سال‌هاست که «گاو وال استریتی» تبدیل به «گوساله سامری» مردم و کارکنان وال استریت و استیت استریت در نیویورک شده است. مردمان هر روز در کنار این مجسمه حاضر شده و معتقدند که با لمس بیضه‌هایش برکت در زندگی‌شان جاری خواهد شد و به موفقیت‌های مالی خواهند رسید. گاو وال استریتی، علاوه بر اینکه یکی از مهم‌ترین عوامل تبلیغات برای نهادها، موسسات، قماربازهای بورس، بنگاه‌ها، و بانک‌های وال استریت است، همچنین تبدیل به یکی از جاذبه‌های توریستی در دنیا شده و سالیانه میلیون‌ها توریست برای عکس انداختن با این مجسمه و اجرای سنت لمس، به نیویورک سفر می‌کنند.
«گاو پولساز» که ملقب به «گاو وال‌استریتی» و «گاو باولینگ گرین» هم هست، در منطقه اقتصادی منهتن/نیویورک که «باولینگ گرین» نام دارد مستقر است. این مجسمه، ساخته «آرتورو دی مودیکا» مجسمه‌ساز ایتالیایی است که همتای آن را پیشتر ساخته و در ویتوریای سیسیل ایتالیا نصب کرده بود. اما تفاوت در نگاه به این دو گاو، از سوی ایتالیایی‌ها و آمریکایی‌ها زیاد است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
همتای ایتالیایی گاو وال استریتی
این مجمسه برنزی 3200 کیلوگرمی که 3 متر و 40 سانت ارتفاع و 4 متر و 90 سانت طول دارد، به ادعای امریکایی‌ها، سمبل خوش‌بینی اقتصادی و شکوفایی است و سر آن که به طرف پایین قرار دارد به معنی آمادگی او جهت پول‌سازی برای دیگران است. روزانه چندصد توریست به عنوان یکی از جاذبه‌های توریستی نیویورک از این مجسمه دیدن می‌کنند.
«دایان دورانت» به عنوان یک مورخ در مورد «گاو پولساز» می‌گوید: سر خم شده گاو، بدن کج‌شده، بینی براق‌شده، و شاخ‌های تیزش نشان می‌دهد که کاملا آماده حمله است. یک هیولای خطرناک و خشمگین؛ بدن پیچ‌خورده و دم‌اش که همچون شلاق طراحی شده، نشان از پرانرژی و متحرک بودن این حیوان دارد. ؛ همچنین فلزی و برنزی بودن مزید بر علت شده و همه این پویا بودن و جنگ برای پول را القاء می‌کند. یک چیز دیگر این است که سازندگان اثر خواسته‌اند که حس مواجه‌شدن با اتفاقات غیرقابل پیش‌بینی بازار بورس آمریکا را به مخاطب القا کنند.
وقتی در سال 1987 بازار بورس آمریکا سقوط کرد، مودیکا که سال‌ها بود شهروندی آمریکایی اخذ کرده بود، تلاش کرد تا امید را در آمریکایی‌ها تقویت نماید. او ، بهترین گزینه را دوباره‌سازی گاو محبوب‌اش دانست و در سال 1989 این مجسمه را به ادعای خود بدون اجازه شرکت‌ها و بنگاههای وال‌استریتی، در خیابان باولینگ گرین قرار داد. اما ظاهرا این بی‌اجازه عمل کردن کاملا به ذائقه وال‌استریتی‌ها خوش آمد و سبب‌ساز بهره‌برداری‌های آینده شد. به اعتقاد این مجسمه‌ساز، گاو وال‌استریت نماد قدرت و استقامت آمریکایی‌ها بود اما بعدها موجب سوءاستفاده شد. بسیاری از کارشناسان معتقدند که یهودیان وال‌استریت از آن «گوساله سامری» ساختند که دست زدن به بیضه‌هایش، سبب برکت می‌شود. روایتی بشدت خرافه‌گرایانه که میلیون‌ها توریست در طی سال را به طرف آن کشاند تا با عکس انداختن در حین لمس بیضه‌های یک مجسمه حیوان، خاطرات توریستی خود را رقم بزنند و صفحات شبکه‌های اجتماعی را به زعم خود مزین به این افتخار (!) کنند. روایتی که روزانه هزاران نیویورکی را به پای یک بت مدرن می‌کشاند تا هر روز صبح و شام به پای آن حاضر شوند و برای برکت‌گرفتن از آن، روز کاری خود را آغاز کرده و یا به پایان برسانند. این عمل، برای آمریکایی‌ها سنتی واقعی است و برای توریست‌ها هیجان!!!
