نیویورک تایمز در 25 سپتامبر با ذکر این موضوع که 'چرا دونالد ترامپ نباید رئیس جمهور آمریکا شود؟' به دلایلی اشاره کرده که با توجه به آنها دونالد ترامپ نباید رئیس جمهوری آینده آمریکا باشد. 

در این مقاله ذکر شده است که دونالد ترامپ هیچ سابقه سیاسی نداشته و تنها اعتبار او برای شرکت در این انتخابات سرمایه و شهرت تلویزیونی او بوده است. نیویورک تایمز در این مقاله از ترامپ به عنوان فردی با دیدگاه های خطرناک و بدبینانه و دارای زبانی توهین آمیز و تبعیض آمیز که مواضع خود را بطور مداوم تغییر می دهد، یاد کرد.

در این مقاله از مردم بخصوص طرفداران ترامپ خواسته شده است تا به دقت به ویژگی های او بیاندیشند. 

نیویورک تایمز ذکر کرده که ترامپ بر خلاف دارایی فراوان، به دفعات سابقه ورشکستگی داشته و برخلاف دیگر نامزدها هرگز حاضر نشده تا سوابق مالیاتی خود را افشا کند.

در این مقاله آمده که ترامپ بدون داشتن سابقه ای در زمینه امنیت ملی گفته است که برنامه ای برای سرنگونی داعش دارد ولی هرگز حتی گوشه ای از آن را بیان نکرده است. او دارای مواضع ضد مهاجر، بومی گرا و نژاد پرستانه بوده و قصد دارد همزمان با برنامه اخراج 11 میلیون مهاجر غیر قانونی از خاک ایالات متحده، مانع از ورود مسلمانان به این سرزمین شود.

دونالد ترامپ بارها از پاسخ دادن به پرسش های خبرنگاران سرباز زده و آنها را تهدید به شکایت کرده است. 

بر اساس این مقاله، ترامپ با رد قرارداد هسته ای ایران، به سخره گرفتن پدیده گرمایش جهانی، حمایت از مواضع پوتین و انکار ارزش عضویت در ناتو چالشی امنیتی و سیاسی برای کشور ایجاد می کند. 

متخصصین از کنترل او بر زرادخانه هسته ای در صورت پیروزی در انتخابات ابراز نگرانی کرده و معتقدند ترامپ با کاهش مالیات برای قشر غنی و با بیگانه ساختن متحدین آمریکا رکود اقتصادی ایجاد کرده و امنیت کشور را به خطر می اندازد. ترامپ که کاندیدای حزب جمهوری خواه در این انتخابات است پیشتر اذعان داشته که با قانون مالکیت و حمل سلاح برای شهروندان آمریکا موافق بوده و ازحمایت در مورد استفاده مجدد از شکنجه در بازداشتگاه ها سخن گفته است.

نیویورک تایمز در این مقاله پرسش هایی از قبیل اینکه ترامپ چگونه قرار است وضعیت تحصیل و یا نظام قضایی در این کشور را بهبود ببخشد؟ مطرح کرده و آورده است که او چگونه قرار است به فقر، نژادپرستی و تبعیض دینی در این کشور پایان دهد؟ 

نویسنده در پایان این مقاله تاکید می کند که کلینتون برای همه این پرسش ها پاسخی مشخص ارائه داده است.