به گزارش افکار نیوز به نقل از برنا،معترضان بحرینی بیست و پنجم بهمن ماه در حالی نخستین سالگرد آغاز انقلاب خود را برای بازگشت دوباره به میدان مروارید (لؤلؤ) غنیمت شمرده اند كه نیروهای امنیتی رژیم آل خلیفه در كنار نظامیان عربستان سعودی برخورد با آنان را همچنان در دستور كار دارند.
میدان مروارید که اینک در میان معترضان بحرینی به نام میدان شهدا تغییر نام داده است، به نمادی برای مقاومت مردم این کشور برای رسیدن به خواسته های خود تبدیل شده است. این امر، بویژه پس از حمله نیروهای نظامی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس موسوم به ' سپر جزیره ' در بیست و سوم اسفندماه ۱۳۸۹ به متحصنان در این میدان و تخریب کامل آن تشدید شد.
ده ها هزار نفر از مخالفان بحرینی از روز پانزدهم بهمن ماه به روستای ' المقشع ' در حاشیه ' منامه ' پایتخت این کشور، رفته بودند تا در اعتراض به سرکوب های یک سال اخیر حکومت آل خلیفه تحصنی یک هفته ای برگزار کنند.
البته آنان از همان آغاز، انتقال اعتراض ها را به میدان شهدا، در برنامه داشتند به طوری که پانزدهم بهمن ماه، ' آیات القرمزی ' شاعر معروف بحرینی که به علت سرودن شعری علیه پادشاه این کشور، سال گذشته در میدان شهدا بازداشت شده بود، به خبرگزاری انگلیسی ' رویترز ' گفته بود: این تجمع فقط تجربه ای برای بازگشت است و تحصن بزودی به میدان لؤلؤ منتقل می‌شود.
بیست و پنجم بهمن ماه زمانی که مخالفان رژیم آل خلیفه برای برگزاری مراسم سالروز ' آزادی و کرامت ' راه های منتهی به میدان شهدای منامه را در پیش گرفته بودند، شبکه خبری العالم خبر از درگیری های مردم با نیروهای گارد ملی داد.
آل خلیفه در آستانه سالگرد آغاز اعتراض ها در بحرین، تدابیر امنیتی را تشدید کرده است. به گزارش بیست و چهارم بهمن ماه خبرگزاری فرانسه، نیروهای امنیتی بحرین به فعالان شیعه که اقدام به سازماندهی تظاهرات کرده و قصد دارند به میدان مروارید در منامه بازگردند هشدار دادند.
خبرگزاری فرانسه به نقل از ' طارق حسن الحسن ' رییس کل امنیت این کشور، اعلام کرد ' افرادی که به دعوت های تحریک آمیز از طریق رسانه های همگانی برای برگزاری تظاهرات پاسخ می دهند به امنیت و نظام و آرامش داخلی آسیب می رسانند '.
این خبرگزاری یک روز قبل از آن نیز به نقل از شاهدان، از حضور پر رنگ نیروهای امنیتی در تقاطع های اصلی منامه و احداثایست های بازرسی زیاد خبر داد.
بیست و دوم بهمن ماه نیز خبرهایی درباره ورود یگان های تجهیزاتی و نظامی جدید آل سعود به بحرین منتشر شده بود.
بنابراین به نظر می رسد همانقدر که رسیدن به میدان شهدا برای معترضان، به مفهوم موفقیت حداقلی آنان در رسیدن به خواسته های خود است، به همان میزان و البته شاید بیش از آن، آل خلیفه و هم پیمانان منطقه ای این رژیم جلوگیری از قدم گذاردن مردم در میدان لؤلؤ به مفهوم اقتدار حکومتی و شکست برنامه های مخالفانی است که به گفته ' شیخ حمد بن عیسی آل خلیفه ' پادشاه بحرین، در گفت و گو با نشریه آلمانی ' اشپیگل '، ' وجود ندارند زیرا با یکدیگر متحد نیستند '.
این، در حالی است که اعتراض های بیست و پنجم بهمن ماه با فراخوان گروه های مختلف بحرینی از جمله جمعیت الوفاق بحرین، ائتلاف چهاردهم فوریه، جمعیت عمل اسلامی بحرین، جمعیت پرستاران بحرین، فعالان حقوقی از جمله ' نبیل رجب ' رییس مرکز حقوق بشر بحرین، سازمان حقوق بشر جوانان بحرین و … همراه بوده است.
نیروهای رژیم آل خلیفه دو تن از انقلابیون ' بنی جمره ' را با خودروهای نظامی زیر گرفته و به شهادت رسانده اند. همچنین بیش از ۲۵ نفر زخمی و تعدادی هم بازداشت شده‌اند.
