در سال 2018 زمانی که «اوکاسیو کورتز» در انتخابات میاندورهای مجلس نمایندگان آمریکا با کمتر از 30 سال سن توانست «جو کراولی» سیاستمدار با سابقه نیویورکی را شکست دهد، کمتر کسی تصور میکرد که موج گسترده و قدرتمندی که وی را به سمت نمایندگی رسانده همچنان بتواند در فضای سیاسی آمریکا استمرار پیدا کند.
اخبار بین الملل- با این حال کارزار «برنی سندرز» که توانست بایدن را تا یک قدمی شکست پیش ببرد و جنبش قدرتمندی که اعتراضات گسترده شهرهای مختلف آمریکا در اعتراض به قتل «جورج فلوید» را پیش برد حالا در عرصه سیاسی قدرت نمایی میکند.
هفته گذشته نامزدهای جناح چپ حزب دموکرات توانستند، پیروزیهای جدیدی را در عرصه سیاسی کسب کنند و در یک نمایش قدرت عجیب در سه حوزه انتخابیه توانستند نمایندگان قدیمی و استخوانخردکرده حزب دموکرات را شکست دهند.
*دار و دسته نیویورکیها
در مهیجترین بخش این رقابتها یک مدیر مدرسه راهنمایی به نام «جمال بومن» توانست «الیوت انگل» رئیس کمیته امور خارجی مجلس سنا را در رقابتهای انتخاباتی درونی حزب دموکرات شکست دهد. این شکست برای انگل که سابقه نزدیک به 30 سابقه خدمت در کنگره را دارد، فوقالعاده تلخ بود. شاید از همین رو ستاد انتخاباتی انگل، خواهان باز شماری آرا به خصوص آرای پستی شده اما طرفداران بومن از هماکنون جشن پیروزی گرفتهاند و از نتایج شمارش آرای اولیه مطمئن هستند.
در منطقه «برانکس» به عنوان یکی از 5 منطقه شهری بزرگ در نیویورک نیز «ریچی تورس» توانست نامزدی حزب دموکرات در منطقه پانزدهم کنگره را به دست آورد. هر دو نماینده علاوه بر حمایت گسترده اوکاسیو کورتز روشهای جدید تبلیغاتی را به عنوان راهکاری جدی برای مقابله با رقبای قدیمی خود به کار گرفتهاند.
بومن مهمترین روش تبلیغاتی خود را گفتوگوی تلفنی با مردم بدون این که در ابتدا بحث انتخابات کنگره را مطرح کند، میداند. بومن میگوید مردم تشنه این هستند که یک نفر به حرف آن گوش کند.
بر خلاف بومن الیوت تنها بر سابقه گسترده خود برای حضور در انتخابات تأکید میکرد.
* کنگرهای متفاوت برای بایدن
اگر بومن و تورس بتوانند رقبای جمهوریخواه خود را شکست دهند که نظرسنجیهای فعلی نشان میدهد این اتفاق محتمل خواهد بود، کنگره آمریکا برای بایدن [در صورت پیروزی در انتخابات] متفاوتتر از اوبامای سال 2009 خواهد بود.
در آن سال اوباما با ترکیبی از نمایندگان کنگره در مجلس نمایندگان و سنا که از سیاستهای کلاسیک حزب دموکرات حمایت میکردند روبهرو بود اما اوضاع برای بایدن متفاوت است. بایدن با نمایندگان دموکراتی روبهرو خواهد که اولویت بیشتری برای سیاستهایی همچون بیمه بهداشتی رایگان، تأمین اجتماعی گستردهتر و همچنین توجه هر چه بیشتر به فناوریها قائل خواهند بود.
«توافق سبز» که مبنایی برای متحولکردن ساختار اقتصاد و کمکهای اجتماعی از سوی جناح چپ حزب دموکرات است نیز با اقبال بیشتری روبهرو خواهد شد. البته همانقدر که این مسأله فرصتی برای بایدن در راستای جذب نسل جوان حزب دموکرات است، تهدیدی برای وی نیز محسوب میشود.
بایدن امیدوار است که بتواند بخشی از حزب جمهوریخواه را برای مقابله با دولت ترامپ جذب کند و گامهایی نیز در این مسیر برداشته شده اما راهیابی افرادی مثل بومن و تورس میتواند بهانه خوبی برای دموکراتهراسی ترامپ فراهم کند.
به طور حتم هیچکدام از جمهوریخواهان ترجیح نمیدهند به کاندیدایی رأی دهند که طرحهایی همچون گسترش چندین برابری انرژیهای تجدیدپذیر را اجرایی کند اما ایستادن در مقابل درخواستهای نسل جوانتر حزب دموکرات ریسک بزرگتری را در بردارد.
*نسل «زومر» وارد میشود
شاید زمانی که ستاد انتخاباتی ترامپ با فعالیت چند نوجوان آمریکایی برای رزرو کردن محل گردهمایی وی در «تالسا» سر کار رفت، تحلیلگران با توان زومرها آشنا شدند؛ نسلی که به تدریج در اواخر قرن بیستم به دنیا و حالا وارد عرصه فعالیتهای سیاسی شدهاند.
