مشاور امنیت ملی کاخ سفید در مصاحبه با شبکه «سی‌ان‌ان» درباره وضعیت پیرامون رایزنی‌های اخیر در وین میان ایران و گروه ۱+۴ و گفت‌و‌گوهای غیر مستقیم با هیات آمریکایی اظهاراتی مطرح کرد.
«کریستیان امانپور» مجری شبکه سی‌ان‌ان در مصاحبه اختصاصی با جیک سالیوان مشاور امنیت ملی کاخ سفید از او درباره رایزنی‌های اخیر در وین برای بازگشت آمریکا به برجام و همچنین برنامه جو بایدن برای خارج کردن نظامیان آمریکایی از افغانستان سوال کرد.
امانپور سوال کرد: «در موضوع ایران، در محافل عمومی و علنی این حرف مطرح شده است که چه طرفی ابتدا (به پایبندی دوباره و کامل به برجام) برمی‌گردد؟».
این مجری سرشناس آمریکایی در سوال خود تاکید کرد که در سراسر جهان این اعتقاد دارد این ایالات متحده است که از برجام خارج شده و اول باید به این توافق برگردد.
امانپور گفت: «ما شنیده‌ایم که پیشرفت‌هایی برای برگرداندن این توافق به مسیر قبلی ایجاد شده است. شما (سالیوان) جزو اولین افرادی بودید که در اتاقی بودید که برای تحقق اولین توافق (برجام) حضور داشتید. خوب به ما بگویید که در حال حاضر چه اتفاقی دارد می‌افتد؟»
این مجری شبکه سی‌ان‌ان در پرسش خود از سالیوان به تجربه حضور او در مذاکرات در دولت اوباما در مسقط پایتخت عمان اشاره کرد.
جیک سالیوان در پاسخ به این سوال گفت: «مذاکره‌کنندگان (همین اخیرا) تازه‌ترین دور از گفت‌و‌گوها را به پایان رساندند این گفت‌و‌گوها به صورت غیر مستقیم انجام می‌شوند این یعنی که ایالات متحده و ایران در حال حاضر در مقابل هم روی میز نمی‌نشینند و شرکای ما، قدرت‌های جهانی (گروه 1+4) با ایرانی‌ها روی میز می‌نشینند و با آنها درباره هر دو موضوع اعمال محدودیت‌های هسته‌ای که بای بپذیرند و همچنین رفع تحریم‌هایی که متعاقب آن انجام خواهد شد، صحبت می‌کنند و سپس به اتاق دیگر می‌روند و با مذاکره‌کنندگان آمریکایی حرف می‌زنند و این رفت و برگشت‌ها ادامه دارد».
مشاور امنیت ملی کاخ سفید ادامه داد: «ما به پیشرفت‌هایی دست یافته‌ایم اما اختلافات وجود دارند که باید برطرف شوند اما در نهایت ایالات متحده متعهد است که به برجام، توافق هسته‌ای ایران بر مبنای تعهد در برابر برگردد، چیزی که ما از ابتدای این دولت (جو بایدن) آن را اعلام کرده‌ایم».
امانپور از این مقام ارشد دولت بایدن سوال کرد: «خوب منظور شما از تعهد در برابر تعهد چیست؟ برای ما تصویر روشن تری از این موضوع ارائه دهید؟ آیا این دو موضوع در یک لحظه و به صورت همزمان انجام خواهد شد یا اینکه شما اول از آنها (ایران) خواهید خواست که کاری در ابتدا انجام دهند؟ آیا آنها از شما می‌خواهند که اول کاری انجام دهید؟ منظور شما (از تعهد در برابر تعهد) چیست؟»
جیک سالیوان در جواب به این سوال گفت: «کریستیان! اینجا واقعا دو موضوع وجود دارد: و موضوع اول، این موضوع کلی و اساسی است که یعنی اینکه چه تحریم‌هایی برداشته خواهند شد و در ازای آن چه محدودیت‌های هسته‌ای را ایران خواهد پذیرفت با توجه به این موضوع که آنها بسیار از پایبندی (به برجام) بسیار جدا شده‌‌اند. و موضوع دوم، ترتیب و توالی این اقدامات است. ما در حال حاضر روی دو موضوع کلی و اساسی تمرکز کرده‌ایم و ما (بعدا) به سمت توالی و ترتیب این اقدامات خواهیم رفت اما من در تلویزیون درباره آن مذاکره نخواهم کرد اما فقط این را می‌گویم که ایالات متحده قرار نیست هیچ اقداماتی در این موضوع نخواهیم کرد مگر آنکه ما از سوی ایران مطمئن شویم که برای بازگرداندن برنامه هسته‌ای خود به محدودیت‌های زمان توافق هسته‌ای ایران آمادگی داشته باشد».
