نهم نوامبر برای آلمان روزی سرنوشتساز است. از وقایع این روز دو واقعه اکنون در کانون توجه قرار دارد؛ نوامبر ۱۹۳۸ و آغاز یورش گسترده و سازمان یافته نازیها به یهودیان و نوامبر سی سال پیش (۱۹۸۹) که با فرو ریختن دیوار برلین راه وحدت دو آلمان در سوم نوامبر سال بعد هموار شد.
اخبار بینالملل- امسال در مراسم رسمی جشنهای سیامین سالروز فروپاشی دیوار برلین شماری از سیاستمداران ارشد آلمان در پایتخت گرد آمدند و یاد و خاطره این روز را گرامی داشتند.
یکی از محورهای اصلی سخنان فرانک والتر اشتاینمایر، رئیس جمهوری آلمان در این روز، قدردانی و سپاسگزاری از تلاش تمام کسانی بود که در یک جنبش صلحآمیز تا برچیده شدن دیوارهای میان دو بخش شرقی و غربی برلین ایستادگی کردند.
به گزارش دویچه وله، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان، در این مناسبت از همگان خواست آزادی را به عنوان مهمترین دستاورد رویدادهای سال ۱۹۸۹ پاس بدارند و در برابر خصومتورزیهای جدید از آن حفاظت کنند.
مرکل در این مراسم گفت: «نهم نوامبر به گونهای خاص تجلی ترسناکترین و شادمانهترین لحظات تاریخ ماست و به ما نهیب میزند که مصممانه علیه نفرتپراکنی، نژادپرستی و یهودیستیزی بایستیم.»
دعوت به احیای وحدت اروپا
اشتاینمایر در این مراسم که روز شنبه در برلین برگزار شد از کشورهای اروپایی خواست که با جدیت به تلاشهای خود برای وحدت قاره اروپا ادامه دهند.
او با اشاره به فروپاشی شوروی و برچیده شدن حصار دور بخش شرقی اروپا، موسوم به "پرده آهنین" تاکید کرد که تمام اهداف و امیدواریهایی که با این رویداد انتظارش میرفت تحقق پیدا نکرده است.
رئیس جمهوری آلمان گفت آزادی، دموکراسی، رفاه و وحدت اروپا همچنان اهدافی بزرگ و متعالی به شمار میروند. به دعوت او سران اسلواکی، جمهوری چک، لهستان و مجارستان نیز در مراسم رسمی یادبود نهم نوامبر در برلین حضور داشتند.
فرانک والتر اشتاینمایر در این مراسم تصریح کرد که بدون اقدام شجاعانه و اراده آزادیخواهانه این چهار کشور انقلاب مسالمتآمیز در اروپای شرقی و وحدت دو آلمان امکانپذیر نبود.
«همه دیوارها ریختنی هستند»
آنگلا مرکل نیز گفت: «هیچ دیواری که انسانها را از هم جدا و آزادی را محدود کند، به آن اندازه بلند و عریض نیست که قابل درهم فروریختن نباشد.»
در مراسم رسمی یادبود فروپاشی دیوار برلین، در کنار سران چهار کشور شرق اروپا، شمار کثیری از دیپلماتهای خارجی ساکن پایتخت و چهرههای شاخص سیاسی آلمان نیز حضور داشتند.
سه دهه پیش در چنین روزی و به دنبال هفتهها اعتراض مسالمتآمیز در برلین شرقی و شمار دیگری از شهرهای مهم شرق آلمان، سرانجام رهبران جمهوری دموکراتیک آلمان در مقابل شهروندان معترض تسلیم شدند و راه عبور آنها به سمت غربی برلین را باز گذاشتند.
به این ترتیب تخریب دیواری به طول حدود ۱۶۹ کیلومتر که نزدیک به سه دهه دو بخش برلین را جدا کرده بود آغاز شد و یکسال بعد دو کشور آلمان غربی و جمهوری دموکراتیک آلمان پس از ۴۱ سال دوباره به هم پیوستند.