنم اگر پس از هزار سال هم توانستیم ده سال دیگر به عنوان کشور یهودی باقی بمانیم ناگزیر باید همه هزینهها را برای فلسطینیان بپردازیم، زیرا یک فلسطینی بارها و بارها زنده میشود و بار دیگر سوار بر اسبش به سمت تل آویو خواهد آمد.