به گزارش افکارنیوز، مهرداد بذرپاش در گفت و گو با فارس افزود: البته این مساله نباید از سوی دوستان به فاجعه تعبیر شود یا بیش از میزان اهمیتش به آن پرداخته شود اما آنچه اکنون موجب دغدغه شده و شایسته دقت و بررسی است، نگرانی از نتیجه انتخابات یا کاهش آرای این و آن نیست بلکه نگرانی از انشقاقی است که امروز موجبات خوشحالی دشمنان را فراهم کرده است.

وی بیان داشت: گفتمان مبارک اصولگرایی که بیشترین انطباق را با فراگفتمان انقلاب اسلامی دارد بیش از هر چیز با وحدت گسترش یافته و خواهد یافت و البته باید تاکید شود که در اینجا وحدت بر اصول و با معتقدان به اصول مراد است. پیشبرد اهداف و نزدیک شدن به قله‌ها نیز همانگونه که مورد تاکید حضرت امام(ره) بود و تاکنون بارها مورد اشاره رهبر حکیم انقلاب قرار گرفته تنها با وحدت معتقدان به آرمان‌های انقلاب اسلامی ممکن خواهد بود.

کاندیدای جبهه متحد اصولگرایان اظهار داشت: در جبهه اصولگرایی نباید برخی را بخاطر یک خطا یا یک کوتاهی یا یک تفاوت سلیقه از قطار اصولگرایی پیاده کرد و روند وحدت را شکست؛ ما هم طرفدار وحدتیم و هم طرفدار خلوص. بسیار مناسب است در این زمینه به فرمایشات سال گذشته رهبر انقلاب در جمع دانشجویان توجه کنیم که فرموند: «بعضى‌ها می‌گویند وحدت، بعضى‌ها می‌گویند خلوص، شما چه می‌گویید؟ من می‌گویم هر دو. خلوص که شما مطرح می‌کنید - که ما باید از فرصت استفاده کنیم و حالا که غربال شد، عده‌اى را که ناخالصى دارند، از دایره خارج کنیم - چیزى نیست که با دعوا، کشمکش و گریبان این و آن را گرفتن و با حرکت تند و فشارآلود به وجود بیاید. خلوص در یک مجموعه که اینجورى حاصل نمی‌شود. ما به این، مامور هم نیستیم. در صدر اسلام، خب! با پیغمبر اکرم یک عده بودند؛ سلمان بود، اباذر بود، ابى‌بن‌کعب بود، عمار بود، کى بود، کى بود. اینها درجه‌ اول و خالص‌ترین‌ها بودند؛ عده‌اى دیگر از اینها مقدارى متوسط‌تر بودند؛ یک عده‌اى بودند که گاهى اوقات پیغمبر حتى به اینها تشر هم می‌زد. اگر فرض کنید پیغمبر در همان جامعه‌ چند هزار نفرى - که کار خالص‌سازى خیلى آسان‌تر بود از یک جامعه‌ ۷۰ میلیونى کشور ما– می‌خواست خالص‌سازى کند، چه کار می‌کرد؟ چى برایش می‌ماند؟ آنکه یک گناهى کرده، باید می‌رفت، آنکه یک تشرى شنفته، باید می‌رفت، آنکه در یک وقتى که نباید از پیغمبر اجازه‌ مرخصى بگیرد، اجازه‌ مرخصى گرفته، باید می‌رفت؛ آنکه زکاتش را یک خرده دیر داده، باید می‌رفت؛ خب! کسى نمی‌ماند. امروز هم همین‌جور است. اینجورى نیست که شما بیایید افراد ضعیف‌الایمان را از دایره خارج کنید، به بهانه‌ اینکه می‌خواهیم خالص کنیم؛ نه، شما هرچه می‌توانید، دایره‌ خلصین را توسعه بدهید؛ کارى کنید که افراد خالصى که می‌توانند جامعه‌ شما را خالص کنند، در جامعه بیشتر شوند… وحدت هم که ما گفتیم، منظور من اتحاد بر مبناى اصول است. بنابراین وحدت با کیست؟ با آن کسى که این اصول را قبول دارد. به همان اندازه‌اى که اصول را قبول دارند، به همان اندازه ما با هم مرتبط و متصلیم؛ این می‌شود ولایت بین مؤمنین. آن کسى که اصول را قبول ندارد، نشان می‌دهد اصول را قبول ندارد یا تصریح می‌کند که اصول را قبول ندارد، او قهرا از این دایره خارج است بنابراین با این تفصیل و توضیحى که عرض شد، هم طرفدار وحدتیم، هم طرفدار خلوصیم».

رئیس سابق سازمان ملی جوانان ضمن ابراز نگرانی از ایجاد انشقاق در جبهه خودی خاطرنشان کرد: رقابت میان برخی اضلاع اصولگرایی ماهیتا مورد اشکال نیست هر چند رقابت اگر مبنای درست نداشته باشد و به قولی رقابت صرفا برای رقابت باشد صحیح نیست اما فارغ از این، ۲ نگرانی اساسی در این زمینه وجود دارد اول اینکه رقابت میان جبهه متحد اصولگرایان و جبهه پایداری در جلوه بیرونی خود میان دوستان و دشمنان به تفرقه و انشقاق تعبیر شده و موجب دلسردی دوستان و امید دشمنان شود و با توجه به اینکه به جد معتقدم این ۲ جبهه اصولگرایی در آرمان‌ها هیچ تفاوتی با هم ندارند، «تفرقه‌نمایی» این رقابت حقیقتا ظلم به تفکر اصولگرایی و آینده آن است.

بذرپاش در پایان، نگرانی دوم از این نوع رقابت میان اصولگرایان را اینگونه شرح داد: به عنوان برادر کوچکتر اصولگرایان دغدغه این را دارم که این رقابت، مزمن شده و در ایام پس از انتخابات پیشرو نیز ادامه یابد و حتی خدای ناکرده به تفرقه یا دشمنی منتهی شود. همگی باید مراقب باشیم رفتار و گفتار ما چنین آیندهای را رقم نزند.