طرح رژیم صهیونیستی برای کوچاندن ده‌ها هزار فلسطینی از الخلیل و کرانه باختری

مرکز داده‌ها درباره حقوق بشر در سرزمین‌های اشغالی «بتسلیم» در گزارش جدیدی نسبت به طرحی هشدار داد که از ۲۵ سال گذشته برای کوچاندن فلسطینی‌ها از شهر الخلیل و مناطق دیگر فلسطین و به دنبال آن مصادره این اراضی توسط شهرک نشینان صهیونیستی در جریان است.

اخبار بین‌الملل- در این گزارش آمده است، شهرک نشینان اسرائیل قصد مصادره، یهودی سازی و تبدیل این اراضی به کانون‌های شهرک‌سازی را دارند و تمامی دولت‌های رژیم صهیونیستی از جمله سیاستمداران اردوگاه‌های چپ و میانه و حتی ارتش، اطلاعات و دستگاه قضایی اسرائیل در این طرح و اجرای آن مشارکت داشته‌اند.

این گزارش تحت عنوان "زیر پوشش امنیتی: سیاست اسرائیل در الخلیل به عنوان ابزاری برای انتقال اجباری ساکنان فلسطینی آن"، به این مسأله اشاره دارد که این سیاست مبتنی بر یک سیستم آپارتاید است که اسرائیل به مدت ۲۵ سال در این شهر آن را اجرا می‌کند و عملاً با قتل عام مسجد الخلیل در روز عید فطر سال ۱۹۹۴ میلادی توسط باروخ گلدشتاین که یک یهودی آمریکایی الاصل ساکن اسرائیل بود، آغاز شد.

طبق این گزارش، سیستم آپارتاید در الخلیل به مجموعه‌ای از محدودیت‌های تردد تکیه کرده که منطقه‌ای را از مناطق دیگر این شهر جدا می‌کند طوری که در این منطقه حرکت فلسطینی‌ها چه با پای پیاده و چه با اتومبیل کاملاً ممنوع است. ارتش اسرائیل برای اجرای این سیستم، ۲۲ پاسگاه و ۶۴ مرکز ایست بازرسی را در یک منطقه محدود ایجاد کرده است که فلسطینی‌ها را از عبور و مرور در خیابان‌های شهرشان محروم می‌کند.

در بخش دیگری از این گزارش آمده است: نمی‌توان نسبت به کشتار وحشیانه‌ای که بسته شدن خانه‌های قدیمی بازمانده از دوران مصر باستان در خیابان الشهدا را به دنبال داشت چشم‌پوشی کرد، منطقه‌ای که پیشتر یک مرکز تجاری شلوغ در جنوب کرانه باختری بود و به طور کامل از ساکنانشان تخلیه و به منازل متروکه تبدیل شدند. همچنین نمی‌توان ده‌ها موانع ایجاد شده در الخلیل را نادیده گرفت که مناطق شهرک‌نشین اسرائیل را از دیگر مناطق الخلیل جدا کرده و به مانند قلعه‌های قرون وسطی درحال پیشرفت هستند و به دوربین‌ها و فناوری‌های تشخیص چهره مجهز شده‌اند.

مرکز حقوق بشری اسرائیل در اراضی اشغالی همچنین گزارش داد: همچنان فلسطینی‌هایی وجود دارند که از این سیستم و نظام آپارتاید وحشیانه جان سالم به در می‌برند اما تعداد آنها به تدریج درحال کاهش است و همزمان با افزایش ساکنان مناطق تحت کنترل فلسطین در الخلیل به ۴۵ درصد از کل جمعیت آن از زمان امضای توافقنامه الخلیل تاکنون، تعداد ساکنان مناطق تحت کنترل اسرائیل نیز از ۳۵ هزار به ۳۴ هزار تن کاهش یافته است. تمامی فلسطینیانی که در مناطق تحت کنترل اسرائیل باقی مانده‌اند، می‌گویند که اگر شرایط مهیا بود از سالها پیش از شهر ارواحی که اسرائیل آنها را در آن زندانی کرده کوچ می‌کردند؛ نیروهای امنیتی زندگی آنها را اداره می‌کنند و تمامی اقدامات روزانه آنها از قدم زدن برای رفتن به سر کار یا مدرسه گرفته تا دیدار با خویشاوندان، مناسبات خانوادگی و حتی خرید پس از صف انتظار در پاسگاه‌های اسرائیل و اهانت به آنها انجام می‌شود. همچنین می‌توان به این اقدامات، خشونت روزانه سربازان، پلیس و شهرک نشینان را اضافه کرد که معمولاً از مصونیت برخوردارند.

در این گزارش همجنین به لیست اقدامات سرکوبگرانه معمول رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در الخلیل اشاره شده است که شامل "بازرسی‌های تحقیرآمیز، حملات شبانه به خانه و بازداشت فلسطینی‌ها به دلایل واهی در الخلیل می‌شود". سیستم آپارتاید مذکور رژیم صهیونیستی در صدد خالی کردن شهر الخلیل از اعراب است. این اقدام یک تعریف روشن در حقوق بشر بین‌المللی تحت عنوان: "انتقال اجباری غیرنظامیان معادل یک جنایت جنگی است"، دارد.

بتسلیم در ادامه گزارش خود رهبران صهیونیست را مسؤول این کوچ دانسته و آورده است: بخش کوچکی از این اقدام به صورت محرمانه در جریان است و بخش اعظم آن به صورت علنی اتفاق می‌افتد و بسیاری از اسرائیلی‌ها از جمله نسل‌های مختلف قضات دیوان عالی، فرماندهان ارشد ارتش و نیروهای امنیتی، دادستان‌های نظامی و غیرنظامی و همچنین سیاستمداران اردوگاه راست و چپ، در این اقدام دست دارند.