چرایی شکرآب شدن روابط میان هند و پاکستان ؟

ظفر الاسلام خان گفت:پاکستان در پی آن است تا خود را در انظار جهانیان، قربانی معرفی کند در شرایطی که این کشور دلیل اساسی اتفاقاتی است که در بخش هندی کشمیر رخ داده است. پاکستان محل پرورش گروه‌های تروریستی است، تمامی جهان می‌دانند که لشکر طیبه، جیش محمد و دیگر گروه‌ها مثل حزب المجاهدین از گروه‌هایی هستند که مظفر آباد یا منطقه تحت کنترل پاکستان در کشمیر را به منطقه فعالیت خود تبدیل کرده‌اند. تمامی این گروه‌ها از حمایت مالی و آموزشی پاکستان بهره می‌برند. این همدستی اتفاق جدیدی نیست بلکه قدمتی سی ساله دارد و هند بار‌ها در این زمینه به پاکستان هشدار داده است، اما نهاد‌های مدنی پاکستان قدرت کنترل نهاد‌های نظامی را ندارند در نتیجه نهاد‌های نظامی همچنان از این گروه‌ها حمایت تسلیحاتی و مالی می‌کنند و به آنان برای انجام حملات انگیزه می‌دهند.

هند از آمادگی خود برای گفتگو گفت اما آمادگی هند مشروط است و آن اینکه پاکستان به چنین بازی‌های پشت پرده پایان دهد و از حمایت نظامی از گروه‌های تروریستی در کشمیر چشم‌پوشی کند. هم اکنون نیز سخن هند این است که پاکستان باید به روابطش با این گروه‌های تروریستی پایان دهد و پس از آن دهلی نو، نه تنها درباره مسئله کشمیر بلکه درباره هر موضوع دیگری حاضر است با اسلام‌آباد وارد گفتگو شود.

هشت موضوع در فهرست گفتگو‌ها میان دو کشور وجود دارد، اما به این دلیل که پاکستان با برخی اقدامات مانع تراشی کرده است این گفتگو‌ها سالهاست متوقف مانده است. آنچه پیداست اینکه پاکستان در پی صلح و گفتگو با هند نیست، این کشور فقط در پی آن است تا کشمیر را به دست آورد در شرایطی که اهالی کشمیر شرایط بسیار ناگواری دارند.

وی افزود، بر خلاف اظهارنظر مقامات پاکستان، این کشور از گروه‌های تروریستی در هند، اعم از کشمیر و غیر کشمیر، حمایت می‌کند و این موضوعی است که بر همگان آشکار است تا جایی که کشورهایی، چون آمریکا، چین، عربستان و امارات که پیش از این از پاکستان حمایت می‌کردند از این کشور خواسته‌اند به حمایتش از تروریسم در هند پایان دهد. البته اینکه نارندرا مودی از چنین تحولاتی استفاده خواهد کرد درست است زیرا او برای اهداف انتخاباتی، به چنین ابزار‌های نیاز دارد، اما واقعیت این است که این فرصت را پاکستان برای مودی فراهم کرده است. اینکه انفجار تروریستی رخ دهد و جان چهل نظامی هندی را بگیرد اتفاق کوچکی نیست، اگر در کشوری مثل چین یا آمریکا اتفاق این چنینی رخ دهد و جان حتی یک نظامی را بگیرد شاهد تبعات سنگین آن اتفاق خواهیم بود، اما هند کار خاصی انجام نداده است و تنها از پاکستان خواست، تبهکارانی، چون لشکر طیبه و جیش محمد را مهار و فعالیت هایشان را تعطیل کند تا هند با پاکستان وارد گفتگو شود.

هم هند و هم پاکستان از این تنش‌ها بهره‌برداری می‌کنند و همین ممکن است شرایط را پیچیده‌تر کند، البته این بهره برداری‌ها در هند بیشتر است زیرا این کشور کمتر از دو ماه دیگر انتخابات در پیش دارد. ما پیش از این شاهد سفر نخست وزیر هند به لاهور و تلاش او برای پایان دادن به اختلافات بودیم، اما در مقابل پاکستان با اقداماتی همه چیز را خراب کرد. این روند بار‌ها در میان دو کشور تکرار شده است.

این کارشناس هندی ادامه داد، تداوم این روند می‌تواند به آسانی به جنگ ختم شود، البته بر این باور نیستم که جنگ میان دو کشور، هسته‌ای خواهد بود، اما به طور کلی جنگ ویرانگری خواهد بود و دو کشور زیان‌های فراوانی خواهند دید. حتی اگر جنگی هم رخ ندهد بودجه نظامی دو کشور تا حدی افزایش خواهد یافت حال آنکه هم پاکستان و هم هند در بخش‌هایی مختلفی احساس کمبود می‌کنند و نیاز دارند چنین پول‌هایی را برای توسعه زیرساخت ها، آموزش و تجارت هزینه کنند به همین دلیل عقلای دو کشور باید به این درک برسند که باید این روندی که در پیش گرفته‌اند، فاصله بگیرند.