نظامیان صهیونیست از جنگ هراس دارند و این به چالشی برای مقامات رژیم صهیونیستی تبدیل شده است و علی رغم تبلیغاتی که درباره تجهیز نیروی زمینی به سلاح های جدید می کنند اما واقعیت این است که نیروی زمینی این رژیم همچنان کارایی ندارد و تل آویو در حال حاضر به توان نیروی هوایی خود بسنده کرده است.
وجود مانورهای گسترده و تمرینات نظامیان این رژیم با هدف فائق آمدن بر مشکلات فراوانی است که مقامات صهیونیست امیدوار به رفع آن هستند اما مگر می شود؛ نظامیانی که انگیزه و روحیه ندارند را با وعده سلاح پیشرفته روحیه داد؟
ترس هیچگاه مقامات صهیونیست را رها نکرده است بحث ناکارآمدی نیروی زمینی ارتش این رژیم است که عملا در جنگ هایی که تل آویو با ارتش های عربی انجام داده و نیز جنگ با حزب الله لبنان و حماس کارایی نداشته است و بیشتر تل آویو به نیروی هوایی خود روی آورده است که آنهم به اذعان خود صهیونیستها برای رقم زدن سرنوشت جنگ به تنهایی کافی نیست.
تانک میرکاوا که صهیونیستها با آب و تاب از آن سخن می راندند از جنگ افزاری امن در جریان جنگ ۳۳ روزه به تابوت متحرک تبدیل شد. قبل از جنگ ۳۳ روزه نظامیان رژیم بیشتر علاقه مند بودند که در واحدهای زرهی خدمت کنند زیرا گمان می کردند که از امنیت بیشتری برخوردار هستند اما پس از این جنگ فرماندهان صهیونیست نظامیان خود را مجبور به خدمت در واحدهای زرهی می کردند زیرا نظامیان از خدمت در این واحدها فرار می کردند.
این در حالی است که در جدیدترین گزارش های رسانه های رژیم صهیونیستی به افزایش تعداد نظامیانی که در نیروی زمینی اسرائیل در جلسات روان درمانی ارتش این رژیم شرکت می کنند، حکایت دارد. نظامیان صهیونیست از ماموریت های جنگی می ترسند و این ماموریت ها همانند کابوسی برای آنها محسوب می شود. برخی نظامیان این رژیم نیز از خدمت نظامی فرار می کنند.
«عاموس هارئیل» تحلیلگر امور نظامی روزنامه هآرتص اذعان کرد: «هنوز نیروی زمینی اسرائیل از مشکلات عمده ای رنج می برد که سبب می شود که جنگ زمینی را به مثابه کابوسی بداند و هر بار سعی می کند از ترس تلفات و خسارات از آن پرهیز کند».
در هراس نظامیان صهیونیست از فلسطینی ها همین بس که یک جوان فلسطین به برج دیده بانی در شهرک ایل در کرانه باختری می رود و با نظامی اسرائیلی درگیر می شود و با سنگ بر سرش می زند و وی را زخمی می کند که این بازتاب گسترده ای در رسانه ای رژیم صهیونیستی به دنبال داشت. این گویا ترس و وحشتی است که نظامیان رژیم صهیونیستی از حملات فلسطینی ها دارند.
اما در اعتراف آشکار به ترس و وحشت اسرائیلی ها از فلسطینی ها یک جامعه شناس اسرائیلی به نام «زئیف عودید مناحم» طی گزارشی در کانال ۱۰ تلویزیون رژیم صهیونیستی به نگرانی درباره نسل آتی پرداخت.
در این گزارش وی با اشاره به ترس خانواده یهودی که از آرژانتین به فلسطین اشغالی آمده و در یکی از شهرک های اطراف غزه ساکن و سئوالی که از فرد ۱۰ ساله این خانواده پرسیده می شود مبنی بر اینکه کلا از چه می ترسد و جوابش پرداخته است. این اسرائیلی ۱۰ ساله در جواب گفت: «از این می ترسم که یک عرب از تونل خارج شود و هنگام خواب مرا با خود ببرد».
