"دویچه وله" آلمان در مطلبی نوشت: سال 2016 در سایه تروریسم ناامنی های زیادی برای اروپا به همراه آورد، همچنین روند صعود پوپولیست ها، اقتدارگرایان و فرو ریختن ارزش های دموکراتیک در این اتحادیه شکل گرفت. حالا در سال جدید غرب در معرض آزمونی جدی قرار دارد.
ژانویه
در اوایل این ماه دادگاه عالی در لندن تصمیم می گیرد که آیا و در چه وسعتی پارلمان انگلیس باید در تصمیمات خروج این کشور از اتحادیه اروپا مشارکت داشته باشد. به این ترتیب این مسئله آشکار می شود که "ترزامی"، نخست وزیر انگلیس تا چه اندازه در مسئله خروج این کشور از اتحادیه اروپا آزادی دارد.
در بیست ژانویه نیز "دونالد ترامپ"، مسئولیت ریاست جمهوری آمریکا را بر عهده خواهد گرفت و با کابینه مد نظر وی تداوم سیاست جهانی زیر سوال قرار خواهد گرفت. منتقدان ترامپ نگرانند که فقدان تجربه سیاسی وی و تمایل او برای به هم ریختن امور، مسائلی در امنیت جهانی خلق کند. تنها طرفداران وی به شگفتی های سیاسی که ترامپ می خواهد خلق کند اعتقاد دارند.
فوریه
سران بیست و هفت عضو اتحادیه اروپا در این ماه در نشستی ویژه در مالت گرد هم می آیند و درباره آینده اروپا بعد از خروج انگلیس بحث می کنند. تا به حال شور و شوق و ایده های بزرگی در این باره وجود نداشته است. همه چیز اشاره به طی شدن روندی معمولی دارد. در این شرایط، ترس از فروپاشی اتحادیه اروپا آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان را به فراری رو به جلو سوق می دهد. اما وی در این راستا به ندرت شریکی دارد. سران کشورهای هلند، ایتالیا و فرانسه در این نقطه زمانی جوجه اردکی فلج هستند.
ماه مارس
در اواسط این ماه هلندی ها یک پارلمان جدید را انتخاب خواهند کرد. بر اساس نظر سنجی ها حزب راست پوپولیستی گرت ویلدرز در این کشور می تواند قوی ترین جناح شود. ویلدرز یک مبارزه افراطی علیه اسلام، مهاجران و اروپا را به راه انداخته است. در هر صورت انتخاب دولت هلند بعد از این انتخابات دشوار خواهد شد.
در بیست و پنجم ماه مارس نیز در پایتخت ایتالیا شصتمین سالگرد معاهده رم که سنگ بنای تشکیل اتحادیه اروپا بود جشن گرفته می شود. در این تاریخ باید پیامی از اطمینان و امیدواری ارسال شود، اما تا به حال هیچ کس نمی داند این خوش بینی از کجا باید بیاید.
تقریبا در همین زمان نخست وزیر انگلیس بر اساس بند پنجاه معاهده اروپایی باید درخواست خروج کشورش از اتحادیه اروپا را ارائه داده و مذاکرات برای خروج آغاز شود. خروج انگلیس تا به حال سخت ترین آزمون برای تداوم اتحادیه اروپا بوده است.اما به صورت روزافزون این مسئله مشخص می شود که حامیان خروج انگلیس عواقب و دشواری های این مسئله را شدیدا دست کم گرفته اند. اینکه آیا و چگونه در یک سال و نیم آینده روند خروج انگلیس از اتحادیه اروپا و مذاکرات آن شکل خواهد گرفت هنوز مشخص نیست.
برخی ها اعتقاد دارند که روند خروج انگلیس در باتلاق قانونی یا اداری گیر خواهد کرد.
ماه آوریل
در اواخر این ماه فرانسوی ها به پای صندوق های رای خواهند رفت. اولین دور انتخابات ریاست جمهوری در این زمان برگزار می شود. تا کنون به نظر می رسد که جمهوریخواه محافظه کار با "فرانسوا فیون" و جبهه ملی راست پوپولیستی با "مارین لپن" دو جایگاه اول را کسب کنند. تلاش های سوسیالیست ها و نامزد مستقل این انتخابات "امانوئل ماکرون"، برای از میدان به در کردن جبهه ملی فرانسه کم تر امیدوار کننده به نظر می رسد. دو نامزد پیروز انتخابت دور اول دو هفته بعد در انتخابات دور دوم شرکت خواهند کرد.
