معاون رئیس جمهور ونزوئلا طی سخنرانی خود در هفتاد و چهارمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل، تأکید کرد: آمریکا که خودش دموکراسی ندارد و سیاستش تحت کنترل تعدادی بسیار معدود از جرگه سالاران و ابرثروتمندان آمریکایی است، حق ندارد کشور ونزوئلا را مورد قضاوت قرار دهد یا این که بخواهد با کمک کشور‌های اقماریِ خود در آمریکای لاتین، به ونزوئلا حمله نظامی کند.
اخبار بین الملل- خانم دلسی رودریگز گومِز در ابتدای اظهارات خود، گفت: «من از طرف تنها ونزوئلا (تنها دولت قانونیِ این کشور) به این مجمع آمده ام، همان ونزوئلای والامنش و شجاع که در برابر هیچ قدرت خارجی و هیچ قدرت امپریالیستی زانو نمی‌زند. من حامل سلام و درود از سوی نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا و مردم این کشور به مجمع عمومی سازمان ملل متحد هستم.»
او در بخش دیگری از اظهاراتش گفت: «ما همچنین به این سازمان (سازمان ملل) آمده ایم تا به نیاز فوری به مقابله با فقر و نابرابری در سراسر جهان، پاسخ دهیم. ۲۶ نفر (از ثروتمندان جهان) در مجموع، به اندازه ۳/۸ میلیارد نفر از فقیرترین مردمان در سراسر دنیا، ثروت و سرمایه در اختیار دارند.»
گومز اضافه کرد: «میلیون‌ها تن از مردم در سراسر جهان در معرض تدابیر یکجانبه و غیرقانونی (برخی از کشورها) قرار دارند. این تدابیر، شامل استفاده از نیروی نظامی است که طبق منشور سازمان ملل و قوانین بین المللی، غیرقانونی است و شامل حمله به صلح و امنیت و نقض گستردهِ حقوق بشر می‌شود. بین سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۹، آمریکا بیش از ۳۵۰ اقدام یکجانبه (ظالمانه) علیه جمهوری بولیواریِ ونزوئلا انجام داد. این اقدامات شامل موارد زیر می‌شود: تصاحب غیرقانونی تمامی دارایی‌ها و ثروت‌های ما در خارج از کشور و محاصره کاملِ مالی و تجاری ونزوئلا که بر سلامت، آموزش و تغذیه مردم ما تأثیرگذار بوده است و هدف اصلیِ آن، خفه کردن اقتصاد ونزوئلاست، زیرا آن‌ها می‌خواهند مردم ما را به زانو درآورند.»
معاون رئیس جمهور ونزوئلا اضافه کرد: من می‌خواهم اطلاعاتی هولناک درباره اقدامات یکجانبه آمریکا به این مجمع عمومی ارائه کنم. این به خوبی شناخته شده است که استفاده از نیروی نظامی به دست مجتمع صنایع تسلیحاتی آمریکا، برای آن‌ها نوعی تجارت به حساب می‌آید. سه رئیس جمهور اخیر آمریکا بمباران‌های غیرقانونی را در سراسر جهان افزایش داده اند. آن‌ها منشور سازمان ملل متحد را نقض کرده اند، زیرا این بمباران‌ها را بدون مجوز شورای امنیت انجام داده اند. بین سال‌های ۲۰۰۱ و ۲۰۰۹، دولت جرج دابلیو بوش، رئیس جمهور اسبق آمریکا، از ۷۰ هزار بمب (برای بمباران کشور‌های مختلف) استفاده کرد، که به طور میانگین، برابر با ۲۴ بمب در هر روز بود. بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۷، در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما، رئیس جمهور پیشین آمریکا، دولت این کشور صد هزار بمب پرتاب کرد که به طور میانگین، برابر با ۳۴ بمب در هر روز بود. در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ، رئیس جمهور کنونی آمریکا، تاکنون ۴۴ هزار و ۹۶ بمب پرتاب شده است که رکورد‌های سابق را شکسته است، زیرا به طور میانگین برابر با پرتاب ۱۲۱ بمب در هر روز است. این بمب‌ها باعث تلفات و صدمات و به بار آوردن رنج و مصیب برای شمار بسیار زیادی از مردم غیرنظامی شده و بر زندگانی کودکان، بزرگسالان و سالخوردگان تأثیرگذار بوده است.
او ادامه داد: در عین حال، نوع جدیدی از تروریسم به وجود آمده است که همان تروریسم دولتی است که آمریکا مرتکب آن می‌شود. این تروریسم شامل استفاده از بمب‌ها نیست، بلکه شرکت‌های تجاری، بانکی و شرکت‌های بیمه، صرفاً با فشار دادن یک دکمهِ دیجیتال، یک کشور را تحت محاصره مالی قرار می‌دهند. آمریکا از سلطه دلار به عنوان ارزی بین المللی که در صندوق‌های ذخیره ارزی کشورها قرار دارد، سوء استفاده می‌کند و کشورها را تحت فشار مالی قرار می‌دهد. وزارت خزانه داری آمریکا، همان «پنتاگونِ اقتصادی» است (اشاره به وزارت دفاع آمریکا). وزارت خزانه داری آمریکا مناسبات بین المللی را به حالت نظامی درآورده است و میلیون‌ها انسان بیگناه را مجازات می‌کند تا دکترینِ «تغییر رژیم» را به اجرا گذارد و همچنین منابع ملت‌ها را به سرقت (غارت) برد. وجود چنین تدابیر خصمانه‌ای نشان می‌دهد که نظم قانونی و حقوقیِ جهانی از بین رفته است.»