این جامعه شناس اسرائیلی اعلام کرد: «پاسخ این اسرائیلی ۱۰ ساله من به عنوان جامعه شناس تربیتی را در برابر حقیقت هولناک قرار داد. نمی دانم چگونه این قبلا به ذهنم خطور نکرده است. این تصویری است که از اعراب در ذهن نسل جدید وجود دارد. نسل ما تصویری که از اعراب در ذهن داشت عرب بزدلی که چاق است و الاغ سوار و همواره تخم مرغ پخته می خورد و چای می نوشد. تصویر نظامی عربی هم نزد نسل ما نظامی ترسو و تسلیم شده در جنگ ۴۸ و جنگ شش روزه ۶۷ بود که در هر جنگی شکست خورده است. تصویر نظامی اسرائیلی نزد نسل ما شکست ناپذیر بود. ما حتی سازمان آزادی بخش فلسطین را هم از لبنان بیرون کردیم و شکست را به آنها چشاندیم.
این جامعه شناس اذعان کرد: اما در حال حاضر اوضاع کاملا فرق کرده و بسیار خطرناک است. ساکنان جنوب اسرائیل به رزمندگان حماس به شکل افرادی که از دل زمین بیرون می آیند تا نظامیان را بربایند. آنها رزمندگان حماس را به عنوان افرادی که نظامیان اسرائیلی را می کشند می ببیند؛ در حالی که در مدارس ما به آنها می گوییم که نظامیان اسراییلی همیشه پیروزند و شکست نمی خورند.
زئیف عودید مناحم با اشاره به ترسی که موشک های مقاومت فلسطین در دل صهیونیستها ایجاد کرده است، اعلام کرد: نباید زندگی در پناهگاه و صدای آژیر و گریه افرادی که به پناهگاه می گریزند را فراموش کنیم. همه این تصاویر سبب می شود که ما شاهد نسل ضعیفی در آینده باشیم. تصویری که در ناخودآگاه این افراد وجود دارد حماس به عنوان دشمنی قوی است و اینکه ما شکست خورده ایم.
نباید زندگی در پناهگاه و صدای آژیر و گریه افرادی که به پناهگاه می گریزند را فراموش کنیم. همه این تصاویر سبب می شود که ما شاهد نسل ضعیفی در آینده باشیم. تصویری که در ناخودآگاه این کودکان وجود دارد حماس به عنوان دشمنی قوی است و اینکه ما شکست خورده ایم.
وی اذعان کرد: اینها پس از هشت سال نظامیانی خواهند شد که باید از اسرائیل حمایت کنند آنهم نسلی که با ترس از دشمنان ما رشد کرده است. نسلی که موشکهای حماس آنرا در پناهگاه و با صدای آژیر خطر پرورش داده است؛ هرگز همانند قبل اهل جنگ نخواهد بود بلکه نسلی پریشان و متردد است که از رزمندگان حماس هراس دارد. من اوج فلاکت را در جنگ اخیر دیدم. من دویدن به سوی پناهگاه در ساختمانم در شهرک اسدود در جنوب اسرائیل را دیدم و گریه و هراسی که وجود دارد.
البته حرفهای این جامعه شناس صهیونیست جدای از آن که نشان از هراس صهیونیستها از موشکهای مقاومت فلسطین است اما به گونه ای می کوشد که صهیونیستها را از همه جنایاتی که علیه کودکان و زنان فلسطینی مرتکب می شوند، مبرا کند.
این جامعه شناس فراموش کرده است که سرزمین فلسطین متعلق به فلسطینی هاست و ساکنان اصلی فلسطینیها هستند نه اشغالگرانی که با کشتار و جنایت فجیع به اشغال فلسطین روی آورده اند جنایاتی همانند صبرا و شتیلا و دیریاسین نمونه هایی از اوج قساوت صهیونیستهاست.
اما جدای از این؛ جامعه شناس اسرائیلی روی ضعف مهم صهیونیستها دست گذاشته است یعنی ناکارآمدی نظامیان صهیونیست و آشفتگی صهیونیستها. آنچه تل آویو همواره به دنبال سانسور آن بوده است یعنی ترس و وحشتی که موشک های مقاومت فلسطین در دل صهیونیستها ایجاد کرده است را می توان از زبان خود صهیونیستها شنید.
قدر مسلم آن است که مقاومت فلسطین کابوس صهیونیستها شده است و آنها لحظه ای امنیت احساس نمی کنند.
