خبرگزاری فرانسه در گزارشی نوشت: تجربهای که دونالد ترامپ از یکصد روز اول فعالیت خود در مسند ریاست جمهوری آمریکا داشت با ناکامیها و چرخشهای غیرمنتظره همراه شد. گرچه ترامپ در یکصد روز اول اقامت در کاخ سفید ظرفیتهای خود را برای تغییر و تحول نشان داد، در این مدت به هیچ وجه نتوانست یک «ترامپ جدید» یک دکترین مشخص و یک سبک ریاست جمهوری ثابت از خود به نمایش بگذارد.
در این گزارش آمده است: ترامپ روز شنبه آستانه نمادین یکصدمین روز ریاست جمهوری خود را پشت سر میگذارد، اما میلیاردر جمهوریخواهی که در طول مبارزات انتخاباتی خود وعده «پیروزی، پیروزی و پیروزی» را به هموطنانش می داد، کارنامهای که در این مدت از خود بر جا گذاشته کاملا وحشتناک است به طوری که در حال حاضر از وی به عنوان غیرمحبوبترین رئیس جمهور تاریخ معاصر آمریکا یاد می شود.
بازرگان 70 ساله آمریکایی که انتخابش به عنوان رئیس جمهور آمریکا مردم جهان را در بهت و حیرت فرو برد، همچنان رویکرد و رفتار غیرقابل پیشبینی خود را دنبال می کند.
ترامپ که در کارزار انتخاباتی آمریکا خود را فردی ضدنظام کنونی معرفی کرد و قول داد در صورت رسیدن به کاخ سفید، آمریکا را دگرگون کند، با لحنی آمیخته به سادهلوحی و رندی اذعان کرده که در مدت حضور در کاخ سفید به این واقعیت مجسم پی برده که سمت ریاست جمهوری آمریکا بسیار دشوار است.
اگر انتصاب نیل گوساچ، قاضی محافظهکار در دیوان عالی آمریکا، بدون تردید بزرگترین موفقیت ترامپ در ماههای اولیه ریاست جمهوری وی محسوب میشود، دستگاه قضایی آمریکا و کنگره در خصوص احکام بحث برانگیزی که وی در زمینه مهاجرت و اصلاح بیمه درمانی آمریکا صادر کرد، ضربههای تحقیرآمیزی به او و دولتش وارد کردند.
ترامپ در اوج تلاشهای خود برای اصلاح طرح بیمه سلامت درمانی دولت پیشین آمریکا موسوم به اوباماکر، اذعان کرد که هیچ وقت نمیدانست که نظام درمانی آمریکا این اندازه پیچیده است.
ترامپ پس از دیدار با شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، و بررسی پرونده اختلافبرانگیز کره شمالی، اعلام کرد پس از ده دقیقه گفتگو با رئیس جمهور چین دریافتم که مسئله آنقدرها که به نظر میرسید، ساده نیست.
رئیس جمهور آمریکا که در کارزار انتخاباتی پرهیاهوی خود به آمریکایی ها قول داده بود به وضعیت کنونی در واشنگتن پایان دهد، قبل از انتخابات ریاست جمهوری هشتم نوامبر پیوسته در فرصت ها و مناسبت های مختلف به چین و سیاست های این کشور حمله می کرد، اما پس از دیدار با همتای چینی خود لحن و موضعش کاملا تغییر کرد. دیدگاه ترامپ در خصوص روسیه نیز به کلی متحول گشت. وی شش ماه پیش به عنوان نامزد انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اعلام کرده بود مایل است با ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، روابط خوبی داشته باشد؛ اما وی پس از ورود به کاخ سفید از سیاستهای کرملین در قبال سوریه ابراز نگرانی کرد.
توییتهای نیشدار
الزامات و قید و بندهایی که ترامپ در سمت ریاست جمهور آمریکا با آنها روبرو است (به طوری که هر حرفش وزن و تاثیر خاصی به همراه دارد) با الزاماتی و محدودیتهای فراروی یک نامزد انتخابات ریاست جمهوری کاملا متفاوت است.
ترامپ پس از نشستن بر کرسی ریاست جمهوری آمریکا خود را با انبوهی از سوالات روبرو دید: حرف چه کسی را بشنود؟ با چه کسی مشاوره کند؟ چه رابطه قدرتی با کنگره برقرار کند حتی در زمانی که این نهاد تحت کنترل حزبش یعنی جمهوریخواهان قرار دارد؟ چه جایگاه و میدان عملی برای دو نهاد قدرتمند پنتاگون و وزارت امور خارجه قائل شود؟
فرانس پرس در ادامه نوشت: ترامپ که بدون برخورداری از تجارب سیاسی، دیپلماتیک یا نظامی به یک باره به عالیترین سمت اجرایی بزرگترین قدرت جهان دست یافت، تلاش میکند از این وضعیت به نفع خود استفاده کند.
وی پیش از حملات موشکی به یک پایگاه هوایی در خاک سوریه در واکنش به حملات شیمیایی منتسب به رژیم سوریه، تاکید کرد: «من تغییر میکنم، انعطافپذیر هستم و از این بابت خوشحالم.»
در خصوص چین، روسیه و ناتو نیز چرخشهای 180 درجهای ترامپ برای بخشی از افکار عمومی آمریکا و همچنین برخی از متحدان این کشور تا اندازهای اطمینان بخش بوده است.
از مسئله سوریه گرفته تا کره شمالی، رویکرد دونالد ترامپ خطرات خاص خود را نیز دارد. چطور می توان اطمینان داشت که رئیس جمهور آمریکا که پیوسته در کارزار انتخاباتی خود درباره ورود آمریکا به یک مناقشه نظامی جدید با پایان نامشخص هشدار میداد، با تغییر مواضع و چرخشهای خود آمریکا را چنین سرنوشتی روبرو نکند؟ اگر در خاک آمریکا یک حمله تروریستی اتفاق بیفتد، رئیس جمهور جمهوریخواه چه واکنشی به آن نشان خواهد داد؟
فرهنگ لغت 77 کلمهای
اما در رابطه با نحوه سخن گفتن و ادبیات دونالد ترامپ موضوعات و مسایل زیادی است که نشان میدهد دونالد ترامپ در تاریخ آمریکا یک رئیس جمهور متفاوت است. در حالی که بیش از سه ماه از آغاز ریاست جمهوری ترامپ می گذرد، بسیاری از آمریکایی ها معتقدند که رئیس جمهور کشورشان که فرهنگ لغاتش از 77 کلمه گسترده تر نیست، از دولت، تاریخ، علوم، فلسفه، هنر بیاطلاع است و توانایی تشریح مسایل ریز یا تشخیص اختلافات جزئی را ندارد.