خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی به وضعیت وخیم کودکان یمنی پرداخت.
گزارش با پرداختن به وضعیت «ام مزره»یک مادر یمنی شروع می‌شود که با وجودی که باردار است اما وقتی روی وزنه می‌رود در مجموع 38 کیلوگرم وزن داد. این زن گرسنگی را تحمل می‌‌کند تا به بچه‌هایش غذا بدهد و این در شرایطی است که حتی اگر او خود را قربانی هم بکند، این کار کمکی به نجات بچه‌ها نخواهد کرد.
در مطب پزشکی واقع در بیمارستان «الصدقا» در عدن، تصاویر نوزادانی به چشم می خورد که در پی سه‌سال جنگ در یمن و با قحطی میلیون‌‌ها نفر به این بیمارستان آورده شدند.مادرانی مانند ام مزر تنها کسانی هستند که با گرسنگی که هزاران کودک را می‌کشد، مقابله می‌کنند. آنها خودشان غذا نمی‌خورند و می‌خوابند تا متوجه گرسنگی نشوند. فرزند ام مزره در 17 ماهگی تنها 5.8 کیلوگرم وزن دارد که تقریبا نصف میزانی است که باید باشد. این کودک تمامی علائم سوء تغذیه حاد را نشان می‌دهد که بدترین وضعیت گرسنگی است. دست و پاهایش نحیف هستند و به اندازه کافی پروتئین دریافت نکرده است.وقتی پزشک پای این کودک را فشار می‌دهد، جای انگشتش روی پوست کودک می‌ماند.
در ادامه این گزارش آمده است که حدود 2.9 میلیون زن و کودک دچار سوء تغذیه هستند و 400 هزار کودک دیگر هم برای زنده ماندن با مرگ دست‌و پنجه نرم می‌کنند. حدود یک سوم از جمعیت یمن که 8.4 میلیون تن از 29 میلیون نفر را شامل می‌شود کاملا به دریافت کمک‌های غذایی نیاز دارند. این رقم در یک سال گذشته به میزان یک‌چهارم افزایش یافته است. نهادهای امدادی هشدار داده‌اند که به زودی در بخش هایی از یمن افراد در پی قحطی می‌میرند. این در حالی است که دسترسی به افرادی که نیاز به کمک دارند روز به روز دشوارتر می‌شود. از جنگ میان حوثی‌ها که در شمال یمن زندگی می‌کنند و ائتلاف به رهبری عربستان که با حمایت آمریکا اقدام علیه حوثی‌ها را پیگیری می‌کنند، سه سال گذشته است.
مشخص نیست که تاکنون چند نفر مرده‌اند چرا که مقامات نمی‌توانند به شواهد درستی دسترسی داشته باشند. نهاد غیر دولتی حمایت از کودکان اواخر سال گذشته تخمین زد که 50 هزار کودک احتمالا در سال 2017 به دلیل بیماری و یا گرسنگی شدید جان باخته‌اند.
«استفان اندرسون» مدیر یمن در برنامه جهانی غذا گفت: «متاسفانه اکنون یمن با بدترین بحران انسانی مواجه است.» حدود 18 میلیون نفر نمی‌دانند که وعده بعدی غذایی خود را چطور تهیه کنند. وخامت وضعیت یمن زمانی مشخص می‌شود که بدانیم، این کشور حتی زمانی که جنگی هم در کار نبود، فقیرترین کشور عربی محسوب می‌شد.این کشور بیابانی است و تنها 2 تا 4 درصد از خاک آن قابل استفاده برای کشاورزی است به همین دلیل تقریبا باید همه محصولات غذایی این کشور از خارج وارد شود. با وقوع جنگ هر چیزی که جلوی قحطی را می‌گرفت از بین برد. هواپیماهای نظامی بیمارستان‌ها، مدارس، کشتزارها، کارخانه‌ها، پل‌ها و راه‌ها را ویران کردند.
این ائتلاف مسیرهای دسترسی حوثی ها به منابع را مسدود کرده‌اند که بندر حدیده در دریای سرخ از جمله این مناطق است. آمریکا این ائتلاف را مورد حمایت ویژه‌ای قرار می‌دهد که هم در اختیار گذاشتن اطلاعات و هم کمک‌های نقدی و کمک‌های راهبری مانند سوخت‌گیری هواپیما در آسمان را شامل می‌شود.
اما قحطی فقط مسئله مردم یمن نیست و این یعنی در برخی مناطق غذا در فروشگاه ها وجود دارد اما مردم به قدری فقیر هستند که نمی‌توانند خرید کنند. کار پیدا کردن سخت شده و ارزش پول این کشور هم به شدت پایین آمده است. خانواده ام مزره روزانه یک وعده غذا می‌خورند که معمولا هم شامل آب و نان می‌شود.
