۱- کمتر از ۳ ماه به انتخابات سرنوشت‌ساز ریاست جمهوری و شوراهای اسلامی مانده است. افرادی مدت هاست خودشان را گرم می کنند تا حضوری مسئولانه در این جشن ملی داشته باشند. به همه کسانی که به ایران سربلند، عزتمند و مقتدر می اندیشند باید در این عرصه خوش‌آمد گفت. هر کس که در این معرکه بخشی از رأی مردم را نمایندگی می کنند محترم هستند و باید کرامت آن‌ها در میدانی توأم با رقابت جدی حفظ شود.
میزان مشارکت مهم است. میزان آرای مردم در مشروعیت مردمی نظام در کنار مشروعیت الهی نقش مهمی در امنیت ملی و حفظ منافع ملی و حتی رفاه ملی دارد لذا باید همه به آن همت گمارند.
ملت ایران طی چهار دهه گذشته کارکرد پنج رئیس جمهور را تجربه کردند. قوه مجریه در این پنج دهه پیشانی نظام در برابر دسایس و حیله ها و نیرنگ‌های قدرت‌های جهانی بوده است. قدرت‌های بزرگ تمام سعی و تلاش خود را برای ناکارآمدی نظام با جنگ داخلی، تحمیل جنگ خارجی و فتنه نرم، تحریم اقتصادی و تهدید نظامی به کار گرفتند تا در زیست شرافتمندانه مردم اخلال کنند اما خداوند بزرگ به همت مردان بزرگی که از جان و مال خود مایه گذاشتند توطئه‌های آن‌ها را خنثی کرد و امروز ملت ایران شاداب‌تر و بانشاط‌تر از همیشه سر پا ایستاده است و به حیات الهی خود ادامه می دهد. بخشی از سخنان مهم رهبری در عید مبعث امسال اختصاص به عناصر مهم و تعیین کننده مواجهه ملت با دشمنی داشت. ایشان «صبر» و «بصیرت» را دو عنصر مهم در مانایی انقلاب توصیف کردند و سرّ پیروزی های مردم ایران را در این دو کلمه تفسیر فرمودند.
دشمن ۴۲ سال است مشغول وارونه‌نمایی حقایق انقلاب و دستاوردهای سترگ ملت ایران در عرصه داخلی و خارجی است، اما بصیرت ملت ایران مانع رسیدن دشمن به اهداف خود است. دشمن بیش از چهار دهه است تلاش می کند زنجیره تواصی به حق و صبر و مقاومت ملت ایران را در هم شکند، اما هرچه بیشتر تلاش می‌کند کمتر نتیجه می‌گیرد. این نشان می‌دهد مردم راه خود را درست انتخاب کرده‌اند و دشمن بیهوده آب در هاون می‌کوبد.
۲- دولت‌های پس از انقلاب به ماهو دولت جمهوری اسلامی هر کدام توفیقاتی داشتند. این توفیق در قاب اطاعت از رهبری امامین انقلاب معنا و مفهوم پیدا می‌کند و هر کدام به هر میزان که از این مسیر منحرف شدند دشمن را در جنگ نرم و شکستن زنجیره مقاومت و جریان تواصی به صبر کمک کردند. غفلت برخی زمامداران و نفوذ دشمن، حرکت پرشتاب انقلاب را گاهی کند کرده اما مجموعه ساخت دولت که عمدتا دست انقلابیون و وفاداران به اسلام و مردم بوده یک حرکت تکاملی را طی کرده است.
ایرانیان همزمان با ورود به قرن جدید در حال ساخت وساز دولتی جوان، انقلابی ، حزب‌اللهی و جهادی هستند تا با شرکت در یک حضور حماسی در انتخابات ۱۴۰۰ گام دوم را محکم‌تر ، اساسی‌تر و بنیانی‌تر بردارند.
«دولت» به ماهو «حکومت» در هر نظام سیاسی متکفل دو امر مهم و کلیدی است:
۱- امنیت
۲- رفاه
اتاق فکر حکومت باید متشکل از نخبگان حکومت در مسیر تولید منطق قدرت در پاسداشت این دو مقوله حرکت کنند.
