با یک اظهار نظر جنجالی از سوی یکی از دو نامزد محافظه‌کار بریتانیا،در حالی‌که رقابت برای جانشینی دیوید کامرون بالا گرفته بود، آندره‌آ لدسام از رقابت با ترزا می انصراف داد. انصرافی که ناشی از یک گاف بود و در نهایت او را مجبور کرد که خود از هیات یک نامزد تبدیل به حامی نخست‌وزیر آینده بریتانیا شود.
به نوشته روزنامه وال استریت ژورنال در اوایل هفته جاری آندره‌آ لدسام در گفت‌وگو با تایمز این نکته را ذکر کرد که چون وی دارای 3 فرزند است، سهم بیشتری در آینده بریتانیا نسبت به ترزا می دارد که فاقد فرزند است. این سخنان آندره‌آ لدسام با اعتراض بسیاری از نمایندگان حزب محافظه‌کار در پارلمان بریتانیا و هواداران ترزا می مواجه شد. همین امر موجب شد تا لدسام در یک عقب‌نشینی آشکار توپ را به زمین روزنامه تایمز بیندازد. روزنامه تایمز لندن از قول آندره‌آ لدسام نوشته بود که به نظر او ترزا می، دیگر نامزد رهبری حزب، واقعا ناراحت است که بچه‌ای ندارد. اما آ لدسام می‌گوید: این مشمئزکننده است که روزنامه تایمز به غلط از قول او نوشته که خودش به دلیل مادر بودن، از ترزا می برای رهبری حزب و کشور شایسته‌تر است.
این در حالی است که آندره‌آ لدسام پیش از کناره‌گیری گفته بود آنچه در روزنامه تایمز منتشر شده درست برعکس حرف‌های او است. او گزارش تایمز را «شرم‌آور و نفرت‌انگیز» خوانده است. در بخشی از فایل صوتی مصاحبه که تایمز در اختیار بی‌بی‌سی گذاشته به نظر می‌رسد لدسام همان حرف‌هایی را زده که در تایمز منتشر شده است. آ لدسام، معاون وزیر انرژی است و در جریان همه‌پرسی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا یکی از چهره‌های محوری هواداران خروج بریتانیا بود. لدسام در جریان کارزار تبلیغاتی همه‌پرسی چند بار بر مادر بودن خودش تاکید کرد. ترزا می، وزیر کشور و از طرفداران ماندن در اتحادیه اروپا، پیش‌تر خواهان این شده بود که مبارزه درون‌حزبی برای رسیدن به رهبری حزب محافظه‌کار در قالبی «پاک» و در چارچوب‌های پذیرفته شده اخلاق سیاسی انجام شود. می مواضع راست‌گرایانه‌تری نسبت به دیوید کامرون، نخست‌وزیر کنونی بریتانیا دارد. نامزد رهبری حزب محافظه‌کار و نخست‌وزیری بریتانیا روی نقش مسیحیت در زندگی سیاسی‌اش تاکید کرده است.
آندره‌آ لدسام و ترزا می را نمایندگان حزب محافظه‌کار در پارلمان از میان پنج نامزد انتخاب کرده بودند. به گفته دیوید کامرون، نخست‌وزیر بریتانیا، ترزا می از فردا چهارشنبه به‌طور رسمی جانشین او خواهد شد. بیش از نیمی از اعضای حزب محافظه‌کار بالای 60 سال دارند و بسیاری از آنها ساکن لندن و مناطق جنوب شرقی انگلستان هستند.
