وقتی مرکل از انگلیس مقتدر سخن می‌گوید

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، صدر اعظم آلمان در یکی از مصاحبه های اخیر خود با شبکه تلویزیونی BBC از احساس نیاز اروپای واحد به یک "انگلیس قدرتمند" سخن به میان آورده است. آنگلا مرکل در این مصاحبه میگوید: "انگلیس باید بداند که ما در آلمان،خواستار وجود یک انگلیس قوی برای اتحادیه اروپا هستیم.این خواسته ای است که ما همیشه خواهیم داشت."

این اظهارات در حالی صورت می گیرد که قهر اقتصادی لندن و اروپای واحد همچنان ادامه دارد و دولت دیوید کامرون همچنان با طرح اصلاحات مالی اروپا که توسط آنگلا مرکل ارائه شده است مخالفت می ورزد.

با این وجود اظهارات اخیر مرکل حاکی از تداوم اختلافات موجود سران کشورهای اروپایی با وجود احساس نیاز آنها به یکدیگر است.

پیام اصلی مرکل به دولت انگلیس

اصلی ترین پیامی که آنگلا مرکل در اظهارات اخیر خود به دیوید کامرون داده است، نارضایتی برلین از نقش آفرینی لندن در بحران مالی و سیاسی اخیر است. آلمان هم اکنون بیش از هر زمان دیگری به کمک انگلیس در حل بحران اقتصادی نیاز مند است اما دیوید کامرون حاضر نیست سرمایه های لندن را در اختیار صدر اعظم آلمان بگذارد. پیوستن انگلیس به منطقه یورو و حفظ واحد پول این کشور نقش مهمی در این اختلاف دارد. نخست وزیر انگلیس سعی دارد فاصله خود را با سیاستهای مرکل و سارکوزی به عنوان اصلی ترین بازندگان سیاسی بحران مالی اروپا حفظ کند و از این رو قصد ندارد با طرح اصلاحات مالی اروپای واحد همراه شود.

در چنین شرایطی برلین و پاریس به شدت از قهر لندن متضرر شده اند.

بدون شک نه تنها مقامات آلمانی و فرانسوی، بلکه بسیاری از مقامات اروپایی قدرت یافتن بیش از حد لندن در اروپا را بر نمی تابند. از این رو مرکل به لندن پیام داده است که قدرت انگلیس را تنها در صورتی که در چارچوب اهداف و ضوابط مشترک اروپای واحد حرکت کند مورد قبول قرار می دهد.

صدر اعظم آلمان و رئیس جمهور فرانسه جهت حل بحران های به وجود آمده در اتحادیه اروپا به همراهی لندن احتیاج دارند اما چنین همراهی و مشایعتی عملا از سوی انگلیس منتفی است.

در چنین شرایطی مرکل در صدد است انحراف لندن از مسیر اروپای واحد را به دیوید کامرون و مقامات انگلیسی یادآوری کند.

ادامه چالشهای انگلیس و اروپای واحد

دیوید کامرون در سال ۲۰۱۱ میلادی تاکید کرد که برگزاری همه پرسی در لندن برای پیوستن به منطقه یورو را در دوران نخست وزیری خود صورت نمی دهد.

همچنین نخست وزیر انگلیس مخالفت علنی خود را با طرح اصلاحات اقتصادی آنگلا مرکل و نیکلا سارکوزی اعلام کرد.

به این ترتیب شکاف میان قدرتهای بزرگ اروپایی بر سر مواجهه با معضلات جدی اتحادیه اروپا عمیق تر شد.

دانمارک به عنوان رئیس دوره ای اتحادیه اروپا تلاش زیادی کرد تا مقامات انگلیسی را جهت همراهی با اصلاحات اقتصادی این مجموعه مجاب کند اما دیوید کامرون حاضر نیست چنین همراهی جنجال برانگیزی را صورت دهد.

در شرایطی که بحران اقتصادی اروپا تشدید شده و اعتصابهای عمومی سرتاسر این مجموعه را فرا گرفته است، آلمان و فرانسه توان کنترل اروپای واحد را از دست داده و عملا بدون جلب حمایت دولت انگلیس نمی توانند بر بحرانهای موجود در این مجموعه فائق آیند.

مرکل و سارکوزی موضع گیری های دیوید کامرون در مقابل واحد پول یورو و طرح اصلاحات اقتصادی اروپا را نوعی اعلان جنگ خفیف لندن به اروپای واحد می دانند.

انگلیس در شرایطی که بحران سرتاسر اروپای واحد را گرفته است سعی دارد خود را از نقاط بحران دور نگاه دارد.

جدالی که ادامه دارد

انگلیس هم اکنون با نقاط ضعف زیادی در اقتصاد خود دست و پنجه نرم می کند و بحران اقتصادی به این کشور نیز سرایت کرده است.

سال ۲۰۱۱ در سایه ای از تنشهای مزمن برای دیوید کامرون به پایان رسید و شواهد و مستندات موجود نیز نشان از شکل گیری اعتراضهای وسیع اقتصادی در سال ۲۰۱۲ دارد.

از این رو اساسا انگلیس ناچار است تمام توان خود را صرف مقابله با بحران اقتصادی داخلی خود کند.

اگرچه بخش مهمی از این بحرانها ریشه در بحران اقتصادی اروپا دارد اما دولت دیوید کامرون در چنین شرایط سخت و دشواری خود را در بازی مرکل و سارکوزی قرار نمی دهد.

نکته مهم دیگر اینکه اساسا نمی توان نقطه مشترکی را برای همفکری میان انگلیس، آلمان و فرانسه در مواجهه با بحران اقتصادی در نظر گرفت.

پذیرش یا عدم پذیرش طرح اصلاحات اقتصادی اروپا دو گزینه پیش روی دولت دیوید کامرون محسوب می شود و گزینه سومی در این خصوص متصور نیست.

بدیهی است که در چنین وضعیتی انگلیس نمی خواهد از یک متغیر مستقل به متغیری وابسته به سیاستهای برلین و پاریس تبدیل شود. در هر صورت جدال لندن و

اروپای واحد در سال ۲۰۱۲ میلادی نیز ادامه خواهد یافت.

در چنین جدالی شاهد ارسال پیامهای متعدد مخفی و آشکار سران اروپایی به لندن خواهیم بود.

پیامهایی که برخی از آنها ممکن است با سرزنش و تهدید و برخی دیگر با اصرار و التماس همراه باشد.