نماینده آمریکا در امور ایران خواستار اعمال فشار بر تهران شد

« الیوت آبرامز »، نماینده ویژه دولت آمریکا در امور ایران و ونزوئلا، در مصاحبه اخیر خود با وبگاه «سندیکای اخبار یهودیان» اظهارات بی‌اساس خود درباره کشورمان را مطرح کرد.

این مقام آمریکا یی در ابتدای مصاحبه هدف دولت «دونالد ترامپ» رئیس جمهور کنونی آمریکا، از فشار حداکثری را «اعمال فشار علیه تهران، ایجاد اهرم فشار علیه ایران و کشاندن این کشور به پای میز مذاکره » عنوان کرد.

او در پاسخ به این سوال که «با توجه به آنکه فشار دولت ترامپ بر ایران به حداکثر خود رسیده، اما همچنان ایران تجهیزات هسته‌ای و موشکی قابل توجه‌ی دارد، آیا فشار حداکثری ترامپ را یک موفقیت می‌داند»، گفت: «هدف فشار حداکثری، ایجاد اهرم فشاری بود که توسل به آن ایران را مجبور به متوقف کردن اقدامات شرورانه‌اش کرد. رئیس جمهور آمریکا همیشه بر این باور بوده و بار‌ها اعلام کرده مذاکرات با ایران امری محتمل است. هدف او از این سیاست نیز نیل به این هدف است که اکنون به آن رسیده‌ایم.»

او در ادامه مدعی شد همکاری بین‌المللی نیاز اساسی است و بدون «فشار حداکثری» همکاری میان کشور‌های عربی از جمله «بحرین، و امارات» با رژیم صهیونیستی امکان‌پذیر نبود.

آبرامز گفت «برای حفظ سیاست فشار حداکثری، همکاری و همراهی اتحادیه اروپا، و به طور خاص تروئیکای اروپایی، نیازی مبرم است.»

این مقام آمریکایی در ادامه به دولت بعدی آمریکا نیز توصیه کرد از این سیاست که به ادعای او موفقیت‌آمیز بوده، حتما علیه ایران بهره گیرند.

ماه گذشته و پس از پیروزی «جو بایدن» نامزد حزب دموکرات در آمریکا، الیوت آبرامز گفت معتقد است که دولت جو بایدن مسیر دشواری را برای احیای توافق هسته‌ای ایران، برجام، پیش رو خواهد داشت.

در آن زمان آبرامز ابراز خوش‌بینی کرد بود که دولت بایدن تنها در صورت توسل به ابزار تحریم اقتصادی یا همان کارزار فشار حداکثری قادر به مذاکره با ایران برای حصول توافقی بهتر خواهد بود. وی افزود رئیس جمهور آینده برای گرفتن امتیازات جدید در مذاکره با ایران از اهرم تحریم‌های دولت فعلی بهره خواهد برد.

مدتی پس از آن نیز آبرامز از تمایل کشور‌های اروپایی برای تمدید آنچه بند‌های زوال‌پذیر برجام خواند، خبر داده و گفته بود: «شرکای اروپایی ما خواستار تمدید بند‌های زوال‌پذیر توافق هسته‌ای ایران هستند. آن‌ها به وضوح خواستار رسیدگی به برنامه موشکی تهران و نیز رفتار‌های منطقه‌ای این کشور هستند.»