سوانح جاده ای علت یک‌چهارم مرگ و میر زنان است

به نقل از زنان خبر؛ مجید کوششی رییس گروه‌ جمعیت‌شناسی دانشگاه تهران در رونمایی از گزارش تحولات و وضعیت جمعیت در جمهوری اسلامی ایران بیان کرد: طی 50 سال گذشته فعالیت‌های خوبی جهت کاهش مرگ‌ومیر به‌خصوص مرگ کودکان زیر 5 سال انجام گرفته است.

وی افزود: قبل از دهه 30 از هر هزار مولود بیش از 300 نفر از آن‌ها یک سالگی خود را نمی‌دیدند تا این‌که در دهه 30 این مسأله کاهش یافت و کاهش تندتر این نرخ در دهه 70 بود. در سال 90 از هر هزار نفر مولود 20 نفر یک‌سالگی خود را نمی‌دیدند که طی سال‌های اخیر به 15 در هزار رسیده است.

کوششی ادامه داد: این آمار به طور قابل توجهی به کشورهایی که شاخص توسعه انسانی آ‌ن‌ها بالاست، نزدیک می‌شود البته هنوز با کشورهای اروپای غربی، ژاپن و آمریکای شمالی فاصله داریم که در آینده نزدیک به آن‌ها می‌رسیم و مهم‌ترین بخش اختلاف ما با این کشورها به دلیل رشد اقتصادی پایین و درآمد سرانه کم است.

رییس گروه‌ جمعیت‌شناسی دانشگاه تهران اظهار داشت: به محض عبور از سن کودکی، علت مرگ بیشتر به سمت افزایش مرگ‌های ناشی از حوادث غیرعمد به‌خصوص سوانح ترافیکی و جاده‌ای می‌رود، اما در کودکان زیر 5 سال بیماری‌های ناشی از ناهنجاری‌های مادرزادی بیشتر منجر به مرگ می‌شود.

وی گفت: 40 درصد فوت‌ها در افراد 15 تا 49 سال حاصل حوادث غیرعمد، سوانح ترافیکی و جاده‌ای است و یک‌چهارم فوت‌های زنان هم در این سن به دلیل سوانح ترافیکی و جاده‌ای است و در سن‌های بالاتر علل مرگ بیشتر به بیماری‌های قلبی و عروقی و سرطان‌ها برمی‌گردد.

کوششی تصریح کرد: لازم است تمرکز بیشتری بر بیماری‌ها و علل مرگ شود و مهم است که به رشد جمعیت و تعداد سالمندان توجه کنیم؛ چون در آینده جمعیت سالمندان افزایش می‌یابد. توجه به تفاوت‌های استانی و سن و جنس به وضعیت بهداشت و سلامت کمک می‌کند.

رییس گروه‌ جمعیت‌شناسی دانشگاه تهران یادآور شد: رشد 3 تا 5 درصدی جمعیت سالمندان جمعیت 60 سال به بالا را تا 1430 به 30 میلیون نفر می‌رساند و همه کشورهایی که گذار جمعیتی داشتند این وضعیت را تجربه کردند و ما باید از فرصتی که در حال حاضر داریم استفاده کنیم وگرنه با شرایط سختی در آینده مواجه خواهیم بود که به دلیل شرایط سخت اقتصادی حال حاضر به‌وجود می‌آید. 

وی مطرح کرد: هر رفتار اجتماعی، اقتصادی و سیاسی تحت‌تأثیر ساختار سنی خواهد بود و باید این مسأله را جدی گرفت و ما 30 سال فرصت داریم تا بتوانیم ظرفیت پنجره جمعیتی را بالا ببریم و بی‌توجهی به سرمایه انسانی می‌تواند آینده اقتصاد و رفاه گروه‌های مختلف جمعیتی را تحت‌تأثیر قرار دهد.