«مک‌گئورگ باندی»، مشاور امنیت ملی اسبق آمریکا در یادداشتی چند سال پیش فاش کرد هنگامی که اسرائیل با کمک مقامات فرانسه در ژوئن 1960 ساخت رآکتورهای خود را شروع کرد، مقامات تل‌آویو به سفارت آمریکا گفته بودند که این یک «کارخانه کاشی‌سازی» است.
این یادداشت که مربوط به مارس 1964 است همچنین نشان می‌دهد مقامات رژیم صهیونیستی پس از آن این رآکتورها را «تأسیسات تحقیقات متالورژی» توصیف کرده‌اند.
در دسامبر 1960، «دیوید بن‌گوریون»، نخست‌وزیر وقت اسرائیل به کنست، پارلمان آن رژیم گفت که ساخت رآکتور 24 مگاواتی در تأسیسات هسته‌ای دیمونا تا چهارسال آینده تکمیل نمی‌شود. وی در آن زمان گفت که این رآکتور تنها برای اهداف صلح‌آمیز ساخته شده است.
اسناد ورارت خارجه آمریکا همچنین نشان می‌دهند «بن‌گوریون» در 30 مه 1960 در ملاقات با «جان‌اف‌کندی»، رئیس‌جمهور وقت آمریکا به وی اطلاع داده که اسرائیل در حال ساخت رآکتوری دیگر برای تأمین برق است، اما این رژیم در چند سال آینده ممکن است کارخانه‌ای آزمایشی برای جداسازی پلوتونیوم بسازد. اما وی اضافه کرده بود که اسرائیل فعلا قصدی برای رسیدن به ظرفیت تولید سلاح ندارد.
طبق سند «باندی»، هنگامی که در سپتامبر سال 1962 دانشمندان آمریکا از سایت دیمونا بازدید کردند گزارش داند که رآکتورها بزرگتر از حد مورد انتظار بوده‌اند و احتمال نمی‌رود برای تولید برق باشند.
دانشمندان آمریکایی در آن زمان شواهدی از اینکه تل‌آویو در حال ساخت بمب است نیافتند اما به آنها «تنها 40 دقیقه برای بازدید از آن سایت وقت داده شده و از دسترسی آنها به یک ساختمان بزرگ جلوگیری به عمل آمد.»
در 2 آوریل 1963 هنگامی که مشخص شد اسرائیل قصد ساخت رآکتور سوم را دارد، کندی در کاخ سفید با شیمون پرز که در آن زمان معاون وزیر جنگ اسرائیل بود دیدار کرد. رئیس‌جمهور وقت آمریکا از او درباره فعالیت‌های جاری در «دیمونا» پرسید.
پرز گفت: «من می توانم با صراحت به شما بگویم که ما سلاح‌های هسته‌ای را به منطقه معرفی نخواهیم کرد و اولین استفاده‌کنندگان از آن هم نخواهیم بود.»