ماه می
دور دوم و مهم انتخابات فرانسه در هفت ماه می برگزار می شود. انتظار می رود که نامزد جمهوری خواهان بتواند "مارین لپن" را شکست دهد. "فرانسوا فیون" بر ارزش های اجتماعی محافظه کارانه تاکید داشته و میهن پرستی و خانواده را ستایش می کند. اما اتحادیه اروپا نگران عشق و علاقه بیش از حد این نامزد به "ولادیمیر پوتین"، رئیس جمهور روسیه است.
اما اگر فرانسوی ها در نهایت به "مارین لپن" و حزب افراطی وی رای دهند این پایانی بر اتحادیه اروپا خواهد بود. خروج دومین کشور قدرتمند اتحادیه اروپا و شریک تاریخی آلمان از این اتحادیه قابل تحمل نخواهد بود.
در ایتالیا نیز احتمال انتخابات مجدد می رود چرا که "متئو رنزی" در ماه دسامبر سال گذشته در همه پرسی اصلاحات قانون اساسی شکست خورد و از آن زمان یک دولت موقت سکان رهبری این کشور را بر عهده گرفت. در اواخر سال 2016 نتایج نظر سنجی ها از افزایش محبوبیت جنبش افراطی پنج ستاره به رهبری "بپه گریلو" در این کشور خبر داد. گریلو هیچ تجربه دولتی نداشته، مشکوک به اروپا بوده و بر دموکراسی مردمی تاکید دارد.
از طرفی بدهی های بالای ایتالیا و بی ثباتی های سیاسی این کشور، منطقه یورو و همچنین اتحادیه اروپا را به خطر می اندازد.
ماه سپتامبر
در این ماه آلمان یک پارلمان جدید را انتخاب می کند. البته تا به حال این طور به نظر می رسد که یک ائتلاف دیگر تحت آنگلا مرکل تشکیل شود. اینکه حزب ضد یوروی "جایگزینی برای آلمان"، در این میان بتواند نقش چشمگیری ایفا کند بعید به نظر می رسد. صدر اعظم آلمان به عنوان ناجی اروپا و در نظر برخی ها هم به عنوان ناجی غرب مطرح است. خیلی چیزها به پایداری دموکراسی و نیروی اقتصادی آلمان بستگی دارد.
انتظارات از مرکل به عنوان یک لنگر امن در دنیایی مبهم بسیار بالا است.
از دیگر بحران ها و مسائلی که غرب در سال 2017 با آن روبرو خواهد بود اینکه بحران پناهندگان هنوز پایان نیافته است. در طول سال 2017 باید راه حل هایی برای این منظور ارائه شود.
جنگ در سوریه همچنان ادامه داشته و منطقه بی ثبات باقی می ماند.
انتظار می رود مناسبات غرب با ترکیه متشنج تر شود.
بحران مالی در یونان همچنان در برنامه و دستور کار اتحادیه اروپا خواهد بود. احتمالا انتخابات جدیدی در این کشور وجود خواهد داشت و پیروزی محافظه کاران در این انتخابات احتمال دارد.
حملات تروریستی دیگری احتمالا از طرف داعش یا تروریست های موسوم به گرگ های تنها وجود خواهد داشت.
ولادیمیر پوتین همچنان برای غرب خطرناک باقی مانده ، از پوپولیست ها حمایت کرده، انتخابات را با حملات سایبری خود تحت تاثیر قرار داده و غرب را ناپایدار می کند.
خروج انگلیس از این اتحادیه خون کثیفی را در رگ های بین بروکسل و لندن به جریان خواهد انداخت و موسیقی همیشه همراهی در این سال برای اروپا خواهد بود.
حالا باید نشست و منتظر ماند و دید آیا غرب و اتحادیه اروپا سربلند و پیروز یا سرافکنده و شکست خورده از این آزمون های دشوار بیرون خواهد آمد.
