پس از انتشار گزارشی درباره اینکه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا قصد دارد منطقه گرینلند را خریداری کند، ساکنان این جزیره مخالفت خود را با این موضوع اعلام کردند.
اخبار بین الملل- یکی از ساکنان منطقه مسکونی تسیلاک (Tasiilaq) در سواحل شرقی گرینلند گفت این موضوع «بسیار ارباب مآبانه» است و به نظر او این موضوع میانه‌ای با واقعیت نداشته و احمقانه است.
در کولوسوک، یکی دیگر از ساکنان گفت: «گرینلند برای فروش نیست. من حدس می‌زنم ترامپ می‌تواند هر چیزی را بخرد، یا بهتر بگویم فکر می‌کند که می‌تواند این کار را بکند، اما او نمی‌تواند. منظورم این است که شما با یک مردم و با یک فرهنگ روبرو هستید.»
به دنبال انتشار گزارش‌هایی مبنی بر اینکه ترامپ درباره ایده خرید گرینلند صحبت کرده است، قلمرو نیمه خودمختار بین اقیانوس اطلس و اقیانوس منجمد شمالی بیانیه کوتاهی صادر کرد تا روشن کند که این منطقه برای فروش نیست.
دولت منطقه خودمختار گرینلند اعلام کرد: «ما این امر را به عنوان ابراز علاقه بیشتر برای سرمایه گذاری در گرینلند و امکاناتی که ما در این زمینه ارائه می‌دهیم، تلقی می‌کنیم. البته که گرینلند برای فروش نیست.»
لارس لوکه راسموسن، که تا ماه ژوئن نخست‌وزیر دانمارک بود در رسانه‌های اجتماعی این موضوع را ارزیابی و در توئیت خود نوشت: «این موضوع بیشتر شبیه شوخی دروغ روز اول ماه آوریل و کاملاً بی موقع بود.»
یکی از نزدیکان ترامپ روز پنجشنبه به آسوشیتدپرس گفت که رئیس‌جمهور جمهوری‌خواه آمریکا در مورد خرید این منطقه گفتگو کرده، اما درباره آن جدی نیست.
یکی از دستیاران جمهوری‌خواه کنگره هم گفت: «ترامپ ایده خرید گرینلند را با قانونگذاران آمریکا بار‌ها مطرح کرده و مایه شگفت آن‌ها شده است، اما آن‌ها اظهارات وی را جدی نگرفته اند.»
این اولین باری نیست که یک رئیس‌جمهور آمریکایی سعی در خرید بزرگترین جزیره جهان دارد. در سال ۱۹۴۶، آمریکا پس از طرح ایده مبادله زمین در آلاسکا در قسمت‌های استراتژیک قطب شمال، پیشنهاد پرداخت ۱۰۰ میلیون دلار را برای خرید گرینلند به دانمارک مطرح کرد.
مته فردریکسن، نخست‌وزیر دانمارک، در این باره گفت: «ما همواره برای تجارت آماده‌ایم، ولی نه برای فروش [خود و سرزمینمان].»
منابع آگاه اعلام کردند ترامپ به طور خصوصی با دستیاران و مشاوران خود در مورد خرید جزیره گرینلند برای گسترش قلمرو نظامی آمریکا مشورت کرده است. گرچه بعضی از آن‌ها پیشنهاد او را یک شوخی تلقی کرده‌اند، اما از سوی دیگر مشاوران او جدی‌تر گرفته شده است.