این مقام ارشد دولت جو بایدن در حالی از ایران خواسته که به محدودیت‌های برجامی برگردد که دولت سابق دونالد ترامپ در اقدامی غیرقانونی از آن خارج شد و به اقداماتی از قبیل اعمال تحریم‌های شدید و «کارزار فشار حداکثری» دست زد و این کارزار در دولت بایدن هم همچنان ادامه دارد.
جیک سالیوان در بخش دیگری از این مصاحبه به سوالی درباره تصمیم بایدن برای خارج کردن نظامیان آمریکایی از افغانستان و تعویق کنفرانس صلح افغانستان پاسخ داد. در خبرها آمده بود که این کنفرانس که قرار بود ۲۴ آوریل (پنج اردیبهشت) در استانبول برگزار شود تا بعد از ماه رمضان به تعویق افتاد.
جو بایدن رئیس‌جمهور آمریکا پیش از این اعلام کرده بود که در نظر دارد بعد از حدود ۲۰ سال حضور نظامی در افغانستان، در تاریخ ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور) نظامیان آمریکا را افغانستان خارج کند.
مشاور امنیت ملی کاخ سفید در مصاحبه با سی‌ان‌ان درباره افغانستان اینطور گفت: «خوب الان ۲۰ سال شده است که ایالات متحده وارد افغانستان شده است، در تمام این ۲۰ سال که رفتن به سمت دیپلماسی سخت بوده است، به همین خاطر اینکه ممکن است چند هفته زمان نیاز باشد تا طرف‌ها را در یک مذاکرات جدی داشته باشیم، نباید برای هیچ کسی تعجب برانگیز باشدو از سوی دیگر این قطعا درست است که ما در میان قدرت‌های منطقه، همسایگان افغانستان و دیگر کشورهای کلیدی شامل ترکیه و قطر این انگیزه را می‌بینیم که طرف‌های (جنگ در افغانستان) را به طریقی جدی دور هم جمع کنند و تلاش کنند که به پیشرفت برسند».
جیک سالیوان ادامه داد: «البته کریستیان یک موضوع مهم اینجا وجود دارد و آن این است که آنچه که رئیس‌جمهور (آمریکا) در سخنرانی خودش بیان کرد این بود که ما در نهایت نمی‌توانستیم ارتش ایالات متحده و نظامیان آمریکایی را به عنوان ابزار چانه‌زنی میان طرف‌های درگیر (در افغانستان) و دیگر کشورها قرار دهیم. اساسا آنچه که ما می‌گوییم این است که ما نمی‌توانیم خروج نظامیانمان را به حصول یک نوع توافق دیپلماتیک بین طالبان و افغانستان مشروط کنیم چرا که این یعنی نسخه‌چینی برای باقی ماندن در افغانستان به لطف و مرحمت دیگر بازیگران خواهد بود و نه اینکه به سمت حصول به منافع امنیت ملی آمریکا حرکت کنیم. به همین دلیل رئیس‌جمهور (بایدن) در سخنرانی خود این موضوع (خروج از افغانستان) و جدول زمانبندی آن را اعلام کرد».
کریستیان امانپور بعد از این سخنان سالیوان نظر او را درباره مخالفت‌های مقام‌های ارشد جمهوری‌خواه کنگره درباره تصمیم بایدن برای خارج کردن نظامیان این کشور از افغانستان جویا شد.
مجری سی‌ان‌ان سوال کرد: «آیا شما (دولت جو بایدن) آمادگی این را دارید که شاید ظرف یک سال و یا دو سال شاهد این باشید که کابل (پایتخت افغانستان) سقوط کند، آیا شما آمادگی این را دارید که دولت منتخب افغانستان از طریق پیشرفت‌های نظامی که طالبان هم اکنون در صحنه میدانی در اختیار دارد، فروبپاشد؟»
مشاور امنیت ملی کاخ سفید در پاسخ به این سوال گفت: «ببین کریستیان! ما با چشمانی باز به همه سناریوهای محتمل درباره افغانستان در صورت خروجمان نگاه کرده‌ایم و ما درباره این فرایند ماستمالی نکرده‌ایم و هیچ یک از احتمالات و آسیب‌های احتمالی به این کشور (افغانستان) را نادیده نگرفته‌ایم اما در نهایت، ایالات متحده باید این موضوع را طبق این سوال اساسی روشن کند: چه کاری قرار است منافع امنیت ملی ایالات متحده و مردم آمریکا را تقویت کند؟ رئیس‌جمهور بایدن اینطور قضاوت کرد که ادامه حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان باعث ایجاد هزینه‌ها و خطرات بیشتر ایجاد خواهد کرد تا اینکه بخواهد نتایج مثبت ایجاد کند در نتیجه او تصمیم گرفت که خروج ما از افغانستان منطقی است. البته که این یک تصمیم ساده نبوده است چرا که هر نوع تصمیمی، هزینه‌ها و ریسک‌های خاص خودش را دارد».
