نشریه آتلانتیک در گزارشی نوشت: دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا در ماه دسامبر با اعلام این موضوع که همه دو هزار سرباز این کشور را به سرعت از سوریه خارج خواهد کرد و تعداد چهارده هزار سرباز آمریکایی را در افغانستان به نصف خواهد رساند، سبب ایجاد آشفتگی سیاسی شد.
دموکرات‌ها (و شمار زیادی از جمهوری‌خواهان) این راهبرد خروج را محکوم کردند. جیمز متیس، وزیر دفاع آمریکا در اعتراض به این اقدام از سمت خود استعفا کرد. برت مک گورک، نماینده ویژه آمریکا در امور مبارزه با داعش و کوین سوئینی، رئیس کارکنان پنتاگون نیز همین روند را در پیش گرفتند. اما برخی دیگر از شخصیت های برجسته از تصمیم ترامپ برای خارج کردن نیروهای آمریکا از منطقه تمجید کردند. برای مثال در روزنامه نیویورک تایمز، رابرت کاپلان حضور نظامی در افغانستان را یک "اقدام تحریک آمیز" توصیف و اعلام کرد "زمان رفتن فرا رسیده است". این منتقدان و مدافعان تصمیم ترامپ تنها در یک موضوع با یکدیگر اشتراک نظر دارند. آنها بر این فرض هستند که واشنگتن در واقع در حال خارج شدن از افغانستان و سوریه است. اما این موضوع صحت ندارد.
در عملیات نظامی متعارف علیه کشورهای خارجی، مانند جنگ جهانی دوم، جنگ و صلح به خوبی تعریف شده‌اند. آمریکا برای مبارزه وارد عمل می‌شود، یک مراسم برای تسلیم شدن وجود دارد و سپس سربازان به خانه باز می‌گردند و آمریکا این فصل از فعالیت‌هایش را می‌بندد. اما در دوره مدرن جنگ‌های داخلی پیچیده و عملیات مبارزه با تروریسم، آمریکا هرگز به واقع جایی را ترک نمی‌کند.
نخست این که، فرایند خارج شدن از سوریه و افغانستان بسیار کُندتر از آنچه که ترامپ در ابتدا ادعا کرد، رخ خواهد داد. کمی پس از سخنان تکان دهنده رئیس جمهور آمریکا، ترامپ هشدارهایی نیز داد. در روز بیست و سوم ماه دسامبر، او در توئیتر خود نوشت او و رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه در ارتباط با "خروج کاملا هماهنگ و کُند سربازان آمریکایی از منطقه" گفتگو کردند. روز یکشنبه، ترامپ در گفتگو با خبرنگاران گفت: "من هرگز نگفتم این کار را سریعا انجام می‌دهیم".
در ادامه گزارش نشریه آتلانتیک آمده است: دولت آمریکا شرایطی را برای خارج شدن از سوریه تعیین کرده است که شامل حفاظت از هم پیمانان آمریکا از قبیل کُردهای سوری هم می شود. جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید ادعا کرد "جدول زمانی از تصمیمات سیاسی نشأت می‌گیرد که ما باید آنها را اجرایی کنیم." اگر دولت آمریکا این معیارها را سفت و سخت اجرا کند، در آن صورت، حتی آغاز پایان کار در سوریه در افق های شام باقی می ماند. داعش و یا گروه های جانشین آن هرگز "نخواهند رفت." تروریست‌های داعش همواره می‌توانند از خلافت فیزیکی دست بردارند و وارد فعالیت های زیرزمینی شوند. در ارتباط با کُردهای سوریه باید گفت که آنها به صورت نامحدود به حمایت نیاز دارند.
روز دوشنبه، ترامپ ادعا کرد که او و مشاورانش هم نظر هستند. وی در توئیتر خود نوشت: "تفاوتی در سخنان اولیه من ایجاد نشده است، ما بر اساس فضایی مناسب خارج خواهیم شد و همزمان به مبارزه با داعش ادامه خواهیم داد و هر چه را که لازم و احتیاطی باشد، انجام می دهیم." البته، انجام اقدامات لازم و احتیاطی به معنای خارج شدن کُند است.
حتی اگر ترامپ این معیارها را نادیده بگیرد یا به طور کلی از آنها دست بکشد، خارج کردن فیزیکی نیروها و بازگرداندن آنها به خانه بسیار دشوار است. ارتش آمریکا باید همه نیروها و تجهیزات را از "آمریکای کوچک" خارج کند. همه تسلیحات و همه گلوله ها باید بسته بندی شوند، به هم پیمانان داده شده یا نابود شوند. خارج کردن یک گردان دو تا پنج هزار نفری از یک منطقه جنگی می تواند هفته ها یا ماه ها طول بکشد. در سوریه و افغانستان، نیروهای آمریکایی باید از طریق عبور از برخی مناطق ممنوعه در یک منطقه جنگی فعال -در حالی که در آنها بندری وجود ندارد- این منطقه را ترک کنند.
موضوع این است که حتی اگر نیروهای آمریکایی بر اساس شیوه ای منطقی به خانه بازگردند این روند مدت زمان زیادی طول خواهد کشید. در دنیایی که جهانی شده است، آنچه که در خاورمیانه رخ می دهد بر منافع و ارزش های آمریکا تأثیر می گذارد.
همچنین در سناریویی بعید که بر اساس آن، نیروهای آمریکایی به طور دائمی از سوریه و افغانستان خارج خواهند شد، آمریکا به عنوان یک بازیگر در هر دو درگیری باقی خواهد ماند. واشنگتن سطح زیادی از لایه‌های نفوذی را به دست خواهد آورد از جمله انجام عملیات هوایی، مأموریت نیروهای ویژه، ارائه کمک های اقتصادی و نظامی و مسائل دیپلماتیک.
