بیماری تب برفکی چندی است که در بین دامهای شهرستان ماهنشان شیوع پیدا کرده است اما برخلاف تلاش دامپزشکان ، همچنان این بیماری همانند طاعون به جان دامهای سبک و سنگین و به ویژه دامهای جوان افتاده است.
بیماری تب برفکی یک بیماری بسیار عفونی و به شدت واگیر دام است که به دلیل شدت خسارت اقتصادی یکی از موانع اصلی در تامین بهداشت و تولید دام و فرآورده‌های دامی محسوب می‌شود. این بیماری سبب کاهش تولید دام شده و در تجارت دام و فرآورده‌های خام دامی نقش تاثیرگذاری را ایفا می‌کند.
اغلب روستاهای ییلاقی این شهرستان که دامدار هستند و چرخه اقتصاد و امر و معاش زندگی ها آنها با پرورش دام های سبک و سنگین می چرخد این روزها با بحران تب برفکی گریبان گیر شده اند.
تماس مکرر بعضی از روستائیان و دامداران ما را برآن داشت تا گزارشی از اوضاع نابسامان تلفات دام های سبک و سنگین داشته باشیم.
طی تماس های مردمی، جدایی از اینکه روزانه چندین رأس گاو و گوسفند بر اثر بیماری تب برفکی تلف می شوند، رها سازی و عدم معدوم سازی لاشه های این دام ها معضلی برای سایر اهالی روستا نشین ها شده است.
ذبیح اله جماعت پور یکی از اهالی روستای یاستی قلعه در گفت و گو با خبرنگار شمیم ماهنشان اظهارکرد: تقریبا تمامی دامهای زوج سم، از جمله گونه‌های نشخوارکنندگان اهلی نظیر گاو، گوسفند و بز مورد هدف این ویروس قرار گرفته و در روستاهای ییلاقی منطقه ما خصوصا روستای چای کند، بیداد می کند.
وی افزود: بیماری تب برفکی این روزها به دامداران امان نمی دهند و آنها هروز شاهد تلف شدن چندین دام از جمله دام سبک می شوند، به طوریکه دیگر توان ذبح استاندارد و اسلامی را ندارند و اجازه می دهند دام تلف شود .
دامدار یاستی قلعه ای گفت: لاشه های دام های تلف شده بر اثر بیماری تب برفکی به قدری زیاد است که گرگ های بیابان و صحرا ها هم دیگر سیر شدند و نمی خورند.
جماعت پور با اشاره به عدم اطلاع رسانی ورود بیماری تب برفکی به روستانشینان از سوی مسئولین، اظهارکرد: اهالی روستای یاستی قلعه و چای کند دهیار ندارند تا مواردی که در جلسات و غیره در شهر مطرح می شود به گوش روستانشینان برسانند و از طرفی این روستاها تا مرکز شهر ها مسافت زیادی دارند، که خودشان از شیوع این بیماری اطلاع پیداکنند تا شاید اقدامات پیشگیرانه انجام دهند.
دامدار یاستی قلعه ای اضافه کرد: احیانا شوراهای اسلامی روستا ها و دهیار هم اگر باشد از شیوع این بیماری در کشور را کسی اطلاع رسانی و اعلام نکرد تا مردم و دامداران نسبت به موارد پیشگیری آگاهی پیدا کنند و اقدام کنند، بنابریان علت اصلی ورود این بیماری، بی اطلاعی روستائیان از ورود بیماری تب برفکی و غافل از خرید و فروش دام های بیمار توسط افراد سود جو بوده است.
وی با تأسف بسیار گفت: بدون در نظر داشتن اقتصاد دامداران و بحران اوضاع مالی این قشر، بیشترین آسیب و مشکل بهداشتی در خصوص معدوم سازی دام های تلف شده است که واقعا نگران کننده است، چرا که روز گذشته از محل چای کند که عبور می کردم نزدیک به چهل تا از لاشه های دام های تلف شده در رودخانه به نام چای در این روستا رها شده بود که مسلما از آب این چای -رودخانه- روستاهای پایین دست استفاده می کنند.
