فیسک در روزنامه ایندیپندنت نوشت، این پروژه‌ها در حال پیش‌‌روی هستند و هزار خانه جدید به شهرک‌های یهودی اضافه خواهد شد.
وی افزود «امروز۶۰۰ هزار یهودی اسرائیلی در حدود ۱۴۰ مستعمره ساخته شده در زمینی که متعلق به مردمی دیگر است یا در کرانه باختری و اروشلیم (قدس) شرقی زندگی می‌کنند».
فیسک افزود، این آخرین بحران استعماری در جهان است و با پاسخی منفعلانه به این ساخت‌وسازهایی که در سرزمین فلسطینیان انجام گرفته، همراه بوده و همواره فهرستی از دزدی سرزمین و داستان جدید شهرک‌سازی‌ها به روز می‌شود.
وی افزود، «تاکنون هرگز در زمینه حقوق بشر این طور نبوده که عده کمی تا این حد به عده زیادی بدهکار باشند».
ایندیپندنت ادامه داد، «تعداد استعمارگران یهودی که در سرزمین فلسطینیان – به صورت غیرقانونی تحت قانون بین‌الملل – زندگی می‌کنند از ۸۰ هزار نفر در زمان توافق «اسلو» در سال ۱۹۹۳ به ۱۵۰ هزار نفر طی هفت سال افزایش یافت».
وی تاکید کرد، هر کدام از این ۷۰ هزار یهودی، استعمارگر جدیدی است که قدمی یکجانبه و ممنوع برداشته و وقتی وارد خانه‌اش می‌شود، از توافق اسلو برای ادامه محاصره این سرزمین استفاده کند.
فیسک افزود، «ماده ۴۹ کنوانسیون ژنو کمیته بین‌المللی صلیب سرخ در سال ۱۹۴۹ کاملا ویژه است. " قدرت اشغالگر نباید بخشی از جمعیت غیرنظامی خود را به مناطق اشغال شده منتقل کند." شورای امنیت سازمان ملل و مجمع عمومی، کمیته بین‌المللی صلیب سرخ و دادگاه عدل بین المللی با این موافق هستند که ماده ۴۹ برای سرزمین‌های تحت اشغال اسرائیل نیز به کار گرفته می‌شود».
این نویسنده انگلیسی ادامه داد، بزرگ کردن مستعمرات در کرانه باختری گاهی برای عموم تنها به عنوان «بازگشت به سرزمین اسرائیل بر اساس کتاب مقدس» معرفی می‌شود اما این اقدامات تنبیهی برای فلسطینیان بوده است.
فیسک یادآور شد که رژیم صهیونیستی در سال ۲۰۱۲ گفته بود ۳ هزا ر خانه جدید در کرانه باختری احداث می‌شود و این اقدام صهیونیست‌ها پاسخی به سازمان ملل بود که تصمیم گرفت حق ناظر غیرعضو به فلسطین بدهد.
یادداشت ایندیپندنت ادامه داد، این هفته نیز، «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ صهیونیست‌ها که باعث خجالت جناح راستی‌ها شد گفت که ۴۰۰ واحد مسکن در پاسخ به کشتار شهروند صهیونیست به دست یک فلسطینی می‌سازند و اکنون هزار خانواده دیگر در راه هستند.
فیسک در ادامه به تحلیل «یوناتان مندل» از محققان دانشگاه کمبریج درباره پدیده شهرک‌سازی‌ها اشاره کرد و نوشت این استاد دانشگاه کمبریج توضیح داده است که ابتدا تنها یک شهرک‌ساخته شد اما این تنها آغاز یک پروژه امنیتی بود و خودش به تنهایی کافی نبود. منطقی بود که شهرک‌سازی‌های بیشتری اطراف آن انجام بگیرد تا امنیت ساختمان‌های ساخته شده را فراهم کند و برای فراهم کردن امنیت ساختمان‌های جدید نیز شبکه‌ای از جاده‌ها نیاز بود و برای امنیت جاده‌ها، شهرک‌سازی‌ها بیشتر شد و نباید فراموش کرد که دیواری برای حفظ امنیت صهیونیست‌ها از فلسطینیان لازم بود و گشت ارتش نیز لازم شد تا از این حفاظ‌ها مراقبت کند. بنابراین لایه به لایه،شهرک‌ها برای ایجاد امنیت ایجاد شدند.
فیسک در انتها گفت، نباید فراموش کرد که خانم «مادلین آلبرایت» وزیر خارجه آمریکا در سال ۱۹۹۷ از صهیونیست‌ها خواسته بود از اقدامات یکجانبه دست بردارند. این اقدامات شامل گسترش شهرک‌سازی‌ها است که به گفته وی برای فلسطینیان اقدامی تحریک‌آمیز بود. فیسک تاکید کرد، آلبرایت تخریب خانه‌ها و توقیف کارت‌های شناسایی و این رفتارها را تحریک‌آمیز نامید. «آیا وی [آلبرایت] نمی‌دید که این کردارهای شرم‌آور از لحاظ اخلاقی و غیرقانونی از لحاظ بین‌المللی، در واقع ظالمانه و شرورانه هستند و فقط تحریک آمیز [نیستند]؟».
