آقای محمدجواد لاریجانی رئیس پژوهشگاه دانش‌های بنیادی و معاون اسبق وزارت امور خارجه کشورمان طی یادداشتی به برخی رویکردهای دولت آقای روحانی در قبال دولت بایدن و مسئله برجام و برخی همکاری‌ها با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اعتراض کرده و نقدهایی درباره آن مطرح کرده است. متن کامل این یادداشت را در ذیل می‌خوانید:
1. روشن است که آمریکا و متحدان اروپایی او، آنچه تاکنون از برجام به‌دست آورده اند توفیقی بدون هزینه بوده است به‌تعبیر آقای بایدن: «ما می‌خواستیم توانمندی هسته‌ای ایران را تضعیف و آن را داخل جعبه‌ای محبوس کنیم که کردیم.»، حال درصدد آن هستند که این مهار ـ و به‌عبارت درست‌تر پروسه تضعیف و انهدام توانمندی ملت را ـ دائمی نمایند و محورهای دیگر قدرت ملی ما را در مسیر این تضعیف و انهدام قرار دهند. عنوان نگرانی‌های تبلیغاتی آنان نظامی است، ولی اصل، مجموعه عظیمی از علوم و فنون است که ایران اسلامی را به قابلیت‌های چشمگیر در حوزه‌های متنوع زندگی می‌رساند.
محور برجامیِ فعالیت‌های آمریکا و متحدان اروپایی‌اش در چنین مسیری است و معتقدند که با افزایش فشارها و استمرار آن و تقویت خط فکریِ استیصالِ داخلی، همان‌طور که موفق شدند توافقنامه سرتاپا خسارت، مملو از بی‌دقتی و خطاهای مهلک و فاحش را به مسئولان دولتی جمهوری اسلامی تحمیل کنند، دنباله آن را هم موفق می‌شوند.
2. اما نکته مهم دیگر، آغاز مسیر دوم دشمنی برعلیه ایران، باز هم تحت عنوان هسته‌ای است و آن پروسه «پرونده‌سازی جدید اتمی» علیه ایران توسط آژانس بین‌المللی اتمی است، دقیقاً همان سیر منتهی به برجام به‌شکل موازی آغاز شده است: به‌اصطلاح افشاگری‌های صهیونی (با کمک منافقین) و سپس فضاسازی‌های سیاسی و تبلیغاتی و فشار و گروکشی‌های مختلف غربی و سپس تسلیم ایران در قبال تقاضای بازدیدهای «به‌اصطلاح فنی» و هرچه بیشتر قطور کردن پرونده جدید با ادعاهای «تازه‌کشف‌شده» و بالاخره دستیابی به مقاصد نهایی که خلاصه آن اعلام شده است. متأسفانه این مسیر دوم که دولت محترم نام آن را «همکاری‌های فنی با آژانس» نهاده است و البته هیچ ربطی به «همکاری» ندارد، صرفاً «پرونده‌سازی خصمانه جدید» علیه جمهوری اسلامی است و با تصمیم دولت در اجازه بازدید از چند نقطه ادعایی وارد مرحله عملیاتی شد و این یک خطای فاحش و سنگین بود! در اقدام بعدی با قبول زمان‌بندیِ سه‌ماهه و نشست مجدد در تهران با عناصر پرونده‌ساز چرخش بیشتری پیدا کرده است، نکته مهم این است که این «مسیر دوم» قطع‌نظر از برجام ادامه خواهد داشت حال اگر منجر به برجام‌های 2، 3 و... (تحت عنوان مذاکره درباره برجام، بازنگری و...) شود که برای آمریکا یک پیروزی سریع است و اگر هم چنین اتفاقی نیفتد، می‌تواند خود در آینده ـ بدون برجام ـ «مایه» فعالیت و پیگیریِ اهداف آنان گردد.
3. باتوجه به اینکه، هیچ قرینه قابل اعتمادی مبنی بر تصمیم دولت آمریکا و متحدان غربی او برای «برداشتن» که هیچ، حتی تعلیقِ موقتِ تحریم‌های مصرح برجامی(!) علیه ایران در آینده نزدیک وجود ندارد، لذا انتظار طبیعی در ماه‌های پایانی عمر دولت محترم این است که برای تمهید مسیر جهت دولت جدید، تمام تعهدات برجامی را بدون اعلام خروج از آن، به‌طور موقت و در استقبال از دولت جدید در ایران معلق اعلام نماید تا دست دولت آینده در تعامل باز باشد، فراموش نکنیم که در اردوگاه دشمن، دولت ترامپ عملاً همین کار را برای دولت بایدن انجام داد! و اگر ـ چنین عزمی وجود ندارد ـ باتوجه به اینکه علامتی دال بر رفع تحریم‌ها در این چند ماه باقی از عمر دولت فعلی، به چشم نمی‌خورد، لذا حداقل هیچ غل و زنجیر جدیدی بر دست و پای ملت اضافه نکنند و خصوصاً تحت نام پرفریب «همکاری‌های فنی» با آژانس انرژی اتمی زمینه پرونده‌سازی‌های تازه‌ای را تقویت ننمایند! «عسی اللّه ان یحدث بعد ذلک امرا»
