اردوغان و ییلدیریم رئیس‌جمهور و نخست‌وزیر ترکیه برای حضور نظامی در عملیات آزادسازی موصل بی‌تابی می‌کنند و پای بر زمین می‌کوبند که نمی‌توانند رنج و محنت اهل سنت موصل را تحمل کنند! آنها اصرار دارند با مشارکت فعال ترکیه باید سرنوشت داعش در موصل را یکسره کنند و اهل‌سنت موصل را نجات دهند.
به دور از این جنجال سیاسی – تبلیغاتی اردوغان و دستیارانش، بررسی روند تحولات موصل، دقیقاً عکس این ادعا را ثابت می‌کند و نشان می‌دهد که نه‌تنها در گذشته اردوغان و دستیارانش در قاچاق نفت و اسلحه دست داشته‌اند و هم‌پیمان داعش بوده‌اند بلکه حتی همین روزها هم دقیقاً به همین کار سرگرمند ولی اهداف واقعی خود را پنهان می‌سازند.
رسوائی اردوغان و دستیارانش زمانی فاش گردید که ارتش عراق و نیروهای مقاومت در حملات برق‌آسای خود توانستند تروریستهای داعش را در حومه موصل غافلگیر و آنها را بازداشت نمایند. یکی از عناصر گروه تروریستی داعش پس از دستگیری اعتراف کرده که او و بقیه عناصر داعش با کمک ترکیه به منطقه جنوب کرکوک از طریق هوایی، هلی‌برد شده و در نزدیکی روستای «ساری‌تپه» منتقل و ساماندهی گردیده‌اند.
بدین ترتیب رمز و راز بی‌تابی رئیس‌جمهور ترکیه به وضوح آشکار شده ومعلوم است که آنها نگران افشای رسوائی‌های بیشتر و شکست کامل و قطعی داعش در موصل هستند و امیدوارند با هلی‌برد نیروهای تازه‌نفس داعش به بهانه مقابله با تروریستها به یاری آنها بشتابند و جنگ را مغلوبه کند.
حتی پا درمیانی اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا بین ترکیه و عراق هم نتوانست گرهی را بگشاید و دولت بغداد قویاً با هرگونه مداخله ارتش ترکیه در عراق مخالفت می‌ورزد. حیدرالعبادی نخست‌وزیر عراق ضمن مخالفت جدی با هرگونه حضور نظامی ترکیه، برخی مسائل گذشته را یادآوری می‌کند و می‌پرسد کسانی که برای اهل‌سنت موصل اشک می‌ریزند، هنگامی که داعش اهل‌سنت را سر می‌برید، کجا بودند؟ نخست‌وزیر عراق پاسخ این سئوال را می‌داند و می‌خواهد یادآوری کند که آنها آن روز هم در جبهه داعش بودند. اشتون کارتر که این روزها برای حضور نظامی ترکیه در عملیات موصل پادرمیانی می‌کند، قطعاً به خاطر دارد که با تحقیر ارتش، دولت و مردم عراق، آنها را فاقد انگیزه برای مقابله با داعش معرفی می‌کرد و با لحن تمسخرآمیزی می‌گفت: انتظار نداشته باشید که ما بجای شما با داعش بجنگیم! همه می‌دانند که آمریکا، آل‌سعود، ترکیه و سایرین از همان ابتدا همکار تروریستهای داعش بوده و هنوز هم هستند ولی برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خود، می‌خواهند با جنجال تبلیغاتی، خود را پرچمدار و در صف مقدم مبارزه با تروریسم جا بزنند.
طبعاً جای سئوال دارد که چرا آمریکا، ترکیه و همدستان تروریستها سه سال استقرار تروریستها در موصل را تحمل کردند و حتی به کمک آنها شتافتند ولی امروز برای آزادی موصل بی‌تابی می‌کنند.
اظهارات اخیر مقامات آنکارا، بسیار هشداردهنده است. آنها به وضوح درباره چشمداشت به خاک سوریه و عراق سخن می‌گویند و بخش‌هائی از خاک هر دو کشور را از اساس متعلق به خود می‌دانند. بدین ترتیب منطقاً به مصلحت سوریه و عراق نیست که حتی برای لحظه‌ای مشارکت و حضور نظامی ترکیه در خاک خود را تحمل کنند، چرا که ارتش متجاوز ترکیه سعی دارد به جای داعش، همان حضور تجاوزکارانه را شاید برای همیشه تکرار کند. عملکرد ائتلاف آمریکا هم در این مقوله مشکوک است. عدم حمایت هوائی ائتلاف از نیروهای خط مقدم جبهه علیه داعش، از یکطرف تلفات نیروهای مقاومت را افزوده و از سوی دیگر به تروریستها فرصت داده تا ابتکار عمل را در برخی جبهه‌ها به دست بگیرند و با ایجاد تاخیر و دفع‌الوقت در عملیات آزادسازی موصل اخلال ایجاد نمایند.
علاوه بر این، ائتلاف آمریکا چند فروند پهپاد عراقی را که اطلاعات دست اول از موقعیت داعش در موصل را منعکس می‌کردند، سرنگون کرده و عملاً به داعش کمک نموده تا عملیات ارتش عراق را مختل کند و به هر قیمت ممکن، اجرای طرح نجات موصل به تعویق بیفتد.
با این حال، بعید به نظر می‌رسد که اهداف و برنامه‌های آمریکا و ترکیه از جمله طرحهای کنگره آمریکا و دولت اوباما برای تجزیه سوریه و عراق از دید مقامات این دو کشور به دور مانده باشد و آنها ندانند که ناتو، آمریکا و ترکیه با اهداف شوم دیگری در زیر پوشش مبارزه علیه تروریسم در سوریه و عراق عمل می‌کنند و برای نفوذ در عمق خاک سوریه و عراق، زمینه‌ها را فراهم می‌آورند. ائتلاف آمریکا به وضوح خواستار شکست کامل داعش نیست بلکه وجود داعش را امتیاز و فرصتی می‌داند که فقط با حضور آن می‌تواند سایر طرحها و برنامه‌های خود را اجرائی کند. دقیقاً به همین دلیل است که از داعش حمایت می‌کند و برای جلوگیری از سقوط قطعی آن، هر کاری را که لازم بداند انجام می‌دهد.
