روزنامه الکترونیکی «رأیالیوم» در مقالهای در ستون «سخن سردبیر» به قلم «عبدالباری عطوان» تحلیلگر مطرح جهان عرب نوشت: «بان کیمون» دبیرکل سازمان ملل، روز سهشنبه گزارشی را به شورای امنیت ارائه داد که در آن تصمیم جنجال برانگیزش مبنی بر حذف ائتلاف عربی تحت رهبری عربستان سعودی از فهرست سیاه مرتبط با کشتار کودکان، ذکر شد. ائتلاف عربی طبق گزارشهای سازمانهای حقوقی جامعه جهانی، که تأکید میکنند این ائتلاف مسئول کشته شدن بیش از 500 کودک در جریان حملات هوایی به غیرنظامیان از آغاز جنگ علیه یمن یعنی در ماه مارس 2015، است، در فهرست مذکور گنجانده شده بود.
تحقیقات سازمان ملل تأیید میکنند که ائتلاف سعودی مسئول 60 درصد از موارد کشته شدن کودکان یمنی است و این یعنی اینکه از مجموع بیش از 7 هزار یمنی، که در جریان حملات هوایی این ائتلاف کشته شدند، دستکم 785 کودک توسط این جنگندههای آن جان خود را از دست دادند.
چهبسا ائتلاف سعودی به صورت دائمی از فهرست سیاه خارج شود همانگونه که خانم «لیلی زروقی» نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد به خبرنگاران گفت. وی تأکید کرد، این ائتلاف بار دیگر در این فهرست گنجانده نخواهد شد و «آنچه که در گذشته اتفاق افتاد فراموش میشود» ولی قدر مسلم آن است که سازمان ملل، دبیرکل آن و تمامی دستیاران وی وارد فهرستی سیاهتر شدهاند و آن، فهرست تسلیم شدن به فشارها، امتیازدهیها و سرپوش گذاشتن به جنایات در حق کودکان یک کشور فقیر و بیبضاعتی است که در معرض تجاوز وحشیانه و غیرقابل توجیه قرار گرفته است.
نمیدانیم چرا دبیرکل سازمان ملل به سرعت از تصمیم خود به گنجاندن ائتلاف سعودی در فهرست سیاه، عقبنشینی کرد، تاکنون نیز رسما این دلایل فاش نشده است ولی موضوعی که میدانیم این است که این ائتلاف زمانیکه با جنگندههای پیشرفته آمریکایی بیمارستانها (بیمارستان شهار در صعده)، بازارهای شلوغ، مرغداریها، تاسیسات آبی، مجالس عروس و مدارس را بمباران میکرد، جنایتهایی علیه یمنیها مرتکب شده است و میراث و زیرساختهای ویران شده این کشور را نابود و میلیونها نفر را آواره کرد.
عربستان سعودی از سلاح تهدید به متوقف کردن کمکهای مالی به سازمان ملل و نهادهای ذیربط آن استفاده کرد و «لابیهای» آمریکایی و غیرآمریکایی را برای تحت فشار دادن دبیرکل این سازمان و برخی دستیارانش بهکار گرفت و در خارج کردن نام خود و همپیمانانش (از فهرست سیاه) موفق شد، ولی این خارج شدن، آن را از کشتار کودکان یمنی تبرئه نمیکند و هر چند آن تبرئه آن، با زور در نهادی جهانی اساسا بدنام صورت گرفت ولی بیش از 25 میلیون یمنی و همچنین تمامی آزادگان جهان و از جمله ما در روزنامه رایالیوم، فریب این نمایش جهانی را بخوریم و ما آن را در قلوبمان نگه میداریم چرا که در اماکن دیگر نیز چنین سناریویی اتفاق میافتد.
احساس درد میکنیم زمانیکه تأکید میکنیم عربستان سعودی و اسرائیل فراتر از قانون بینالمللی هستند و هر اندازه که نیز کودک بکشند ولی سازمان ملل متحد نمیتواند آن دو را در فهرست سیاه مذکور درج کند؛ دلیل آن نیز سرپوش گذاشتنهای آمریکا، قدرت پول و نفوذ و نیز ارعاب است.
کودکان یمنی، که در معرض گرسنگی، محرومیت، محاصره و راکتها و بمبهای «طوفان قاطعیت» قرار گرفتهاند، همچون همتایان خود در فلسطین، سوریه و لیبی و عراق کسانی را ندارد که برایشان گریه کنند؛ چرا که این کشورها در سنگر آمریکا نیستند و کشورهایی فقیر هستند که جز عزت، پایداری، مقاومت و کراکت چیزی ندارند.