هفته نامۀ آبزرور انگلیس، در مقاله ای به قلم "ترِیسی مَک وِی" نوشت: زنی به نام عزیزه الیوسف که فعال برجسته حقوق بشر در عربستان است، بسیار امیدوار می باشد که اصل جنجالی "مَحرم" پایان یابد؛ زیرا در عربستان زنان بدون همراهی یک محرم نمی توانند از خانه بیرون بیایند یا رانندگی کنند.
آبزرور می نویسد: «عزیزه نامه ای را درباره لزوم شکستن قید و بندهای زنان به امضای هزار و 500 شهروند رسانده است ولی حق ندارد شخصاً به دفتر پادشاهی عربستان برود و نامه را تحویل بدهد. لذا مجبور است به همراه یک محرم از خانه اش بیرون بیاید و نامه را در صندوق پست بیندازد».
عزیزه در مصاحبه با آبزرور گفت: «ما فعالان حقوق بشر از خیلی وقت پیش برای بهبود اوضاع زنان تلاش می کنیم. می دانیم برای تغییر فرهنگ موجود با مخالفت هایی مواجه خواهیم شد. بسیاری معتقدند که ما می خواهیم بنیان خانواده را سست و در امور خانواده ها مداخله کنیم ولی این اتهام به ما نمی چسبد. اسلام دستور نداده است که زن هنگام بیرون رفتن از خانه حتماً باید با یکی از محارم خود باشد. کسی نمی تواند ما را مجبور به همراهی با محرم کند».
آبزرور در ادامه مقاله خود نوشت: «شیخ عبدالعزیز آل الشیخ، مفتی عربستان، هفته گذشته درخواست "لغو اصل همراهی محرم با زن" را مغایر با تعالیم اسلامی دانسته بود».
منال الشریف، یکی دیگر از فعالان حقوق بشر عربستان، می گوید: «اصل محرم ریشه همه گرفتاری های زنان عربستان است؛ زیرا معتقدان به این اصل زن را موجودی ناتوان می پندارند که حتی نمی تواند رانندگی کند. این اصل نیمی از مردم عربستان را به بند کشیده است».
الشریف می افزاید: «دستگاه قضایی عربستان یکی از عقب افتاده ترین نظام های قضایی جهان اسلام است. نظام قضایی سَلَفی عربستان در قضایای مربوط به زنان به متونی استناد می کند که هزار سال پیش نوشته شده است. به عنوان مثال اصل محرم به زمانی برمی گردد که زنان با شتر مسافرت می کردند و نیاز به همراهی مردان داشتند تا در مسیرهای سنگلاخی و پرفراز و نشیب مشکلی برایشان پیش نیاید و اگر مشکلی پیش آمد، مردان آن مشکل را حل کنند».
