در سال های اخیر به اصطلاح "کشورهای دارای روابط دیپلماتیک" تایوان یکی پس از دیگری روابط خود را با تایوان قطع کردند و با چین روابط دیپلماتیک برقرار کرده یا از سرگرفتند در بیش از سه سال پس از روی کار آمدن «تسایی اینگ ون» رییس تایوان، هفت کشور از جمله جزایر سلیمان و کیریباتی، سائوتومه و پرینسیپ، پاناما، دومینیکا، بورکینا فاسو و السالوادور روابط دیپلماتیک خود را با تایوان قطع کردند.
اخبار بین‌الملل- پایبندی به اصل "چین واحد" مورد استقبال جامعه بین المللی قرار گرفته و مناسب با روند فعلی جهان است چین امیدوار است تایوان هوشمندانه رفتار کند وگرنه تصمیمات قطع "روابط دیپلماتیک" ادامه می یابد.
کیریباتی کشور جزیره ای اقیانوس آرام تازه ترین موردی است که قطع روابط خود با تایوان را اعلام کرد کیریباتی نیز پس از جزایر سلیمان دومین کشوری است که ظرف یک هفته گذشته روابط خود با تایوان را قطع کرد بدین ترتیب، تعداد کشورهایی که "روابط دیپلماتیک" با تایوان دارند، به ۱۵ کشور رسید. از نگاه چین تصمیم یاد شده جزایر سلیمان و کیریباتی به عنوان کشورهای مستقل با روند کنونی و خواست مردم هماهنگ بوده و نشان می دهد که سیاست چین واحد شناخت مشترک جامعه جهانی است.
در همین حال وزارت خارجه تایوان با انتشار بیانیه ای ضمن ابراز تاسف از این مساله اعلام کرده که کلیه کارکنان خود را از آن کشور فراخوانده است در این بیانیه آمده که کربیاتی بیش از حد روی قول و قرارهای چین حساب باز کرده اما در مسیر قطع روابط با تایوان دچار اشتباه اساسی شده است.
کربیاتی از جمله کشورهای منطقه اقیانوس آرام است که دارای روابط رسمی با تایوان بود و اعلام کرده از این پس چین را به رسمیت می شناسد و با پکن مناسبات رسمی دیپلماتیک برقرار کرده است.
تایوان اقدام کریباتی را بشدت محکوم کرده و آورده است که متاسفانه سال ها ارتباطات خوبی که میان طرفین برقرار بود به دلیل این عهد شکنی کریباتی از بین رفته است.
جزایر سلیمان نیز پس از ۳۶ سال به روابط رسمی و دیپلماتیک با تایوان پایان داد و به جای تایوان با چین روابط دیپلماتیک برقرار کرد تایوان با شماری از کشورهای منطقه آسیا و اقیانوس آرام دارای مناسبات دیپلماتیک است و قطع روابط رسمی با جزایر سلیمان و کربیاتی تازه ترین مورد از کاهش مناسبات رسمی این جزیره با شمار معدودی از متحدانش است.
دولت جزایر سلیمان چند روز قبل رای داد که باید مناسبات رسمی با تایوان قطع شود و به دنبال همین اعلام نظر تایوان تصمیم گرفت که فورا به روابط دیپلماتیک با این کشور پایان دهد.
همزمان روزنامه تایوانی تایپه تایمز گزارش کرده که "جوزف وو" وزیر خارجه این کشور پس از این اتفاق استعفایش را تسلیم کرده و مسئولیت این بحران دیپلماتیک را برعهده گرفته است.
جرمیا مانیلی وزیر خارجه جزایر سلیمان تنها چند هفته قبل به تایوان سفر کرد و با مقام های این جزیره درباره مناسبات دو طرف رایزنی کرد .
وزیر خارجه تایوان در جریان مصاحبه مطبوعاتی به دنبال اعلام استعفای خود تاکید کرد که جزایر سلیمان کار نادرست و زشتی انجام داده است و باید محکوم شود.
او افزود که همه طرح های همکاری میان طرفین متوقف شده است و جزایر سلیمان پس از قطع روابط رسمی با تصمیم فوری تایوان باید همه نیروها و کارکنانش را از این جزیره خارج کند.
خبرگزاری مرکزی تایوان گزارش کرده است ۲۷ نفر از کابینه جزایر سلیمان به قطع رابطه با تایوان و برقراری مناسبات با پکن رای مثبت داده اند و فقط شش نفر رای ممتنع داده اند و هیچ کسی با برقراری روابط رسمی با چین مخالفت نکرده است.
وزیر خارجه تایوان گفت که چین تلاش می کند تا این جزیره را در انزوای دیپلماتیک قرار دهد و برای این منظور فشارهای خود را افزایش داده است تا حق حاکمیت تایوان را تضعیف کند.
از سال ۲۰۱۶ میلادی که خانم تسای اینگ ون قدرت را در تایوان در اختیار گرفت ۷ کشور از متحدان دیپلماتیک چین تایپه روابط رسمی با این جزیره را قطع کرده و با چین مناسبات رسمی برقرار کرده اند.
رادیو بین المللی چین در مطلبی نوشته است جمهوری خلق چین تنها دولت قانونی چین است و تایوان بخشی جدانشدنی از سرزمین چین است در سال های اخیر، مقامات تایوان با "دیپلماسی پول" در جهان، سبب بی ثباتی در برخی کشورها و مناطق مرتبط شدند اقدامات تایوان نیز موجب شده است که مردم بیشتر متوجه شوند که هدف اصلی مقامات تایوان کمک به پیشرفت آن ها نیست، بلکه هدف آن ها تجزیه چین و یا به عبارت دیگر، ایجاد "یک چین و یک تایوان" است.
این در حالیست که چین همواره بر این باور بوده است که کشورها اعم از بزرگ و کوچک با هم برابر بوده و چین به حق انتخاب راه توسعه کشورها احترام گذاشته و از توسعه اقتصادی، بهبود زندگی مردم و توانمندسازی آن ها در توسعه پایدار پشتیبانی کرده است چین در روند کمک به کشورهای جزیره ای اقیانوس آرام، بر اصول برابر و منافع متقابل، درهای باز و پایدار بودن پایبند بوده و ضمن بازترکردن بازار خود به روی آن ها، به گسترش سرمایه گذاری و افزایش واردات از آن ها پرداخته است.
پس از اجرای طرح کمربند و جاده، میزان تجارت بین چین و کشورهای جزیره ای اقیانوس آرام از ۴ میلیارد و ۵۱۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۲ به ۸ میلیارد و ۲۰۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۷ رسید.
