صدها هزار شهروند عراقی که در مناطق تحت اشغال داعش در غرب موصل زندگی می‌کنند، این روزها در کنار بیم از کشته شدن به دست داعشی‌ها یا قرار گرفتن در سپر انسانی برای جلوگیری از حمله ارتش عراق، نگران نایاب شدن غذا و گرسنگی هستند.
برخی از مردم محلی در تماس تلفنی با خبرنگاران نیویورک تایمز گفته‌اند که با نایاب شدن غذا و سوخت، داعش در ازای گرفتن اطلاعات مربوط به همکاری مردم با ارتش، به ارائه دهندگان این گونه اطلاعات، غذا می دهد.
در نتیجه این برنامه جاسوسی در برابر غذا، در هفته‌های اخیر چندین شهروند عراقی به جرم برقراری تماس تلفنی با ارتش، کشته شده‌اند.
با نایاب شدن غذا، فروشندگان به ارائه مایحتاج مردم با قیمت‌های نجومی و داعشی‌ها هم به احتکار غذا روی آورده‌اند.
«ابو مروان» از کارمندان دولت عراق که در همین منطقه زندگی می کند به شرط مخفی ماندن نام واقعی‌اش به خبرنگار نیویورک تایمز گفت: دیگر از فرود آمدن راکت یا صدای گلوله نمی ترسیم؛ ما بیشتر از گرسنگی در هراسیم. حالا دیگر هر کس که چهار کیسه برنج داشته باشد، پولدار به حساب می‌آید.
«ابو صالح» منبع دیگر این گزارش است؛ وی در محله «التوب» در موصل غربی زندگی می کند و گفت داعشی‌ها سه خانواده را با دادن غذا به خدمت خود درآورده‌اند و آن‌ها هم تاکنون، 6 جوان را به عنوان منابع اطلاعاتی ارتش به داعش معرفی کرده‌اند.
ابوصالح این سه خانواده را سرزنش نکرده و گفت: بیچاره‌ها به خاطر گرسنگی مجبور شدند روی اصول خود پای بگذارند.
براساس گزارش سازمان ملل نیمی از مغازه‌های خوار و بار فروشی موصل غربی بسته شده‌اند و کالاهای اساسی مانند برنج، آرد، حبوبات، شیر خشک و شکر تقریباً نایاب شده است.
در این میان، گرانی و احتکار هم به جان مردم افتاده و قیمت یک کیسه برنج به 150 هزار دینار و یا حدود 130 دلار رسیده است.
داعشی‌ها هم که پیش از این برای کسب وجهه به عنوان یک دولت واقعی، ماهانه 820 کیلو آرد به هر خانواده می دادند، این روزها به نگه داشتن آرد برای خود و یا استفاده از آن به عنوان سلاحی برای تبدیل شهروندان به لشکر گرسنگان جاسوس روی آورده‌اند.
اوضاع آب آشامیدنی هم تعریف چندانی ندارد. فقط 40 درصد از شهروندان به آب سالم دسترسی دارند و مابقی از آب تصفیه نشده‌ای که از چاه بیرون می شکند، می نوشند.
موصل یکی از بزرگ ترین تصرفات داعش در اولین روزهای حمله به عراق بود؛ شهری که با عقب‌نشینی سریع ارتش به دست تروریست‌ها افتاد.
