«رابرت فیسک»، ستون نویس روزنامه ایندیپندنت انگلیس گزارشی را درباره صد روز نخست ریاست جمهوری «دونالد ترامپ»، 45مین رئیس جمهور آمریکا نوشته است که به شرح زیر است:
رفتار محرمانه در قبال آقای رئیس جمهور
هر چه رئیس جمهوری کله پوک آمریکا خطرناک تر می شود، دنیا وی را جدی تر می گیرد. اکنون نگاهی به صد روز نخست ریاست جمهوری وی می اندازیم: توئیت های ابلهانه، دروغ های پی در پی، خیالبافی ها و خود شیفتگی این رهبر زن ستیز جهان غرب، همه ما را به وحشت انداخته است. اما از لحظه ای که وی وارد جنگ یمن شد، موشک هایی به سوریه پرتاب و افغانستان را بمباران کرد، حتی رسانه های آمریکا نیز که ترامپ آن ها را به شدت محکوم کرده است، رفتاری محترمانه تر در قبال وی در پیش گرفته اند. بقیه دنیا نیز چنین کرده اند.
توئیت در طول روز و تماشای تلویزیون تا دیروقت
این که یک ابله در کاخ سفید مستقر شده باشد که شب ها تا دیر وقت تلویزیون تماشا می کند و همه طول روز توئیت می کند یک چیز است اما وقتی همان فرد دیوانه، وارد جنگ می شود که اکنون مشخص شده است که برای دمکراسی اقدام وی از گویا مناسب تر است، رئیس جمهوری که در برابر خودکامه ها قد علم می کند (البته به شرطی که سعودی، ترک یا مصری نباشند) و از روی احساسات بشر دوستانه و نه از بدبینی و بد گمانی دست به اقدام می زند، مقوله و مسئله دیگری است.
اگر این گونه نباشد، چگونه می توان گزارش خارق العاده نیویورک تایمز درباره اندوه شدید ترامپ از مشاهده کشته شدن کودکان سوریه که باعث شد تا وی سیاست منزوی نگه داشتن آمریکا را کنار بگذارد، توجیه کرد.
رفتار کودکانه و دست به ماشه ترامپ
آمریکایی ها شیفته عمل هستند، اما رفتار کودکانه و دست به ماشه ترامپ و در عین حال تصمیم گیری های عاقلانه وی مردم آمریکا را به شگفتی وا داشته است. چه می توان گفت وقتی می بینیم یک ستون نویس مشهور به نام دیوید ایگنیشس که معمولاً رفتاری عاقلانه دارد به ناگهان ترامپ را به هری ترومن تشبیه و از رئیس جمهور محبوب خود با واژه هایی همچون انعطاف پذیر و عملگرا تجلیل می کند.
چنین برخوردی احمقانه و شگفت آور به نظر می رسد. فرد دیوانه ای که در مصاحبه با شبکه تلویزیونی سی ان ان از پاسخ گفتن به پرسشی که دوست نداشت به آن بپردازد طفره رفت، باید گفت: عوضی به معنی واقعی کلمه. فرد مجنونی که سه کشور مسلمان را که دو آن ها از جمله هفت کشوری بودند که وی ورود شهروندان آن ها به آمریکا را ممنوع اعلام کرد، آماج حمله نظامی قرار می دهد، موجودی خطرناک برای جهان است. با وجود این وقتی پس از کشته شدن شصت نفر در حمله شیمیایی در سوریه که وی اسد را مسئول آن معرفی می کند ٥٩ موشک به سوریه پرتاب می کند اما به کشتار جمعی به مراتب بزرگ تری در سوریه بر اثر حمله انتحاری هیچ واکنشی از خود نشان نمی دهد و حتی انگلا مرکل صدر اعظم آلمان به همراه ترزا می، نخست وزیر انگلیس و موگرینی و دیگر زمامداران مطلق العنان از وی تجلیل می کنند. آیا هیچ کس به این نکته توجه نشان نمی دهد که ترامپ آمریکا را به سوی جنگی فزاینده سوق می دهد.
اختیارات بیشتر برای «سگ دیوانه»
واگذاری اختیارات بیشتر به وزارت دفاع (پنتاگون) که مخاطره آمیزترین کاری است که یک رئیس جمهور در تاریخ آمریکا به آن مبادرت کرده است به این معنی است که ماتیس معروف به "سگ دیوانه" وزیر دفاع، اکنون مقامات جلاد سعودی را به بمباران بیشتر یمن تشویق و کمک های اطلاعاتی بیشتری برای ادامه این جنگ جنایتکارانه در اختیار سعودی ها و عرب های خلیج [فارس] قرار می دهد که دچار این توهم هستند که ایران قصد دارد جهان عرب را فتح کند. چند وقت پیش ماتیس به میزبانان سعودی خود گفت، هر کجا که نظری بیاندازید، متوجه خواهید شد در جای جای این منطقه که بلوایی برپاست، ایران نیز در آنجا حضور دارد.
آیا آمریکایی‌ها در مورد مصر نیز که آماج حملات داعش قرار دارد و رئیس جمهورش عامل ناپدید شدن هزاران نفر از مردم کشور خود می باشد چنین سخنانی را بر زبان می آوردند؟ در مورد ترکیه چطور که رئیس جمهور دیوانه تر از ترامپ آن ده ها هزار نفر از مردم کشورش را زندانی کرده و اکنون خود را به دیکتاتوری قانونی تبدیل کرده است.