محمد عابدینی یکی از دامداران روستای خندقلو گفت: بعد از اینکه دام پزشکی واکسن این نوع بیماری را تزریق کردند اکثر دام ها به بیماری تب برفکی مبتلا شدند، که به نظر می رسد علاوه بر اینکه واکسن‌های موجود در بازار تاثیری بر بهبودی بیماری احشام ندارد خود مبتلا کننده و انتقال این بیماری شدند.
وی اظهارکرد: گذرگاههای خندقلو محل عبور دام های ییلاق نشینان است که با ورود دام های غیر بومی این منطقه به ییلاقات شهرستان ماهنشان، علت های مهم انتقال این ویروس به دام های منطقه ما شد.
عابدینی افزود: امروزه اوضاع اقتصادی دامداران واقعا نگران کننده است و خیلی ها هم به حد ورشکستگی رسیدند چرا که هم دام ها از بین می روند و هم هزینه داروه ها و واکسن ها، ویتامین ها و آهک ها که نسبت به مرکز استان زنجان چند برابر است کمر دامداران را می شکند.
دامداری از اهالی کاکا اظهارکرد: با ورود دام های عشایرین به منطقه ما ، دام های سبک و سنگین اهالی روستاهای کاکا هم مبتلا به این بیماری شدند یعنی اگر کنترلی بر این بیماری ها و ورود دام های بیمار ییلاق نشینان غیر بومی می شد شاید دام های ما این همه تلفات نداشت یا اصلا مبتلا به این بیماری نمی شدند.
وی افزود: ما با ورود ییلاق نشنیان از چند نوع ضربه می خوریم یکی اینکه با ورود دام های آنها به مراتع و چراگاهای منطقه ، دام های ما بر اثر ویروس تب برفکی بیمار شدند و هروز چند تا تلفات می دهیم و از طرفی دام مازاد آنها ، چراگاههای این مناطق ییلاقی را از بین می برند و کسی هم این موارد را کنترل نمی کند.
با پیگیری خبرنگار شمیم ماهنشان شیوع تب برفکی در اکثر روستاهای شهرستان ماهنشان خصوصا روستاهای ییلاقی است و طبق بررسی‌های صورت گرفته روستاهای کاکا، قلعه جوق سادات، چای کند، میانج، یینگجه، حلب، قوزلو خورجهان و گلابلو با مرگ احشام دست و پنجه نرم می‌کنند، با وجود این که اغلب دامداران روستایی با از دست دادن احشام خود نگران هستند.
ولی بر اساس پیگیری‌ها از روستائیان، آنها معتقدند که دیگر منابع مالی ندارند تا با خرید واکسن‌های متعدد از مرگ احشام خود جلوگیری کنند، در حالی که بیشتر ساکنین روستاها از طریق فروش لبنیات دام مخارج روزمره خانواده‌های خود را تأمین می‌کنند.
یکی از دامداران گفت: تلفات دام های سنگین بیشترین خسارت و ضربه ی اقتصاد را بر دامدار می زند چرا که یکی از گاو های غیر محلی نزدیک به ۷ میلیون خرید می شود و با فروش لبنیات آن چرخه اقتصاد خانواده می چرخد که با تلف شدن آن هم چرخه امر و معاش زندگی از بین می رود و هم سرمایه ای که دامدار با خرید گاوهای به اصطلاح هلندی کرده بود از بین می رود.
وی اظهار کرد: چرا قبل از اینکه این بیماری حاد شود و شیوع یابد واکسن آنها زده نمی شود، چرا دولت واکسن هایی کی بی کیفیت و عامل انتقال این ویروس ها هستند وارد می کند، چرا دولت نسبت به سرنوشت تولید و تولیدکننده تا این حد بی تفاوت است؟ دامداران اعم از صنعتی و سنتی و مولد شیر و یا مولد گوشت همگی در چند سال گذشته و به ویژه در این ایام در سراشیبی سقوط و زیاندهی شدید غوطه ور شدند.