یک شهروند آمریکایی در حال برکت گرفتن از گاو وال استریتی
دو توریست در حال ثبت خاطره
مودیکا که دید ظاهرا در این قضیه سرش حسابی کلاه رفته است و شرکت‌ها و نهادهای وال‌استریتی قویا از مجسمه محبوب‌اش بهره‌های شغلی و مالی می‌برند، در سال 2004 اعلام کرد که مجسمه را به شرط باقی ماندن در سر جایش، می‌فروشد. وی، در آن سال و در سال 2009 از تمامی شرکت‌ها و موسساتی که با فروختن کپی‌های بسیار از آن و ایجاد کمپین‌های تبلیغاتی پول هنگفتی از بغل گاو محبوب‌اش به جیب زده‌اند و حق کپی رایت وی را نقض کرده بودند شکایت کرد.
جنجال‌ها
در 7 مارس 2017، یک روز قبل از «روز جهانی زن»، به تلافی شکایات سال‌های 2006 تا 2009 مودیکا، مجسمه یک دختر به نام «دختر بی‌باک» شبانه در مقابل «گاو پولساز» قرار داده شد. آمریکایی‌ها پاداش ارادت مجسمه‌ساز ایتالیایی را دادند و بعدا مشخص شد که مشاورین و سرمایه‌داران وال استریتی به نشانه اینکه دختر آمریکایی ترسی از گاو ایتالیایی که خود را به زور مهمان وال استریت و استیت استریت کرده ندارد، سفارش ساخت و نصب آن درست در روبروی گاو را داده‌اند.
مودیکا علیه وال استریت و استیت استریت شکایت کرد. با این مضمون که اولا این حرکت عمدی موجب تضعیف جنبه تبلیغاتی گاو می‌شود و دوما او در درآمد ناشی از جنبه تبلیغاتی مجسمه دختر شریک است چرا که به لطف وجود مجسمه گاو است که مجسمه دختر بی‌باک به اقبال توریستی و تجاری رسیده است. «ویزبال»، سازنده «دختر بی‌باک» بالافاصله اعلام کرد که به هیچ‌وجه اجازه نمی‌دهد که مجسمه او که نماد ایستادگی و شجاعت آمریکایی‌ها {احتمالا در برابر یک شخص ذاتا بیگانه مثل مودیکا) است، از آن محل حذف شود. در 12 آوریل 2017، مودیکا از طریق وکیل‌اش نسبت به اقدام وال‌استریتی‌ها شکایت کرد و هنوز این پرونده در جریان است.
انتقادها
مخالفین کاپیتالیسم پیوسته سرسخت‌ترین منتقدان مجسمه «گاو وال‌استریتی» بودند. در جنبش «تسخیر وال استریت» دیدگاه‌ها حول این بود که مجسمه مذکور نماد حرص و ولع سرمایه‌داران نهادهای عظیم موجود در این خیابان است. اولین گردهمایی علیه این مجسمه در 17 سپتامبر 2011 شکل گرفت. ظاهرا این گوساله سامری آنقدر برای وال استریتی‌ها اهمیت داشت که نیروهای امنیتی و پلیس دور تا دور آن را احاطه کردند تا آسیبی از سوی اعضای جنبش تسخیر وال استریت متوجه‌اش نشود. این محافظت و مراقبت تا سال 2014 بطور مستمر ادامه داشت.
بسیاری از کارشناسان فرهنگی و مذهبی بارها به کنایه، گاو وال استریتی را شبیه به گوساله سامری بنی‌اسراییل دانسته‌اند. تاسی روزانه به این مجسمه تا حدی مشمئزکننده شد که تبدیل به دستاویز برای هنرمندانی چون «سباستین اراتزوریز» گردید که در نمایشگاه طراحی گرافیکی خود عملا به موضوع گوساله سامری اشاره کرد. صاحب‌نظران امر، جریان گاو وال استریتی را تکرار سناریوی تاریخ و بت‌پرستی مدرن می‌دانند.