تاچر جدید بریتانیا
برخی می‌گویند گاف لدسام به ضرر وی تمام شد. افزون بر اینکه ترزا می توانسته رای بیشتر محافظه‌کاران را به خود جلب کند. ترزا می نسبت به دیوید کامرون و لدسام دارای گرایش‌های راست‌تری است و روزنامه دیلی تلگراف او را مارگارت تاچر جدید می‌خواند. روزنامه تلگراف در این‌باره می‌نویسد: این روزنامه از برگزیت حمایت کرد. در این راستا باید گفت 52 درصد از مردم به خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا رای مثبت دادند، آنچنان که در انتخابات عمومی سال 2015 به توری‌ها (محافظه‌کاران) رای دادند. ما می‌خواهیم اجرای کامل برگزیت را ببینیم و در این خصوص جای هیچ شک و شبهه‌ای وجود ندارد. تنها یک سوال باقی می‌ماند: پس از برگزیت چه کسی سکان هدایت بریتانیا را به‌دست خواهد گرفت، در حالی که بریتانیا با بزرگ‌ترین چالش عمر خود در دنیای مدرن دست و پنجه نرم می‌کند؟
جالب توجه است بدانید به‌رغم اینکه ترزا می خود یکی از حامیان باقی ماندن بریتانیا در اتحادیه اروپا بوده با این حال جدایی‌طلبان و کسانی که به خروج از اتحادیه اروپا رای دادند از حامیان ترزا می به حساب می‌آیند. پریتی پتل، یکی از کسانی که کارزار پر شوری برای خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا داشت، جزو طرفداران ترزا می است. از دیگر نفرات می‌توان به کریس گری‌لینگ، لیام فاکس و دیوید دیوس از اعضای برجسته توری‌ها نام برد که در زمره هواداران می هستند. ترزا می بر این باور است که می‌تواند یکپارچگی را پس از برگزیت به اردوی توری‌ها بازگرداند. پیش از برگزاری همه‌پرسی درخصوص خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا، محافظه‌کاران انگلیسی به دو دسته تقسیم شده بودند اما ترزا می در تازه‌ترین شعار خود گفته است اتحاد و یکپارچگی را به توری‌ها بازخواهد گرداند.
شورای سردبیری دیلی تلگراف در ادامه می‌نویسد: ما همه موافقیم. ترزا می دقیقا همان شخص شایسته‌ای است که می‌تواند نخست‌وزیر بریتانیا باشد. او دارای تجربه‌ای غنی است، چه زمانی که در مقام پوزیسیون بوده و چه در مقام یک اپوزیسیون. شورای سردبیری تلگراف بر این باورند که «ترزا می» می‌تواند «بانوی آهنین» آینده بریتانیا باشد. زنان می‌خواهند بعد از چند دهه مجددا مستاجر خانه شماره 10 شوند. ترزا می نشان داده برای اجاره کردن این خانه آمادگی بیشتری دارد و در میان توری‌ها نیز نسبت به لدسام از بخت بیشتری برخوردار است.
روزنامه دیلی تلگراف گاف تاریخی لدسام را در گفت‌وگو با روزنامه تایمز یک نمونه برجسته از عدم درایت وی خطاب می‌کند و می‌نویسد که لدسام در یک مصاحبه نتوانسته موفق بیرون بیاید و این یک نمونه کلاسیک از نداشتن توانایی لدسام در برخورد با رسانه‌ها بود. ترزا می اخیرا گفته که قادر است دوران پس از خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا را مدیریت کند، به‌گونه‌ای که کمترین آسیب به این کشور برسد.
او سعی دارد در کارزار ملی خود کارگران را هم که اساسا سمت چپ‌های این کشور هستند همراه خود کند. ترزا می قصد دارد تا نماینده کارگران را وارد هیات رئیسه کمپانی‌ها کند. ترزا می می‌گوید: من می‌خواهم تغییراتی را که در راه کسب‌وکارهای بزرگ است ببینم. می‌خواهم مردمی که در داخل خود کسب‌وکارهای بزرگ هستند آنجا را اداره کنند نه اینکه اداره آنها برون‌سپاری و به مدیران غیراجرایی داده شود. ترزا می تاکید می‌کند: قبول که ما حزب محافظه‌کاران هستیم، قبول که ما حزب سرمایه‌گذاران هستیم اما به این معنی نیست که ما باید خودمان را برای شیوه «هر چیزی قابل قبول است» آماده کنیم. او در گفته‌های متعدد خود قول داده است نقش سهامداران را در اداره شرکت‌های بزرگ بیشتر کند تا از نقش مشاوران خارج شوند.
ترزا می برای اینکه بتواند خود را یک نخست‌وزیر موفق معرفی کند سه اولویت در نظر گرفته است: اول اینکه، برای اداره کردن تنها به چند اسم بزرگ بسنده نمی‌کند و هرکسی می‌تواند کمک حال وی باشد. دوم، مذاکرات خود را با اتحادیه اروپا به‌گونه‌ای ادامه خواهد داد تا جدایی موفقیت‌آمیزی از ناحیه یورو داشته باشند. و در نهایت اینکه از نظر وی برگزیت، برگزیت است و نباید دیگر به گذشته نگاه کرد و حسرت آن را خورد، بلکه باید از آن پلی برای موفقیت ساخت.