امنیت مردم طی ۴۰ سال گذشته مورد تهدید قدرت‌های جهانی بوده است . ایران به دلیل واقع شدن در یک منطقه استراتژیک و به لحاظ ژئوپلیتیک طی ۲۰۰ سال گذشته همواره مورد تهدید قدرت‌های جهانی بوده است و طی قرون گذشته بخش‌های عظیمی از خاک خود را از دست داده
اما در تهدیدات جدید نه‌تنها وجبی از خاک ایران جدا نشد بلکه دامنه نفوذ ایران در غرب آسیا و حتی پنج قاره جهان اکنون مورد مطالعه اندیشکده‌های سیاسی و نظامی جهان است.
کشوری که در ایام جنگ تحمیلی حتی سیم‌خاردار برای حفظ ثغور خود نداشت امروز با زرادخانه پهپادی و موشکی و خودکفایی در نیازهای نظامی خود نه‌تنها امنیت مردم خود را حفظ کرده بلکه امنیت و موجودیت همسایگان خود را که در معرض تجزیه و تلاشی بودند را نیز حفظ کرده است. امروز دشمنان اسلام و انقلاب و ایران همه فکر خود را روی مهار قدرت ایران متمرکز کرده‌اند. این قدرت مهارشدنی نیست چون خداوند پشتیبان آن است. این قدرت مهارشدنی نیست چون تکیه به مردان رزمنده و شیرزنانی دارد که قبل از عبور از سیم‌خاردار دشمن از سیم‌خاردار درونشان عبور کرده‌اند.امنیت این انقلاب به قدرت لایزال الهی متکی است. امنیت این انقلاب با خون صدها هزار شهیدو جانبازو آزاده و اراده ملت ایران مبنی بر حفظ استقلال و آزادی تضمین شده است.
اما در مورد «رفاه» مردم کاستی‌هایی داریم که باید در رفع آن‌ها در اتاق فکر انقلاب متمرکز شویم. باید یک آسیب‌شناسی دقیق صورت گیرد تا ببینیم کاستی‌های ما چیست و راه‌حل آن کدام است؟ بخشی از این کاستی‌ها مربوط به اقتصاد کشور است و بخش دیگر به ساخت دولت‌ها و ساخت سیاسی و مفصل‌بندی قدرت در داخل برمی‌گردد. عقل سلیم حکم می‌کند ملت ۸۰ میلیونی ایران که هفدهمین اقتصاد جهان را دارد نباید مشکلاتی مثل توزیع مرغ و تخم‌مرغ و … داشته باشد.وقتی نسبت مالیات به تولید ناخالص ملی در همه کشورهای جهان ۵/۲۲ درصد است در ایران ۵/۵ درصد است، نشان می‌دهد دولت در اداره «مالیه عمومی» مشکل دارد.
اساسی‌ترین مشکل اقتصادی یا بهتر بگوییم بیماری اقتصادی کشور همین عدم اهتمام دولت‌ها به امر «مالیه عمومی» است. تهدیدهای دشمن و تحریم‌های ظالمانه قدرت‌های جهانی در مقابل قدرت « تولید ملی» چیزی نیست. ما ۴۰ سال گذشته در همه سال‌های جنگ و پس از جنگ یک بازار بانشاط و یک داد و ستد فعال در بازارها داشتیم و هرگز رنگ قحطی را ندیدیم. سطح و مقدار تولید کالا و خدمات در کشور همواره یک عدد قابل قبول بوده است.
ما نباید یک مملکت ثروتمند را با یک دولت فقیر اداره کنیم. اگر اشکالی وجود داشته در کم خردی و بی عرضگی در توزیع ثروت و تنظیم عدالت اجتماعی و ساماندهی نیازهای مردم در قاب «برنامه» و «بودجه» کشور بوده است. دولت‌های سازندگی ، اصلاحات ، عدالت و مهرورزی و اعتدال طبق برنامه عمل نکردند و تفریغ «بودجه» درستی نداشتند.