گارد ملی رژیم همچنین به شماری از زنان بحرینی که به مجتمع الدانه در نزدیکی میدان شهدا رسیده بودند حمله کرد.
تمام این اتفاق ها در شرایطی رخ می دهد که به گزارش نوزدهم بهمن ماه خبرگزاری فرانسه، آل خلیفه از ورود خبرنگاران به بحرین ممانعت کرده است.
' محمود شریف بسیونی ' رییس کمیسیون مستقل تحقیق بحرین، از طرف پادشاه این کشور برای تهیه این گزارش آن هم فقط برای دو ماه نخست آغاز اعتراض های مردمی مسوول شده بود و در نهایت، یافته های خود را نیز در اختیار شیخ حمد گذاشت. از این رو، مخالفان آل خلیفه اعتراض های فراوانی نسبت به گزارش تهیه شده دارند.
با این حال، این کمیته دوم آذرماه در گزارش خود اعلام کرد نیروهای امنیتی بحرین برای سرکوب معترضان، به خشونت روی آورده اند. این کمیسیون همچنین منامه را به شکنجه فعالان سیاسی و تظاهرکنندگان متهم کرد.
به گزارش بیست و سوم بهمن ماه خبرگزاری فرانسه، خشونت های سال گذشته رژیم بحرین علیه مردم این کشور ۳۵ شهید برجای گذاشت. علاوه بر این، پنج نفر از معترضان بازداشت شده نیز در زندان بر اثر شکنجه جان باختند.
در شرایطی که اوضاع جاری در بحرین صدای بسیاری از نهادهای حقوق بشری بین المللی را در آورده است اما شاهد مسامحه غرب و هم پیمانان منطقه ای آن هستیم.
پانزدهم بهمن ماه ' فرج فنیش ' رییس بخش خاورمیانه و شمال آفریقا کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، که به همراه هیاتی حقوق بشری از سازمان ملل متحد طی روزهای بیست و دوم تا بیست و ششم آذر ماه به بحرین رفته بود، اعلام کرد ' در بحرین فضای رعب و وحشت حاکم بود و این حالت به سبب اقدام های خشونت آمیز و ناقض حقوق بشر آل خلیفه، در موسسات مردمی و در چهره تعداد زیادی از فعالان بحرینی دیده میشد.
وی بر ضرورت اکتفا نکردن به توصیه های کمیته حقیقت یاب تاکید کرد و افزود: موضوعات مهم دیگری چون تبعیض، گروههای به حاشیه رانده شده و موضوع تابعیت وجود دارد که باید به آن نیز پرداخته شود و باید فرصتی برای دولت و موسسات مردم نهاد و معارضین آل خلیفه برای رسیدن به یک زمینه مشترک در موضوع تابعیت فراهم شود.
رییس بخش خاورمیانه و آفریقا کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد تنها راه حل مشکلات موجود در بحرین را ' گفت وگوی ملی بین آل خلیفه و معارضین این کشور ' دانست.
سازمان عفو بین الملل نیز پیشتر با انتشار بیانیه ای رژیم بحرین را به دلیل محکومیت تعدادی از فعالان سیاسی این کشور به حبس های طویل المدت در دادگاه نظامی محکوم کرد.
همچنین دهم بهمن ماه دیده بان حقوق بشر در گزارش سالانه خود از مواضع و سکوت جامعه جهانی در قبال انقلاب بحرین انتقاد کرد و برخوردهای خشونت بار رژیم آل خلیفه را ' سرکوب سازمان یافته علیه تظاهرات مسالمت آمیز مردمی با هدف تحقق عدالت و دمکراسی ' نامید.
دیده بان حقوق بشر در گزارش خود افزود: آمریکا، اتحادیه اروپا و اتحادیه عرب با انقلاب های عربی برخوردی دوگانه داشته اند؛ به رژیم مبارک تکیه کردند، رژیم قذافی را با دخالت نظامی به پایان رسانیدند، در مورد صالح در قتل معترضان یمنی سهل انگاری کردند، فشارها را بر سوریه بیشتر کردند و در تلاش برای حمایت از پایگاه نظامی آمریکا در بحرین و ترس از آنچه که نفوذ منطقه ای ایران می نامند، از جنایت های رژیم بحرین چشم پوشی کردند.
انتقاد از آمریکا به دلیل سکوت در قبال حوادثبحرین از آن رو صورت می گیرد که به نظر می رسد این کشور، ادعای خود را برای دفاع از حقوق بشر فدای منافع خود در بحرین کرده است.
