بازار وعدههای انتخاباتی این روزها بسیار داغ و پرهیجان است. یکی از افزایش یارانه میگوید، یکی از ممانعت از کشیدن دیوار و ... اما در میان این وعدهها، دو روزی است وعدهای مطرح شده که از هر وعده دیگر عجیبتر مینماید!
حجتالاسلام والمسلمین روحانی که در کسوت رئیسجمهور مستقر در عرصه انتخابات ریاستجمهوری حاضر شدهاند، روزهای 23 و 24 اردیبهشت در تهران و اصفهان صراحتا اعلام داشتند که به رفع تحریمهای هستهای قانع نیستند و میخواهند باقی تحریمها را هم در دولت دوازدهم برطرف کنند. بهعبارت دیگر ایشان قصد دارند مسیر برجام را در حوزههای غیرهستهای ادامه دهند.
جدا از این مساله که آیا این موضوع در چارچوب سیاستهای کلی نظام خواهد بود یا خیر و جدا از اینکه فرضا اگر نامبرده قصد تحصیل برجامی دیگر فرضا در حوزه موشکی داشته باشد، چه بر سر قدرت بازدارندگی ایران در منطقه پرتنش غرب آسیا خواهد آمد؛ نکته مهم آن است که بخش عمدهای از تحریمهای دردسرساز علیه ایران، تحریمهای ایالات متحده علیه ایران است.
بارها در اخبار مختلف خواندهایم که بانکهای اروپایی در دوران پسابرجام از ترس آنکه به دام تحریمهای باقیمانده ایالات متحده بیفتند از معامله با طرف ایرانی سرباز میزنند. برطرف ساختن چنین تحریمهایی بدون هیچ تردید، نیازمند مذاکره با واشنگتن است.
آقای روحانی اگر موفق شوند برای بار دوم بر کرسی ریاست جمهوری تکیه بزنند، خود بهتر میدانند که دستکم 3 سال از دوره 4 ساله ریاستجمهوریشان در دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ در آمریکا خواهد گذشت. این احتمال نیز وجود دارد که آقای ترامپ برای یک دوره چهار ساله دیگر نیز در کاخ سفید حضور داشته باشد که در آن صورت کل دوره چهارساله دوم حسن روحانی با دوران ریاستجمهوری ترامپ همپوشانی خواهد داشت. این آقای ترامپ همان کسی است که روحانی صراحتا در مناظره دوم مخالفان خود را متهم کرد از بر سر کار آمدنش خوشحال بودهاند، چون میپنداشتهاند که او قصد برهمزدن توافق هستهای را دارد.
حالا محل سوال اینجاست؛ آقای روحانی واقعا قرار است با دولت ترامپ مذاکره کنند؟ اگر دولت ترامپ چنان جرثومه فسادی است که روحانی و نزدیکانش میگویند، چطور میشود با آن مذاکره کرد و باقی تحریمها را برداشت؟ یا اینکه اگر ترامپ چنان شخصیتی دارد که میشود با او مذاکره کرد و به توافق رسید پس ترساندن مردم از «سایه شوم جنگ» چیست؟ متهم کردن دیگران به خوشحالی از روی کار آمدن ترامپ چه وجهی دارد؟
وقتی دولت ترامپ بهدنبال اجرای سختگیرانه برجام است و برخی مقامات وزارت امور خارجه دولت یازدهم صراحتا میگویند که او و دولتش بزرگترین مانع در مسیر برجام هستند و شخص آقای ظریف هم به صراحت در صفحه توئیتر خود می نویسد که آمریکا نه به متن و نه به روح برجام پایبند نبوده، مذاکره با دولت ترامپ چقدر واقعی و تا چه حد کارساز میتواند باشد؟ در دولت ترامپ حفظ اصل برجام هم محل تردید برخی تحلیلگران بوده است، چه رسد به برداشتن تحریمهای دیگر!
کسانی که دیگران را در خصوص یارانه به دادن وعده نادرست متهم میکنند، بهتر است خود وعدههایی ندهند که نهتنها شبیه شوخیست، بلکه با مواضع پیشین آنها سراسر تناقض دارد.