۳- رقابت‌های سیاسی ما رنگ و بوی اسلامی ندارد. ساخت سیاسی قدرت مبتنی بر اجماع روی حل مسائل کشور بنا نشده است. خمیرمایه قدرت دولت قبل از شکل‌گیری محصور در سه سیم‌خاردار درون است؛ ۱-تکبر ۲- حسد ۳- حرص.
خطر تکبر ، خودشیفتگی ، خودبینی و خودپسندی و خودخواهی از خطر آمریکا برای ما بیشتر است. حضرت علی (ع) فرمودند: از سرنوشت ابلیس عبرت بگیرید که از سابقه ۶ هزار سال عبادت که معلوم نیست از سال‌های دنیوی باشد یا اخروی چگونه با یک لحظه تکبر و فخرفروشی سقوط کرد (نهج البلاغه خطبه ۹۲). خطر تکبر برای کسانی که سال‌ها مشغول طاعات و عبادات بوده‌اند بیشتر از کسانی است که دستشان خالی است تجربه عصیان شیطان این را به ما می‌گوید.
مبنای ما از اول سربازی بود برای انقلاب، اما با حرص ،حسد و تکبر سر از ژنرالی درآوردیم . ژنرال‌اندیشی ما را به ورطه هولناک فتنه نرم دشمن انداخت. امام (ره) بارها فرمودند: تا وقتی ما دعوت به «خود» می‌کنیم مسیر را عوضی می‌رویم. رهبر معظم انقلاب نیز بارها فرموده است: تا ما گرفتار «خود» هستیم نمی‌توانیم کاری انجام دهیم. خدا رحمت کند شهید مطهری را یک وقتی آن هم از قول یک بزرگی می‌فرمود:«آنچه ما در دعاها می‌خوانیم همه‌اش می‌گوییم خدایا بده نمی‌گوییم خدایا از ما بگیر این در حالی است که چیزهایی که باید خدا از ما بگیرد خیلی بیشتر از چیزهایی است که باید به ما بدهد باید بگوییم خدایا این کبر ، غرور ،حب جاه ، حسد و حرص را از ما بگیر تا اینها را از ما نگیرد چیزی قابل دادن نیست.» بعد شهید مطهری می‌فرماید: «تو کی هستی، چی را برای کجا طلب می‌کنی؛ آیینه شو بعد جمال پری‌طلعت را طلب کن.»
اکنون برحسب روایات صحیح بیش از ۸۰ نفر در اردوگاه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان و مستقلین خود را برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ گرم می کنند. این فضای رقابت برای گرم‌کردن فضا و افزایش مشارکت خوب است، اما واقعا در کشور برای تصدی یک صندلی جایی برای نشستن همه این ۸۰ نفر وجود دارد. ملت ما برای تأمین امنیت ملی خود شاهد ظهور ابرمردانی بود مثل
شهید بهشتی، شهید رجایی، شهید باهنر، شهدای محراب ، شهدایی چون همت ، باکری ، چمران، صیاد شیرازی و از همه مهم‌تر شهید قاسم سلیمانی ، شهید حججی و… اینها از سیم‌خاردار درونشان قهرمانانه عبور کردند تا توانستند از سیم خاردار دشمن عبور کنند و امنیت پایدار را برای ملت ما و ملت‌های منطقه به ارمغان آوردند. آیا ما در حوزه «سیاست» و تأمین «رفاه ملی» در دولت انقلابی آینده شاهد ظهور چنین مردانی هستیم که بتوانند از سیم‌خاردار درونشان عبور کنند و در ساخت و تولید «قدرت ملی» هر کدام نقش ویژه خود را ایفا کنند و مردم را در انتخاب درست رئیس‌جمهور آینده یاری کنند؟ اصلاح امور در گرو انتخابات درست است چه از سوی مردم چه از سوی نخبگان از میان خود .
محمدکاظم انبارلویی
