مسئول دستگاه امنیتی-نظامی نیروهای موسوم به «البنیان المرصوص» میگوید خلیفه حفتر، فرمانده نیروهای «ارتش ملی لیبی» پس از سفر اخیرش به عربستان سعودی تصمیم گرفت به شهر طرابلس حمله کند.
نیروهای البنیان المرصوص از نیروهای نظامی وابسته به «دولت وفاق ملی» به ریاست «فایز السراج» است. سازمان ملل و برخی از کشورها دولت فایز السراج در لیبی را به رسمیت میشناسند.
سرهنگ القنیدی همچنین تأیید کرد: «عربستان، امارات، و مصر با هدف خلق یک السیسی جدید، از خلیفه حفتر، فرمانده شبهنظامیان الکرامه، حمایت میکنند». ژنرال عبدالفتاح السیسی، رئیسجمهور کنونی مصر سال ۲۰۱۳ در جریان یک کودتای نظامی، دولت «محمد مرسی»، رئیسجمهور وقت را سرنگون کرد و خود قدرت را به دست گرفت.
القنیدی در این خصوص استدلال کرد که: «حفتر پول و سلاح کافی برای مقابله با نیروهای البنیان المرصوص و ارتش لیبی در منطقه غرب را ندارد و این تحرکات او پس از سفر اخیرش به ریاض انجام میشود».
القنیدی همچنین افزود: حکومت عربستان در این سفر به خلیفه حفتر چراغ سبز نشان داد و برای کنترل منطقه غرب لیبی کمکهای مالی در اختیار وی قرار داده است.
به گفته این افسر نظامی ارتش لیبی، «امارات و مصر نیز سلاح و تسلیحات سنگین در اختیار خلیفه حفتر قرار دادند.
او افزود: ما اطلاعات دقیقی در اختیار داریم که نشان میدهد نیروهای حفتر از سلاحهای اماراتی و مصری استفاده میکنند و افزون بر این شبهنظامیانی از کشورهای چاد و سودان نیز به وی کمک میکنند.
پس از مرگ معمر قذافی، دیکتاتور سابق لیبی چندین سال است که این کشور شاهد درگیریها و شورشهای خونین بوده و دولت مرکزی واحدی در آن تشکیل نشده است. پارلمان مستقر در شهر طبرق که سال ۲۰۱۴ انتخاب شد و از حمایت «ارتش ملی لیبی» برخوردار است بر شرق این کشور حکومت میکند. این در حالی است که دولت وفاق ملی که سال ۲۰۱۵ تشکیل شد کنترل بخشهای غربی لیبی، از طرابلس به بعد را به عهده دارد.
اختلافات میان دو طرف درگیر در لیبی با وجود مذاکراتی که در ماه فوریه انجام شد همچنان ادامه دارد و در روزهای اخیر بالا گرفته است. این درگیریها از پنجشنبه گذشته زمانیکه ژنرال خلیفه حفتر اعلام کرد قصد دارد طرابلس را از وجود «تروریستها» پاکسازی کند، شدت یافت.
در مذاکرات ماه فوریه، فائز السراج، نخستوزیر لیبی و رئیس دولت وفاق ملی این کشور که دولتش از سوی سازمان ملل حمایت میشود با ژنرال خلیفه حفتر توافق کردند که نهادهای دولتی را متحد سازند و تا پایان سال جاری میلادی انتخابات ملی برگزار کنند. شواهد حاکی از آن است که این توافقها چندان پایدار نبوده است.