رئیسجمهور برای تقدیم لایحه بودجه به مجلس نرفت(!) و لایحه بودجه ۱۴۰۰ را توسط معاون پارلمانی خود به مجلس تحویل داد.
یک- اصل 126 قانون اساسی میگوید رئیسجمهور مسؤول برنامه، بودجه و امور استخدامی کشور است و این مسؤولیت را مستقیما برعهده دارد. اصل 52 قانون اساسی هم میگوید بودجه سالانه کشور به ترتیبی که در قانون مقرر میشود از طرف دولت تهیه و برای رسیدگی و تصویب نهایی به مجلس شورای اسلامی تسلیم میشود.
دو- همه ساله در طول 40 سال گذشته رؤسایجمهوری براساس اصول قانون اساسی در مجلس حضور یافته و لایحه بودجه را به مجلس «تسلیم» کردهاند؛ اینکه برخی میگویند رئیسجمهور لایحه بودجه را به مجلس «تقدیم» میکند غلط است چون در قانون اساسی کلمه تسلیم به کار رفته و بر این اساس باید رئیسجمهور شخصا در مجلس حاضر شده و بعد از ارائه توضیح درباره لایحه بودجه، آن را به رئیس مجلس تسلیم کند.
هر سال در جریان ارائه لایحه بودجه به مجلس، عکسی از اقدام رؤسایجمهوری در ارائه بودجه به مجلس در صفحه اول روزنامهها منتشر میشد که رئیسجمهور بسته لایحه را با دست خود به رئیس مجلس میدهد. این عمل به اصول قانون اساسی است. پس رئیسجمهور که مسؤول بودجه در کشور است، باید لایحه را «شخصا» به مجلس بیاورد؛ حتی رئیس سازمان برنامه و بودجه هم نمیتواند این کار را انجام دهد. امسال لایحه بودجه را به فردی دادند به نام معاون پارلمانی که لایحه را به مجلس بیاورد. این نقض اصول 52 و 126 قانون اساسی و آییننامه داخلی مجلس است؛ در آییننامه داخلی مجلس هم اشاره شده رئیسجمهور بعد از تسلیم بودجه، باید چه کند.
سه- آقای روحانی امسال براساس رویه همهساله که باید به احترام نمایندگان در مجلس حاضر میشد، به مجلس نیامد. رئیسجمهور این کار را انجام نداد و بهانهاش این بود که مصوبه ستاد ملی کرونا باعث شده به مجلس نرود.
سوال این است: آیا ستاد کرونا میتواند قانون اساسی را در حالی که رئیسجمهور سوگند خورده از آن صیانت کند، نقض کند؟ به بهانه حفظ جان رئیسجمهور مگر میشود جان معاون پارلمانی رئیسجمهور را که به مجلس آمده و بودجه را تسلیم کرده، به خطر انداخت؟ آیا جان او ارزشی ندارد؟!! اگر قرار باشد خطر کرونا باعث شود ترک فعلی برخلاف قانون اساسی داشته باشیم باید فردا منتظر بود پزشکان و پرستاران که در بیمارستانها در معرض کرونا هستند هم، دست از کار بکشند؛ اینها ایستادهاند و شهید میدهند.
اگر این منطق رئیسجمهور را بپذیریم باید منتظر باشیم تمام متخصصان عفونی و پزشکان و پرستارانی که در بیمارستانها خدمت میکنند، به تبعیت از رئیسجمهور محل کار خود را ترک کنند! مجلس پروتکلهای بهداشتی را رعایت کرده، جلسات علنی در ۳ محل جداگانه و با فاصلهگذاری بین نمایندگان تشکیل میشود، بنابراین چنین شبههای وجود ندارد. این بیاحترامی رئیسجمهور به مجلس، بیمهری در حق ملت ایران است.
چهار- آقای رئیسجمهور گفته مصوبه مجلس درباره رفع تحریمها و صیانت از ملت را برای فعالیتهای دیپلماسی مضر میدانم؛ سوال این است: دولت 7 سال فعالیت دیپلماتیک انجام داده ولی نه تنها تحریمها برداشته نشد که بر آنها اضافه هم شد و امروز شاهدیم ترور نیز به آن اضافه شده است.
دشمن را پررو و جسور کردیم، این فعالیت دیپلماتیک چیست که اصلا ثمرهای ندارد و خسارت محض بر آن مترتب است؟
شما 7 سال فعالیت کردید، چه فعالیت دیپلماتیکی میخواهید انجام دهید که تحریمها برداشته شود؟ با طرحی مخالفت میکنید که عنوان این طرح «اقدام راهبردی برای لغو تحریمها» است؛ شما چرا با لغو تحریمها مخالفید؟ این طرح به دنبال صیانت از حقوق ملت است، چرا شما از صیانت از حقوق ملت توسط مجلس عصبانی هستید؟
براساس برآورد صورت گرفته، خسارت ناشی از بدعهدی آمریکا و اروپا بیش از 150 میلیارد دلار بوده است؛ چرا با اینکه مجلس یک گام دیپلماتیک و عقلایی برای جلوگیری از این خسارت محض بردارد مخالفید؟
پنج- 2 نقد مشفقانه به رئیسجمهور دارم؛ اول اینکه سوگند یاد کردید از قانون اساسی صیانت کنید اما با نیامدن به مجلس اصول 52، 126 و نیز آییننامه مجلسی را که 5 دوره نماینده و 2 دوره نایبرئیس اولش بودید را زیر پا گذاشتید.
و دوم، هنوز توضیح ندادید فعالیت دیپلماتیکی که از آن دم میزنید که خسارتهای عظیمی بر ملت وارد کرده، چیست. اجازه دهید مجلس هم قرائت خود را داشته باشد تا اگر خواستید روزی مذاکره کنید، دست شما پر باشد. امروز دست شما برای مذاکره خالی است.
تمام توان هستهای کشور در پی توافق ظالمانه با دشمن از بین رفته است؛ اگر خواستید مذاکره کنید با دست پر باشید. هر عقل سلیم دیپلماتیک این رویه را میپذیرد اما برخی هنوز امید دارند برجام سیب و گلاب روی میز آنها بگذارد.
کاظم انبارلویی