کافی است نگاهی گذرا به واکنشی که ترامپ به همه پرسی فریبکارانه رجب طیب اردوغان نشان داده بیندازیم؛ ترفندی که منصب خلیفه را برای اردوغان به ارمغان آورده است. برآوردی که روزنامه لیبراسیون چاپ فرانسه درباره بازداشت ها در ترکیه به عمل آورده نشان می دهد که از سال گذشته تا کنون ٤٧ هزار نفر در ترکیه در پی تلاش برای کودتا بازداشت شده اند، 140 هزار گذرنامه توقیف و 120 هزار زن و مرد از کار اخراج شده اند (از جمله ٨ هزار نظامی، ٥ هزار دانشگاهی، ٤ هزار قاضی و وکیل مدافع، ٦٥ شهردار و ٢ هزار روزنامه نگار). 1200 مدرسه و 15 دانشگاه بسته شده و 170 روزنامه، ایستگاه رادیو - تلویزیونی تعطیل شده اند.
در پی همه پرسی که اردوغان با درصد اندکی در آن به پیروزی رسید (که جای بحث و تردید فراوان نیز دارد) تا به اقدامات شرم آور خود مشروعیت ببخشد، ترامپ در تماس تلفنی به رئیس جمهور ترکیه این پیروزی را به وی تبریک گفت. ترامپ در ضمن به عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر نیز در ارتباط با نبردی که در صحرای سینا علیه تروریسم آغاز کرده است تبریک گفته است نبردی که از قرار رئیس جمهور کودتاچی مصر که با برکناری نخستین رئیس جمهور منتخب مصر که خود وی السیسی را به قدرت رسانده بود، از قرار در حال تحمل شکست در جنگ با تروریسم است. ترامپ در سخنان خود گفته است که السیسی فردی است که بسیار به او نزدیک خواهد بود.
می دانیم که نیروهای ویژه آمریکا به یمن یورش بردند و در جریان این حمله یک تفنگدار دریایی آمریکا به نام ویلیام اونز کشته شد و در جریان این یورش شمار قربانیان غیرنظامی به مراتب بیشتر از کشته ها در میان اعضای القاعده بودند. ما نمی دانیم که آنچه آمریکایی ها از آن چه که از آن به عنوان مادر همه بمب ها یاد کردند در استان ننگرها افغانستان چه مصائبی به بار آورده است. در ابتدا گفته شد که در این بمباران 60 نفر از جنگجویان داعش کشته شدند و سپس شمار کشته ها به 100 نفر افزایش یافت و حتی از کشته شدن یک غیر نظامی نیز سخنی به میان نیامد که در تاریخ جنگ های آمریکا بی سابقه بوده است که غیر نظامی ها کشته نشده باشند. اما تا کنون به هیچ کس اجازه داده نشده است تا به محل اصابت این بمب برود و از نزدیک ببیند که چه پیامدهایی داشته است چون به طور قطع در این حمله غیرنظامیان نیز کشته شده اند. و شاید هم این گفته درست باشد که در پی این بمباران، جنگجویان داعش به نبرد با نیروهای آمریکایی روی آورده اند.
سیاست خارجی که وجود خارجی ندارد
اکنون ترامپ، شماری از شناورهای جنگی آمریکا را برای ترساندن کره شمالی به آب های منطقه اعزام کرده است که خود نوعی تهدید کودکانه محسوب می شود. خدای من، این مردی است که از او به عنوان انعطاف پذیر و عملگرا یاد می شود. لازم است که به این نکته حتماً توجه نشان داد که نشریه نیویورک تایمز در چاپ دوم خود سرخط مربوط به سخنان ترامپ را تغییر داد و واژه "خشم" ترامپ از سوریه را برداشت و به جای آن "ترامپ سیاست خارجی مورد نظر خود را پیاده می کند" گذاشت. اما اکنون ترامپ سیاست خارجی را که وجود خارجی ندارد و واژه خشم نیز از آن حذف شده، در پیش گرفته است. به من گفته شده که اصل سرخط این روزنامه این گونه بوده است: در حمله به سوریه، قلب ترامپ، نقش تعیین کننده داشته است (اشاره ای به حرف ترامپ که می گوید در سیاست خارجی اولویت را به منافع آمریکا می دهد اما در مورد سوریه آنچه در اولویت قرار داشته احساسات جریحه دار شده ترامپ بوده است). اگر این گونه باشد یعنی سرخطی که از نیویورک تایمز نقل شد صحت داشته باشد در آن صورت متوجه می شویم که نیویورک تایمز آهسته و بسیار آهسته به این نتیجه رسیده است که خود نیز با رئیس جمهوری که بی محابا شلیک می کند، احساس همدلی کرده است.
اکنون باید منتظر بمانیم و ببینیم که سرنوشت نبرد کره چه می شود و فراموش کنیم که جنگ نخست کره که این شبه جزیره را به خاک و خون کشید، توسط آمریکا، انگلیس، چین و کره، به راه افتاد. شاید ترامپ به شیوه مبهم جنگی خود به این نتیجه رسیده است که جنوب شرق آسیا، صحنه نبرد واقعی وی خواهد بود. و البته در همین منطقه از جهان است که مقایسه ترامپ با ترومن چندان هم بی مورد جلوه نمی کند، چون ترومن در اواخر جنگ دوم جهانی و پس از مرگ روزولت به ریاست جمهوری رسید و بزرگ ترین دستاور زمان جنگ وی نیز در جنوب شرق آسیا شکل گرفت و آن بمباران هسته ای هیروشیما و ناکازاکی بود.
