اخبار بین‌الملل- برگزیت از زمان رای گیری بریتانیا در سال 2016 ، دردسر بزرگی بوده است. دو نخست وزیر ، 1274 روز ، سه روز تمدید مهلت و دو انتخابات عمومی طول کشید تا سرانجام توافقنامه خروج توسط پارلمان انگلیس قابل قبول تلقی شود.
به گزارش افکار نیوز، انرژی دیپلماتیک اتحادیه اروپا در مورد مسئله تنها یک کشور برای خروج از کشور از بلوک خود برطرف شده است.
هزینه بزرگ برگزیت برای اتحادیه اروپا
اتحادیه اروپا مجبور شد کمتر به سایر مشکلات در بین کشورهای عضو خود توجه کند. مشکلاتی که تهدید آن برای پروژه اروپا به مراتب بیشتر از برگزیت است.
زیرا اتحادیه اروپا توسط ملل در رده های خود خدشه دار می شود و حاکمیت قانون اتحادیه اروپا را نادیده می گیرد ، از معیارهای عالی اروپا در مورد حقوق بشر انحراف می کند و در مقابل آزادی بیان می خندد.
بارزترین نمونه لهستان است ، جایی که دیوان عالی کشور مجبور شد حزب حاکم قانون و عدالت را هشدار دهد که اصلاحات قضایی پیشنهادی این کشور می تواند قوانین اروپا را آنقدر نقض کند که ممکن است از اتحادیه اروپا خارج شود.
اصلاحات پیشنهادی ، به دولت این امکان را می دهد که قضات را به دلیل مشارکت در فعالیت های سیاسی مجازات کند ، الزام اتحادیه اروپا را نادیده می گیرد که دادگاه ها مستقل از دولت عمل کنند. اما این بدان معنی نیست که لهستان قصد دارد از اتحادیه اروپا خارج شود.
به طور رسمی یک کشور عضو اتحادیه اروپا را اخراج نمی شود. می توان به موجب ماده 7 پیمان اتحادیه اروپا ، به منظور مجازات کشورهایی که از اصول بنیادی اتحادیه اروپا سرپیچی می کنند ، حق رأی یک کشور را به حالت تعلیق درآورد.
اما آنها رسما هنوز یک کشور عضو هستند. این امر مستلزم توافق متفق القول بین سایر کشورهای عضو است که حتی به این کار رأی دهند. و هیچ کس که سیاست اتحادیه اروپا را درک نمی کند فکر می کند که احتمال این اتفاق وجود دارد.
رونان مک کری ، استاد حقوق اروپا در کالج دانشگاهی لندن می گوید: "ماده 7 هرگز برای مقابله با شرایطی طراحی نشده بود که بیش از یک کشور بزهکار وجود داشته باشد."
بیشتر بخوانید
در حال حاضر ، چندین کشور بزهکار وجود دارد که باعث ایجاد آشفتگی در بروکسل می شوند. نخست وزیر مجارستان ، ویکتور اوربان ، در حدود 340 مایل جنوب ورشو ، یک دهه گذشته را به ریاست حمله به دادگاههای ملت ، مؤسسات دانشگاهی ، بانک مرکزی و مطبوعات خود صرف کرد.
اتحادیه اروپا رویه های ماده 7 را علیه مجارستان و لهستان آغاز کرده است ، اما هر دو حرکت در هیچ کجا انجام نشده است.
در مالت ، نخست وزیر جوزف مسقط با تماس هایی با استعفا به دلیل دخالت ادعا شده دولت وی در قتل دافنه کاروآنا گالیزیا ، روزنامه نگار که در حال تحقیق در مورد فساد سیاسی بود ، مورد صدا و سیما قرار گرفت.
در اوایل هفته جاری ، اعضای پارلمان اروپا با رای 581 به 26 رای موافق به قطعنامه ای برای شروع روند ماده 7 در مورد مالت دادند. مسقط می گوید که وی ماه آینده از سمت خود خارج خواهد شد ، اما تمام ادعاهای مربوط به اقدامات خلاف واقع را رد می کند.
اینها صرفاً مصادیق بارزترین نمونه کشورهای عضو است که اصول اصلی اتحادیه اروپا را تضعیف می کنند.
یک پژوهشگر ارشد مرکز اصلاحات در اروپا ، توضیح می دهد که "عقب نشینی از حاکمیت قانون در هر کشور عضو" "چالشی برای کل اعتماد متقابل ایجاد می کند. این یک اصل اساسی برای پروژه های مهم مانند است. به عنوان بازار واحد یا عدالت. "
مشکل این است که اعضای اتحادیه اروپا تحت نظارت دیوان عدالت اروپا قرار دارند. انتظار می رود دادگاه های ملی قوانین اروپا را رعایت کنند. مک کرا توضیح می دهد که "وب قوانینی که کشورهای عضو به طور خودکار تصمیمات یکدیگر را به رسمیت می شناسند با تضعیف قانون قانون تهدید می شوند. اتحادیه اروپا بوروکراسی بسیار ناچیزی است. این امر تا حدود زیادی به اجرای قاعده ملی و کارمندان دولت ملی بستگی دارد. "
پارادوکس در قلب اتحادیه اروپا
با توجه به وحشت بسیاری از کشورهای اروپایی که چشم به چنگ انداختن اتحادیه اروپا می زنند و به بررسی نادرست های ادعایی خود نزدیک تر می شوند ، راهی وجود ندارد که به عنوان یک اتحادیه ، کشورهای عضو چراغ سبز به بروکسل بدهند که یک عضو را از آن خود کند. بنابراین ماده 7 ابتکار عمل نیست.
همه اینها اتحادیه اروپا را به گوشه ای جهنمی برمی گرداند. "چه چیزی می تواند اتحادیه اروپا را به پایان برساند؟ این یک جلسه از کشورهای عضو اتحادیه اروپا نخواهد بود و می گویند بیایید پایان دهیم. اما آنچه ممکن است شروع به فروپاشی آن کند ، برخی از کشورها می گویند ، ما واقعاً تقدم قانون اتحادیه اروپا را نمی پذیریم "
پارادوکس در قلب اتحادیه اروپا این است که اصرار دارد همه کشورها با همان قوانین بازی کنند و در عین حال تمایلی به مداخله در سیاست داخلی هر یک از اعضا ندارند. از بعضی جهات ، اتحادیه اروپا چیزی بیش از توافق بین 28 کشور برای عدم تقلب در سیستم نیست.
با ورود اروپا به سال 2020 ، باید مشکلاتی را که از سال 2016 نادیده گرفته بود ، برطرف کند. برگزیت ملزم شد که 27 عضو باقی مانده اتحادیه اروپا کاملاً در همان صفحه باشند. بروکسل موفق شد ، اما با این کار باید با همه طرف ها بازی خوبی انجام داد.
مجتبی رحمان ، مدیر عامل مشاوره سیاسی گروه اوراسیا می گوید: "هزینه بزرگ برگزیت برای اتحادیه اروپا این است که زمان ، توجه و سرمایه سیاسی را از پرداختن به چالش های اساسی واقعی که اتحادیه اروپا با آن روبرو است ، منحرف کرده است." "برگزیت یک تمرین تیم سازی بود که اتحادیه اروپا می تواند نشان دهد که چقدر متحد هستند. اما واقعاً این چیزی برای پوشاندن این مسئله است که چقدر اندک آنها در مورد چالش های بزرگتر با این قاره موافق هستند."
حلما ناصری