پس از عملیات ' طوفان صحرا ' مقابل عراق در سال ۱۳۷۰، واشنگتن و منامه درباره توافقنامه ۱۰ ساله همکاری دفاعی(دی. سی. آ) مذاکره کردند و پایگاه ' جفیر '، به عنوان مرکز اطلاعات و عمده‌ترین مرکز فرماندهی نیروی دریایی آمریکا بین فیلیپین و دریای مدیترانه در اختیار ناوگان پنجم آمریکا قرار گرفت. البته نیروهای آمریکایی از سال ۱۳۵۰ در این پایگاه مستقر بودند.
چهاردهم مردادماه خبرگزاری فرانسه به نقل از روزنامه آمریکایی ' واشنگتن پست ' خبر تمدید این توافقنامه را تا سال ۱۳۹۵ منتشر کرد.
وزارت امورخارجه آمریکا هشتم بهمن ماه در واکنش به انتشار گزارش هایی از ارسال نسخه اصلاح شده قراردادی تسلیحاتی بین آمریکا و بحرین به کنگره اعلام کرد این قرارداد شامل تجهیزاتی می شود که نمی توان از آنها در سرکوب معترضان بحرینی استفاده کرد و کاربرد بیشتر این تجهیزات در زمینه دفاع خارجی یا حمایت از عملیات ناوگان پنجم آمریکا است.
در این بیانیه آمده است: آمریکا برای کمک به اصلاحات در بحرین به حمایت امنیتی خود از منامه ادامه می دهد.
سه روز بعد نیز روزنامه مصری ' الیوم السابع ' فاش کرد آمریکا قراردادی را برای فروش تجهیزات نظامی به رژیم آل خلیفه امضا کرد که شامل فروش مقادیر اعلام نشده ای از تجهیزات نظامی است. این قرارداد موجب اعتراض برخی اعضای کنگره شد و تاکید کردند ' امضای این قرارداد موجب القای پیامی نادرست از پایبندی آمریکا به حقوق بشر می شود '.
بیستم بهمن ماه آمریکا تلاش کرد بخشی از بازی های همیشگی خود را در زمین حقوق بشر بحرین از سر بگیرد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، ' مایکل پوزنر ' معاون وزیر امور خارجه آمریکا، طی سفر خود به بحرین گفت: ما اخبار موثقی در دست داریم که پلیس فشارهای خود را افزایش داده و از گاز اشک آور به طور گسترده و بی رویه استفاده می کند.
وی ادامه داد: ما از مقام های بحرینی می خواهیم از اصول بین المللی ' به ضرورت و تناسب ' پیروی کنند.
پوزنر همچنین در سخنان خود خواستار رفع اتهام از کسانی شد که متهم به اظهار نظر سیاسی و برگزاری تظاهرات صلح طلبانه شده اند. معاون وزیر امور خارجه آمریکا در ادامه سخنان خود از پلیس بحرین خواست تا تعادل قومی و مذهبی را در این کشور برقرار کنند، کارگرانی که در جریان تظاهرات از کار خود برکنار شده اند به شغل خود بازگردند و از پزشکان و پرستارانی که به دلیل کمک به تظاهرکنندگان مورد اتهام هستند، رفع اتهام شود.
این، در حالی است که بیست و سوم بهمن ماه خبرگزاری عربستان از دیدار ولیعهد بحرین با ' جیمز ماتیس ' فرمانده نیروهای مرکزی آمریکا در منطقه، و ' مارک فوکس: فرمانده ناوگان پنجم ارتش آمریکا که در حال دیدار از بحرین هستند، خبر داد.
مقام های نظامی آمریکا بر ادامه همکاری نظامی با بحرین و حمایت از این کشور تاکید کردند.
به نظر می رسد اشتباه های سیاسی آمریکا در کشورهای منطقه منا(شمال آفریقا و خاورمیانه) تا حدی رسیده است که حتی نوزدهم بهمن ماه ' هنری انشر ' سفیر آمریکا در الجزایر، به مسوولان روزنامه ' الخبر ' گفت ' سیاست آمریکا در نحوه تعامل با انقلاب های عربی بر اساس منافع و راهبرد، متفاوت بوده است و با هر کشوری بر اساس شرایط خاص آن کشور تصمیم گیری می شود '.
به گفته انشر، ' برای آمریکا تفاوت نمی کند هر گروه یا حزبی با هر عقیده ای پیروز میدان شود آنچه برای کاخ سفید از اهمیت خاصی برخوردار است، منافع ملی آمریکاست '.