تمایلات و گرایشهای سیاسی این نسل با نسل «بومرها» یا کسانی که بعد از پایان جنگ جهانی دوم به دنیا آمدهاند بسیار متفاوت است. نسل کسانی که بعد از جنگ جهانی دوم به دنیا آمدهاند تمایل بیشتری به حفظ شرایط و ساختار گذشته دارند. نسلی که به قول اوباما بیش از آن که به دنبال انقلاب باشند به دنبال پیشرفت هستند. همین طیف بود که در انتخابات کارولینای شمالی توانست برای اولین بار بایدن را از رقیب سرسخت خود سندرز جلو بیندازد. با این حال حالا نسل «زومر» هم در حال قدرتنمایی است. برخی جوانان آمریکایی با گرایشهای مختلف تجمعات گستردهای را در خیابانهای آمریکا تدارک دیدند. شاید از همین رو باراک اوباما، رئیسجمهور سابق آمریکا با لحنی نصیحتآمیز از آنها خواست تا به جای تجمعات این چنینی به دنبال ایجاد یک تحول واقعی در آمریکا باشند. با این حال سئوال اینجاست که نسل زومر اعتقادی به آرمانهای فعلی حزب دموکرات خواهد داشت؟
واقعیت این است که در غیاب یک حزب سوم، زومرها برای نقشآفرینی در ساختار سیاسی آمریکا چارهای جز ورود به حزب دموکرات نخواهند داشت و همین نکته در حال متحولکردن ساختار اعضا و نمایندگان این حزب است. برخی از پیشبینیها حاکی از این است که در هر صورت حزب دموکرات چارهای نخواهد داشت که یا در انتخابات سال 2024 و یا در انتخابات 2028 نماینده چپگرا معرفی کند.
حتی برخی از استراتژیستهای حزب دموکرات این بحث را مطرح میکنند که ممکن است این کاندیدا شخصی جز کورتز نباشد. این دقیقاً همان نکتهای است که سبب شد حزب جمهوریخواه در انتخابات سال 2016 به سمت ترامپ حرکت کند. کاندیدایی که بتواند گروههای طرفدار و البته منزوی حزب جمهوریخواه را به پای صندوقهای رای بکشاند. حالا هم حزب دموکرات به دنبال گزینهای است که بتواند زومرها را به درون صفوف حزب دموکرات بکشاند.
تغییرات جمعیتی در آمریکا همانند افزایش جمعیت مهاجران، بالاتر بودن زاد و ولد در بین اسپانیولیتبارها و گسترش طرفداران برخی گرایشهای دیگر، بهتدریج طرفداران جمهوریخواهان را در اقلیت قرار خواهد داد و این میتواند مقدمه یک تغییر جدی در داخل ساختار آمریکا باشد.
* جهت تغییرات در آینده آمریکا
شاید سؤال اصلی این باشد که آیا تغییری جدی در سیاست خارجی آمریکا با این اتفاقات روی خواهد داد و یا نه؟
طبیعی است که اولویت اصلی نسل جدید حزب دموکرات بر اصلاحات ساختاری و تلاش برای گسترش عدالت اجتماعی متمرکز خواهد و پس از آن سیاست خارجی در اولویت قرار خواهد گرفت. با این حال هسته اصلی اعتقادات این نسل دوری از جنگ افروزی و دخالتهای بیجا در سایر کشورهای دنیاست. طبیعی است که با یک بودجه گسترده نظامی امکان اختصاص مبالغ بیشتر به برنامههای اجتماعی وجود ندارد. چندی پیش نیز برنی سندرز به عنوان پدر معنوی این جریان تأکید کرد که باید از بودجههای نظامی کاسته شده و مبالغ بیشتری به برنامههای اجتماعی اختصاص یابد.
چنین اقدامی نیز در گرو تضعیف لابی شرکتهای اسلحهسازی و صنایع مرتبط با آن است که تاکنون جلوی چنین اقدامی را گرفتهاند و توافق سبز به عنوان هدف اصلی چپگرایان دموکرات در کنگره آینده میتواند نقطه شروعی برای آن باشد.
یکی از نمونههای تفاوت نگاه در خصوص سیاست خارجی با بررسی دیدگاههای انگل و بومن به راحتی به دست میآید. در حالی که انگل همچون یک طرفدار حزب لیکود از حفظ امنیت رژیم صهیونیستی دفاع کرده و بر برجام می تاخت، در مقابل بومن به عنوان یک سیاهپوست خواستار حفظ برجام و بازگشت آن به این توافق است.
* انقلاب از هماکنون آغاز شده است
هم ساختار سیاسی آمریکا و هم ساختار درونی حزب دموکرات در معرض تغییرات جدی نسلی قرار دارد و بنا به دلایل متعدد نسل قبلی در موضع اقلیت قرار دارد.
شاید در انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا شاهد داغتر شدن این شکافها باشیم کما این که «جان کری» هم به این نکته اشاره کرد که ممکن در صورت ادامه یافتن ریاست جمهوری ترامپ شاهد یک انقلاب باشیم. در تصحیح حرف کری میتوان گفت که این انقلاب از هماکنون آغاز شده و یکی از نشانههای آن گسترش تظاهراتهای ضد تبعیض نژادی در شهرهای مختلف آمریکاست.
ممکن است این تغییر 4 سال و یا حتی باز هم بیشتر به تعویق بیفتد اما نکته مهم اینجاست که بسیاری اعتقاد دارند، این جزیی از تاریخ محتوم این کشور است؛ همانگونه که جنگهای انفصال شرایط جدیدی را برای آمریکا فراهم کرد و آن را وارد دوران انقلاب صنعتی اواخر قرن نوزدهم میلادی و بعد جنگهای جهانی اول و دوم کرد.