دلسی رودریگز افزود: «تروریسم اقتصادی علیه ونزوئلا باعث شده است که درآمد این کشور به یک نهم درآمدِ سابقِ خود کاهش یابد. بین سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۸، اقتصاد ونزوئلا در مجموع ۱۳۰ میلیارد دلار زیان دید که به علت محاصره مالی بی رحمانه این کشور بود که آمریکا بر آن تحمیل کرده است. این یک دزدیِ بی شرمانه از منابع ما به دست آمریکاست.»
او همچنین گفت: «دولت آمریکا در حالی ما (ونزوئلا) را مورد قضاوت قرار می‌دهد که آمریکا در داخل خودش هم از دموکراسی برخوردار نیست. در آمریکا، ۴۰۰ نفر از افراد بسیار ثروتمند، از ۲۰۴ میلیون نفر از مردم آمریکا در مجموع ثروت و سرمایه‌های بیشتری دارند. این به معنای ایجاد جرگه سالاری (حکومت معدودی اشخاص با نفوذ که با هم زد و بند دارند) در آمریکاست. جرگه سالاران در آمریکا زندگی سیاسیِ اکثریت مردم را در جامعه این کشور تحت کنترلِ خود دارند. یک مشت ثروتمندِ با نفوذ که اقلیتی بسیار کوچک (از لحاظ تعداد) در آمریکا به حساب می‌آیند، بر سامانه سیاسی این کشور تسلط دارند و آن را کنترل می‌کنند. این را نمی‌توان یک حکومت دارای دموکراسی خواند. چنین کشوری به هیچ وجه حق ندارد که مدلِ حکومتی (غیر دموکراتیک) خود را بر سایر کشورها تحمیل کند. ما خواستار تکبرِ کمتر و روامداریِ بیشتر از سوی آمریکا در همزیستی با سایر ملل جهان هستیم.»
گومز اضافه کرد: «من می‌خواهم بر روابط (گرم) میان بزرگترین تولید کننده کوکائین (کلمبیا) و بزرگترین مصرف کننده کوکائین (آمریکا) روی این سیاره تأکید کنم. من به مناسبات مبتنی بر (قاچاق) مواد مخدر بین کلمبیا و آمریکا اشاره می‌کنم. اسناد مختلف و متعدد به خوبی نشان می‌دهد که کلمبیا بالغ بر ۷۰ درصد از تمامی کوکائین مصرف شده در جهان را تولید می‌کند. فقط در همین سالِ گذشته، کلمبیا تولید کوکائینِ خود را بیش از ۳۰ درصد افزایش داده است که بالاترین سطح تولید کوکائین در تاریخ است.»
او اضافه کرد: «فقط در ونزوئلا نزدیک به شش میلیون تن از برادران و خواهران کلمبیایی در تبعید به سر می‌برند. این در حالی است که رسانه‌های جمعی که در خدمت قدرت‌های استیلاطلب (استکباری) جهان هستند، هرگز به چنین آمار و ارقامی اشاره نمی‌کنند. همین دو روز پیش، رئیس جمهور کلمبیا در برابر این مجمعِ عمومیِ ارزشمند حاضر شد تا درباره ونزوئلا دروغ بگوید. او اسنادی با خود آورده بود که مدعی بود نشان می‌دهند کلمبیایی‌های غیرعادی (نامنظم) را در ونزوئلا آموزش می‌دهند. وی (ایوان دوکه) بی احترامی به مجمع عمومی را به جایی رساند که به اینجا آمده بود تا به جامعه بین المللی دروغ بگوید. این یک رسوایی در رسانه‌های جمعی در سراسر جهان بود. یک بررسی بسیار ساده نشان خواهد داد که آن تصاویری که ایوان دوکه (رئیس جمهور کلمبیا) با خودش آورده بود و مدعی بود که تصاویر در ونزوئلاست، در واقع در سرزمین کلمبیا برداشته (تصویر برداری) شده بودند، زیرا آن تصاویر مشخصاً در مناطق کالکا و کاتاتومبو در کلمبیا ضبط شده بودند.»
دلسی رودریگز سپس تصاویری از سه اردوگاه در شمال شرقی کلمبیا که در آن‌ها افرادی برای حمله به ونزوئلا آموزش داده می‌شوند، به حاضرین در مجمع عمومی سازمان ملل نشان داد. او طول و عرض جغرافیایی هر یک از آن اردوگاه‌ها را اعلام کرد و گفت: «ما تمام این اطلاعات و همچنین تصاویر اردوگاه‌های کلمبیا برای آموزش دادن به مزدوران به منظور حمله به ونزوئلا را در اختیار دبیرکل سازمان ملل قرار خواهیم داد.»
