لبخندهای ظاهری در آخرین دیدار اوباما و نتانیاهو

 آسوشیتدپرس در گزارشی از نیویورک به قلم «جاش لدرمن» نوشت: باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی پس از سپری کردن سالها تنش، روز چهارشنبه در حالی با یکدیگر خداحافظی کردند که مناسبات امنیتی دوجانبه را مورد تاکید و تایید قرار دادند. آنها همچنین در حضور خبرنگاران، اظهارات چندانی را درباره اختلافات مداوم خود در خصوص ایران، شهرک سازی های رژیم صهیونیستی و مسئله فلسطین مطرح نکردند.

 

اوباما و نتانیاهو در طول دیدار خود در نیویورک، لبخند به لب داشتند. به گفته کاخ سفید، این دیدار احتمالا آخرین دیدار این دو  پیش از پایان دوران ریاست جمهوری اوباما در ماه ژانویه بود. دو طرف به جای آنکه مانند همیشه وارد بحث و گفتگو درباره از سرگیری گفتگوهای صلح شوند، به بذله گویی پرداختند و درباره نحوه سپری کردن دوران تعطیلات خود سخن گفتند.

 

اوباما در طول این نشست تنها یک بار به مخالفت خود با شهرک سازی های رژیم صهیونیستی در سرزمین های اشغالی اشاره کرد. وی این موضوع را در آغاز جلسه و زمانی مطرح کرد که خبرنگارها برای مدت زمان کوتاهی در محل حضور داشتند.

 

اوباما در این باره گفت: «ما در خصوص فعالیت های شهرک سازی، نگرانی هایی داریم.» رئیس جمهور آمریکا افزود  کشورش خواهان کمک به رژیم صهیونیستی برای پیگیری صلح است.

 

این در حالی است که مقامات ارشد دولت اوباما اعلام کردند وی در نشست خصوصی با نتانیاهو، به شکل دقیق تری به این موضوع پرداخت و اعلام کرد شهرک سازی های رژیم صهیونیستی در حال از بین بردن دورنمای تحقق صلح است و این موضوع باعث به وجود آمدن «نگرانی های عمیق آمریکا» شده است. یک مقام دولت آمریکا در این باره گفت نتانیاهو، این سخنان اوباما را به چالش کشید. وی افزود دو طرف در خصوص اختلافات خود، «آماده» نشده بودند.

 

به گفته این مقام ارشد دولت اوباما که خواست نامش فاش نشود، مخالفت سرسختانه نتانیاهو با توافق هسته ای ایران، که احتمالا «بزرگترین مایه رنجش» در روابط آمریکا و اسرائیل بوده است، در این نشست مطرح نشد. وی افزود این نشست نزدیک به نیم ساعت به طول انجامید.

 

خودداری اوباما و نتانیاهو از اظهار نظر درباره اختلافات به صورت عمومی، بازتاب دهنده درک مشترک آنها از این موضوع است که اگر قرار است صلح خاورمیانه محقق شود، در زمان ریاست جمهوری اوباما نخواهد بود. با توجه به تلاش های ناموفق پیشین در تحقق صلح، دولت اوباما تصمیم گرفته است هیچ تلاش دیپلماتیک عمده دیگری در این خصوص انجام ندهد.

 

این بدان معنا است که تمرکز این تلاش ها در آمریکا، بر جانشین های بالقوه اوباما معطوف شده است: هیلاری کلینتون دموکرات و دونالد ترامپ جمهوریخواه. هر یک از این دو نفر در صورتی که بخواهند این تلاش ها را از نقطه ای که اوباما متوقف کرد، ادامه دهند با مشکلات مشابهی روبرو خواهند شد. البته باید در نظر داشت که ترامپ تاکید کرده است در صورت پیروزی در انتخابات دولت وی، به هیچ وجه قصد ندارد صرفا به امور معمول بپردازد. همچنین، روسیه و فرانسه هر دو ابراز تمایل کرده اند تا نقش مهم تری را در میانجی گری میان رژیم صهیونیستی و فلسطینی ها ایفا کنند.

 

با وجود این، اوباما هنوز هم احتمال تلاش خود را برای تاثیر بر آینده این مناظرات از طریق ترسیم حد و مرزهای یک موافقتنامه قابل اجرا، منتفی ندانسته است. این تلاش ها ممکن است به شکل یک سخنرانی مهم، یا یک قطعنامه مورد حمایت آمریکا در شورای امنیت سازمان ملل صورت بپذیرد و فشارها بر رژیم صهیونیستی را افزایش دهد. واضح است که نتانیاهو نیز مخالفت خواهد کرد.

 

مقامات کاخ سفید در این باره اعلام کردند اوباما به صورت فعال، در حال طرح ریزی چنین اقدامی نبوده است، اما در صورتی که این اقدام بتواند به صورت مثبت بر شرایط تاثیر بگذارد، ممکن است به انجام آن بیاندیشد.

 

اوباما و نتانیاهو در مقابل خبرنگاران، بیشتر وقت خود را مشغول به سخن گفتن درباره موافقتنامه کمک های نظامی آمریکا به رژیم صهیونیستی بودند. ارزش این موافقتنامه 10 ساله، 38 میلیارد دلار است و طی ماه کنونی امضا شد. کاخ سفید امیدوار است این کمک های نظامی بی سابقه، باعث تضعیف این دیدگاه در میان حامیان اسرائیل شود که اوباما، از امنیت رژیم صهیونیستی حمایت کافی را به عمل نیاورده است.

 

اوباما در این باره گفت: «اکنون زمان خطرناک و دشواری در خاورمیانه است، و ما می خواهیم اطمینان حاصل کنیم که اسرائیل، از همه توانایی های لازم برای تامین امنیت اسرائیلی‌ها برخوردار است.»

 

پس از آنکه نتانیاهو در ساختمان کنگره تلاش کرد علیه توافقنامه هسته ای ایران اعمال نفوذ کند، روابط میان وی و اوباما هرگز کاملا خوب نشد. به علاوه، اظهارات نتانیاهو در خصوص جدی نگرفتن راه حل دو کشور باعث شده است دولت اوباما دیدگاهی منفی نسبت به این موضوع پیدا کند.