نمایندگان پارلمان انگلیس امروز جمعه برای سومین بار طرح توافق برگزیت را به رأی خواهند گذاشت.
پس از گذشت ۲ سال و نیم از آغاز مذاکرات جدایی انگلیس از اتحادیه اروپا، نتیجه نهایی همچنان نامشخص بوده و گزینه‌هایی مانند تاخیر طولانی مدت در خروج، خروج با توافق می، خروج بدون توافق یا حتی همه‌پرسی دیگر مطرح می‌شوند.
طرح ترزا می برای برگزیت تاکنون ۲ بار در پارلمان انگلیس به رأی گذاشته شده و در هر ۲ مورد با شکست مواجه شده است و اکنون در حالی که موعد خروج انگلیس از اتحادیه اروپا به پایان رسیده، نگرانی و تنش درباره آینده برگزیت به شدت افزایش یافته است.
توافق برگزیت می که با هدف حفظ روابط نزدیک با اتحادیه اروپا پس از ترک رسمی این بلوک ارائه شد با ۲۳۰ رای در ۱۵ ژانویه (۲۵ دی) و ۱۴۹ رای در ۱۲ مارس (۲۱ اسفند) رد شد. اما نخست وزیر انگلیس همچنان برای تصویب توافق مدنظرش تلاش می‌کند. وی برای موفقیت طرح خود باید ده‌ها تن از مخالفان برگزیت در حزب خود و حزب اتحاد دموکراتیک ایرلند شمالی را متقاعد کند.
روز دوشنبه ترزا می در ادامه تلاش‌های خود برای جلب رأی پارلمان وعده داد در صورتی که طرح برگزیت انگلیس تصویب شود وی از سمت خود کناره‌گیری خواهد کرد و در دور جدید مذاکرات برگزیت نخست وزیر انگلیس نخواهد بود.
سومین رأی‌گیری پارلمان انگلیس برای برگزیت در حالی برگزار می‌شود که قرار بود امروز ۲۹ مارس (۹ فروردین) انگلیس از اتحادیه اروپا خارج شود، اما این طرح به تعویق افتاد و مقامات اتحادیه اروپا اعلام کردند در صورت تصویب برگزیت در پارلمان انگلیس، لندن تا روز ۲۲ ماه می (۱۷ خرداد) برای خروج از اتحادیه اروپا فرصت خواهد داشت.
در همین حال «بوریس جانسون»، وزیر خارجه انگلیس که سال گذشته به دلیل اختلاف با ترزا می بر سر طرح برگزیت از سمت خود کناره‌گیری کرده بود امروز اعلام کرد که از توافق برگزیت حمایت خواهد کرد.
وی در صفحه توییتر خود ضمن ابراز تأسف از این موضوع که انگلیس موفق به خروج از اتحادیه اروپا در مهلت مقرر نشده است اعلام کرد که نه پارلمان و نه دولت فعلی انگلیس موافق خروج بدون توافق از اتحادیه اروپا نیستند.
خروج انگلیس از اتحادیه اروپا سبب نگرانی شدید حزب اتحاد دمکراتیک ایرلند شمالی شده است؛ زیرا مرز انگلیس و ایرلند شمالی چالشی بزرگ برای برگزیت است.
۵۲ درصد از مردم انگلیس در سال ۲۰۱۶ به خروج از اتحادیه اروپا رای مثبت دادند. این تصمیم نه تنها سبب شکاف در احزاب اصلی شد بلکه شکاف عمیقی در جامعه انگلیس به وجود آورد و سبب بروز نگرانی‌هایی در ارتباط با مهاجرت و جهانی شدن شد.
