«یوسی ملمن» تحلیلگر و روزنامه‌نگار صهیونیستی به نقل از «عزر وایزمن»، رئیس پیشین این رژیم گفت که «اگر خطری برای استمرار موجودیت اسرائیل به عنوان یک حکومت دموکرات و یهودی وجود داشته باشد، این خطر داخلی است، نه خارجی».
ملمن با انتشار یادداشتی در روزنامه عبری «معاریو» که روزنامه القدس العربی آن را ترجمه کرده است، تأکید کرد، حافظ اسد رئیس جمهور پیشین سوریه، صهیونیستها و رژیم صهیونیستی را به مسیحیان تشبیه کرده و گفته بود که حضور صهیونیستها در منطقه خاورمیانه مانند مسیحیان، موقتی است.
به گفته ملمن، حافظ اسد تنها کسی نبود که این مقایسه تاریخی را مطرح کرده بود، ولی این، «نوعی تسلی خاطر عرب‌ها به خاطر ناتوانی و ناکامی آنان در شکست اسرائیل است. این مسئله فقط در سیاست وجود ندارد، بلکه در ادبیات و تاریخ [کشورهای] عربی در دهه پنجاه و شصت قرن گذشته وجود دارد... از نظر آنان، صهیونیستها غربی هستند و پایان کار آنان نیز مانند مسیحیان خواهد بود»؛ مسیحیانی که به دست صلاح الدین ایوبی در نزدیکی طبریه شکست خوردند و به عقب رانده شدند.
در این یادداشت آمده است، مسیحیان، متجاوزان اروپایی بود که آکنده از ایدئولوژی و باورهای مذهبی بودند و کشورهای عربی را با زور سلاح اشغال کردند، ولی حتی اگر مشابهتی بین صهیونیستها و مسیحیان باشد، این مقایسه «بی‌اساس» است؛ «زیرا اسرائیل یک حکومت مقتدر و پیشرفته از نظر اقتصادی، فناوری و نظامی است».
وی با اشاره به پذیرش رژیم صهیونیستی توسط کشورهای عربی، می‌نویسد: «این پذیرش فقط به حکم واقعیت موجود نیست، بلکه به صورت قانونی و از طریق توافق صلح با چهار کشوری عربی است.».
این کارشناس صهیونیست با این ادعا که رژیم صهیونیستی به خاطر داشتن بمب اتمی ، در صحنه جنگ، شکست نخواهد خورد، نوشت، هیچ تهدید خارجی واقعی برای این رژیم وجود ندارد، و اگر خطری وجود داشته باشد، آن خطر، داخلی است.
ملمن در ادامه تأکید کرد: «اسرائیل به عنوان یک حکومت و جامعه از هم خواهد پاشید. شکاف، اختلاف، انزجار و تنفر از ارزش‌های لیبرلیسم، اختلافات سیاسی بین راستگرایانه، میانه‌روها و چپگرایان، بین سکولارها و متدینین، بین شرقی‌ها و غربی‌ها، همه اینها، ساختار سست این موجودیت را تهدید می‌کند. همچنین اشغالگری و سرکوب ملت فلسطین و پیامدهای خطرناک آن برای دموکراسی و جامعه را هم باید به عوامل مذکور افزود. این مسائل در دوران حکومت بنیامین نتانیاهو آغاز نشده، ولی در دوران او، شتاب گرفته است».
وی در پایان این یادداشت خاطر نشان کرد: «بیشتر سال‌ها، اکثر [ساکنان] اسرائیل، روحیه مشترکی داشتند از جمله: تشکیل کشور، شهرک سازی، امنیت، ارزش‌های دموکراسی، اخلاق و باور به عدالت. به همین خاطر، مردم آماده مبارزه بودند، حتی اگر قرار بود در این راه قربانی شوند. تقریبا این ساختار مشترک، رو به نابودی است. تعداد زیادی از کودکان و بزرگسالان اسرائیلی، از حضور خود، احساس ترس و وحشت دارند... این یک نگرانی واقعی است؛ فریادی از اعماق قلب».