** آینده بحرین به کدام سو می رود؟
در شرایطی که کشورهای غربی رخدادهای سوریه را تا حدی بزرگ کرده اند که حتی پبشنهاد مداخله نظامی را در کنار برکنار کردن رییس جمهوری این کشور قرار داده اند، اما کمترین توجه آنان را به بحرین شاهدیم.
از آن گذشته، کشورهای منطقه و نهادها و سازمان های مرتبط با آنان همچون شورای همکاری خلیج فارس که می کوشد نقش های خود را با دخالت در اوضاع یمن و سوریه بیش از گذشته کند نیز گویی کنار گوش خود را نمی بینند.
در چنین شرایطی، پادشاه بحرین نیز با آرامش خاطر، مخالفان دولت خود را به تلاش برای به هم زدن امنیت ملی متهم می کند.
شیخ حمد به مناسبت یازدهمین سال صدور منشور طرح ملی بحرین مدعی شد ' اصلاحات در کشور ادامه خواهد داشت و بحرین با انتخاب یک مجلس منتخب که نقش اساسی آن نظارت بر کار دولت است، تغییر می کند و مدرن می شود '.
اشاره او به برگزاری انتخابات میاندوره‌ای مجلس بحرین در دوم مهرماه بود که در میان تحریم گروه های مخالف و استقبال ۱۷ درصدی مردم(به ادعای گروه های سیاسی بحرینی) برگزار شد.
رهبر جمعیت الوفاق که استعفای ۱۸ نماینده این جمعیت در مجلس در اعتراض به کشتار مردم از بیست و پنجم بهمن‌ماه ۱۳۸۹ به بعد، سبب تعطیلی مجلس شده بود، بارها اعلام کرده است ' اصلاحات دولت بحرین، حکومت را به صورت دیکتاتوری حفظ خواهد کرد و نمی‌تواند ضامن مردمسالاری باشد '.
بنابراین به نظر می رسد در شرایطی که شیخ حمد به دنبال نمایش چهره ای اصلاح طلبانه از خود نزد کشورهای غربی است، معترضان این کشور به چنین اقدام هایی چندان خوش بینانه نگاه نمی کنند.
تظاهرات بیست و پنجم بهمن ماه معترضان در منامه نیز بر همین امر تاکید می کند.
به نظر می رسد رژیم آل خلیفه در ادامه راه خود فقط چندین گزینه را پیش رو دارد:
ادامه کشتار معترضان و حکومت خشم و انزجار با اتخاذ سیاست مشت آهنین آن هم با کمک برخی کشورهای منطقه مانند عربستان سعودی که حتی طرح الحاق بحرین را به کشور خود پیشنهاد داده اند که خبر آن در مطبوعات درز پیدا کرد؛ این امر، منجر به افزایش روزافزون نارضایتی عمومی از حکومت خود و زیرزمینی شدن هسته های مقاومت خواهد شد. نتیجه، پیدایش گروه ها و افراد مخالف دولت با گرایش های تندروانه خواهد بود.
اصرار بر اصلاحات سیاسی کنترل شده از سوی شیخ حمد و مورد مخالفت رهبران مخالف؛ این راه نیز به جایی نخواهد رسید و نتیجه ای مانند گزینه قبلی خواهد داشت. در این میان سکوت کشورهای غربی و همسایگان منطقه ای، بر ناراحتی بحرینی ها و نیز ملت های آزادیخواه منطقه دامن خواهد زد.
پذیرش اشتباه های حکومت در برخورد با اعتراض های مردمی و توجه به گزارش های ارایه شده درباره نقض حقوق بشر در این کشور؛ به نظر می رسد انتخاب این گزینه منجر به مواخذه طیف وسیعی از مسوولان حکومتی و هواداران آل خلیفه خواهد شد که در حوادثیک سال گذشته دست داشته اند. در چنین شرایطی، گروه های مخالف نیز باید راهی را برای ابراز عقاید و نظرات خود داشته باشند. البته با توجه به اوضاع کنونی بحرین، احتمال انتخاب این گزینه از سوی آل خلیفه کاملا رد شده است.
با این حال، چنانچه شیخ حمد بخواهد آینده سیاسی خود را در كشور بحرین بیش از این در خطر نیندازد و جایگاهی را برای خانواده و نزدیكان خود حفظ كند، باید به سوی گفت و گو با مخالفان و شنیدن صدای معترضان حركت كند. وی می داند هر سركوب ممكن است تا مدتی محدود اعتراض ها را در گلو خفه كند اما كوچك ترین بهانه و كمترین فرصت كافی است تا آتش های زیر خاكستر را دوباره شعله ور كند.
