بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسراییل، از تجربیات خود در انتخابات های ریاست جمهوری گذشته آمریکا به خوبی درس گرفته است. او این بار تلاش دارد تا در کوران رقابت سنگین میان هیلاری کلینتون دموکرات و دونالد ترامپ جمهوری خواه بی طرفی خود را حفظ کند. رون درمر، سفیر اسراییل در ایالات متحده، نیز دستور گرفته که فاصله خود را با این موضوع جنجالی حفظ کند. نتانیاهو به اعضای کابینه خود هم دستور داده که از اظهارنظر در این باره خودداری کنند. اما واقعیت تغییری نکرده است، هیلاری کلینتون آخرین کسی است که نتانیاهو می خواهد در کاخ سفید ببیند؛ علاقه نتانیاهو به کلینتون حتی کمتر از علاقه او به باراک اوباما است.
البته نتانیاهو نهم سپتامبر یک لغزش کوچک داشت. او در ویدئویی که در فضای مجازی منتشر شده درباره شهرک سازی در کرانه باختری گفته "این که این شهرک سازی ها را مانعی برای صلح می خوانند گیج کننده است." نتانیاهو حضور شهرک نشین ها در سرزمین های اشغالی را با حضور اعراب در اسراییل مقایسه کرده و گفته بود که برخی به دنبال پاکسازی یهودیان از کرانه باختری هستند.
اشاره تلویحی نتانیاهو به دولتمردان اروپا بود. البته سخنان نخست وزیر اسراییل یک مخاطب دیگر هم داشت؛ دولت ایالات متحده که یکی از مخالفان سرسخت ادامه شهرک سازی ها در کرانه باختری است. همان طور که انتظار می رفت، سخنان نتانیاهو و استفاده از عبارت "پاکسازی قومی" طوفانی به پا کرد که نه فقط اتحادیه اروپا بلکه انتقادات تند واشنگتن را هم به دنبال داشت.
روزنامه هاآرتص دهم سپتامبر نوشت که متن صحبت های نتانیاهو را کلمه به کلمه فرانک لانتز، استراتژیست ارشد جمهوری خواه در سال 2009 نوشته است. لانتز در آن زمان نوشته بود که در زمان توضیح فرایند شهرک سازی ها برای مخاطبان آمریکایی استفاده از عبارت پاکسازی قومی می تواند بسیار تاثیرگذار باشد. درمر، سفیر اسراییل در آمریکا و یکی از نزدیکترین متحدان نتانیاهو 1993 برای لانتز کار می کرد. دیوید کیس، مشاور جدید مطبوعات خارجی نتانیاهو که اصالتا آمریکایی است و با جناح راست آمریکا ارتباط نزدیکی دارد هم از جمله کسانی است که در ماجرای ویدئوی اخیر نتانیاهو نقش داشته است. در یک جهان موازی، لانتز، درمر و کیس می توانند در ستاد انتخاباتی دونالد ترامپ جایگاه مهمی داشته باشند.
یک دیپلمات ارشد به المانیتور می گوید: «این ویدئو در مجموع یک حمله جدی به حزب دموکرات در مجموع، و شخص هیلاری کلینتون به طور اخص، بود. موضوع این ویدئو مساله شهرک سازی ها و ارتباط آن با حقوق بشر بود و نتانیاهو با این کار دموکرات ها را نشانه رفت، چرا که برخلاف کلینتون که بارها با شهرک سازی ها مخالف کرده، دونالد ترامپ چندین بار در همین اواخر اعلام کرده است از حق اسراییلی ها برای شهرک سازی حمایت می کند.»
یک مقام اسراییلی نیز در بیت المقدس به المانیتور می گوید: «نتانیاهو کارش را خوب انجام داد. او این بار بدون این که آشکارا انگشت خود را به سوی یک کاندیدای خاص بگیرد از فردی که می خواست حمایت کرد. او ترامپ را مانند میت رامنی، کاندیدای جمهوری خواهان در سال 2012 به اورشالیم (بیت المقدس) دعوت نکرد اما چیزهایی می گوید که مردم می توانند از طریق آن درک کنند سیاست های ترامپ بیشتر به نفع اسراییل است تا سیاست های کلینتون. نتانیاهو می خواهد احتیاط را رعایت کند. او این بار احتمال پیروزی دموکرات ها را مانند انتخابات گذشته دست کم نمی گیرد.»
انتشار این ویدئو تلاش های دو طرف برای دیدار اوباما و نتانیاهو در پایان مجمع عمومی سازمان ملل متحد را معلق گذاشته است. این در حالی است که کارزار انتخابات ایالات متحده تحت تاثیر جنجال سلامتی هیلاری کلینتون و غش کردن او در مراسم یادبود قربانیان 11 سپتامبر قرار دارد. کابوس مدیران ستاد انتخاباتی کلینتون به حقیقت پیوست، وقتی که تصاویر تلوتلو خوردن کلینتون در فضای مجازی دست به دست شد. اما تلاش بیشتر را نتانیاهو و اطرافیان او داشتند تا جلوی خود را بگیرند و شادی و شعف خود را از این مساله علنی نکنند. المانتیور پیشتر نیز طی مطالبی به روابط تیره خانواده کلینتون و نتانیاهو اشاره کرده بود. نتانیاهو به خوبی آگاه است که در صورت ورود نخستین رییس جمهوری زن آمریکا به کاخ سفید کار او برای شوراندن افکار عمومی علیه کلینتون به مراتب سخت تر از آن چیزی است که علیه باراک اوباما انجام داد، حداقل این که باراک اوباما به عنوان نخستین رییس جمهوری سیاه پوست آمریکا نام "حسین" را با خود داشت که کار را برای او راحت تر می کرد. برای نتانیاهو کناره گیری هیلاری کلینتون از انتخابات ریاست جمهوری چیزی شبیه معجزه است. نزدیکان نتانیاهو می گویند که مخالفت نخست وزیر اسراییل با هیلاری کلینتون به این معنا نیست که او می داند با پیروزی دونالد ترامپ دقیقا با چه چیزی روبه رو خواهد شد، اما مساله این است که نتانیاهو می داند با پیروزی کلینتون انتظار چه چیزی را باید داشته باشد و این چیزی است که او "قطعا" و "به هیچ عنوان" نمی خواهد.
