نیمه شب گذشته شنیده شدن صدای آژیر خطر در یکی از مناطق غرب تهران و همزمان، پرواز مشکوک یک فروند هواپیمای مسافربری متعلق به خطوط هوایی ترکیه، در فضای عمومی خبرساز شد.
این اتفاق نادر گمانه‌زنی‌های زیادی را در فضای مجازی در پی‌داشت ازجمله احتمال حملات سایبری، احتمال حمله نظامی، وقوع انفجار و آتش‌سوزی در فرودگاه امام و برخی نقاط تهران و البته ورود جنگنده F-35 رژیم صهیونیستی به آسمان ایران.
دقایقی پس از این ماجرا، حمید گودرزی معاون امنیتی استاندار تهران در گفتگو با تسنیم، صدای مشکوک را به دلیل اختلال در سیستم صوتی و هشدار یکی از مراکز مستقر در غرب تهران عنوان و تاکید کرد که این مسئله هیچ جنبه امنیتی نداشته است.
روابط عمومی فرودگاه امام خمینی(ره) نیز در اطلاعیه‌ای عنوان کرد که تغییر مسیر پرواز هواپیمای ترکیش‌ایر به دلیل شرایط بد جوی در فرودگاه بوده که خلبان تصمیم می‌گیرد بجای فرود در این فرودگاه به باکو برود.
بیشتر بخوانید
هواپیمای ترکیش ایر به‌دلیل شرایط نامساعد جوی به باکو رفت/ صدای آژیر ارتباطی به این پرواز نداشت
در همین رابطه، یک مقام آگاه در نیروهای مسلح نیز در گفتگو با خبرنگار دفاعی تسنیم، شایعه ورود جنگنده‌های اسرائیلی در آسمان کشور را تکذب کرد و گفت ماجرای دیشب هیچ ارتباطی با تهدیدات هوایی که منجر به فعال شدن سیستم پدافند هوایی کشور بشود نداشته است.
پرواز هواپیماهای F-35 در آسمان ایران پیش از این نیز به شکل شایعاتی در فضای مجازی مطرح شده بود.
در خردادماه سال 97 شایعه‌ای مبنی بر ورود 2 فروند از این جنگنده به آسمان ایران و گشت‌زنی آنها در مرکز کشور منتشر شد درحالیکه حتی بررسی توانمندی‌های این جنگنده نیز نادرست بودن آن را نشان می‌داد.
برای مثال، شعاع عملیاتی جنگنده F-35 -در حالت عملیاتی- حدودا 1200 کیلومتر است که این میزان بُرد -حتی اگر هواپیما در بالاترین ارتفاع به منظور کاهش مصرف سوخت حرکت کرده و مسیر کاملا مستقیم را هم طی کند- کفاف رسیدن به مرکز ایران را نمی‌دهد.
این جنگنده باید برای انجام این عملیات ادعایی، یا بر فراز آسمان و یا روی زمین در یکی از کشورهای همسایه اقدام به سوختگیری کند که در این صورت امکان پنهان نگاه‌داشتن عملیات مقدور نیست.
از موضوعات دیگر در رابطه با این هواپیما، تاکید بر رادارگریز بودن آن است.
موضوع رادارگریز یا استیلز بون پرنده‌ها (با سرنشین و بدون سرنشین) همواره یکی از دغدغه‌های اصلی و مهم کمپانی‌های سازنده و به کارگیرندگان آنهاست چراکه امروزه با طراحی و ساخت انواع سامانه های پیشرفته راداری بسیاری از پرنده ها براحتی قابل کشف و رهگیری هستند.
اصولا هیچ کشوری نمی‌تواند ادعا کند هواپیمایی با قابلیت صددرصدی پنهان ماندن از رادارها را ساخته است. درواقع رقابت در این عرصه بر سر میزان پنهان ماندن از دید رادارهاست.
هر هواپیما (و هر جسم دیگری در زمین، دریا و هوا) دارای حجمی است که این حجم در رادارها قابل مشاهده است که به آن سطح مقطع راداری یا RCS گفته می‌شود.
در سیستم پدافند هوایی کشورمان نیز امروزه با بکارگری انواع رادارهای پیشرفته از جمله نبو، کاستا و نمونه های دیگر بعضا بومی، این امکان وجود دارد که پیشرفته ترین تجهیزات کشف و رهگیری شوند.
برای نمونه، در آذرماه سال 90 هواپیمای بدون سرنشین RQ-170 آمریکایی در حالی در تور پدافند هوایی کشورمان گرفتار شد که این پرنده محصول یکی از پرهزینه‌ترین و محرمانه‌ترین پروژه‌های تاریخ نظامی آمریکا بود.
این هواپیمای بدون سرنشین علاوه بر قابلیت‌های منحصر به فرد در حوزه شناسایی، از توانمندی فوق العاده پنهانکاری نیز برخوردار بود ولی نهایتا در دام پدافند هوایی کشورمان گرفتار شد.
جنگنده F-35، جنگنده نسل 5 ساخت آمریکا و محصول یکی از پرهزینه‌ترین پروژه های نطامی این کشور است که البته مخالفینی هم در داخل دارد.
آمریکا این جنگنده را درحالی ساخت که از جنگنده رپتور F-22 نیز به صورت اختصاصی در ارتش خود بهره می‌برد و جنگنده F-35 در واقع با نگاه به صادارت و فروش به دیگر کشورها ساخته شد و آمریکا آن را به برخی همپیمانان و دوستان خود ازجمله رژیم صهیونیستی نیز فروخته است.
موضوع فروش این جنگنده به کشور امارات در روزهای اخیر و پس از روی کار آمدن بایدن در آمریکا خبر ساز شده است چراکه دولت جدید آمریکا فعلا قرارداد فروش این هواپیما به امارات را که در زمان ریاست جمهوری ترامپ بسته شده بود، معلق کرده است.
