پولیتیکو در مطلبی با اشاره به ناآرامی‌های اخیر در فضای سیاسی عراق نوشت: زمان یک گفتگوی جدی با ایران درباره عراق فرا رسیده است. ناآرامی‌های اخیر در عراق، که منجر به اشغال موقت پارلمان این کشور از سوی حامیان مقتدی صدر شد، باعث تضعیف جبهه مقابله با داعش و کمک به تجزیه این کشور می‌شود. بدون همکاری آمریکا، ایران و آیت‌الله سیستانی، این بحران می‌تواند باعث سقوط کل نظام سیاسی عراق شود و این مسئله به نوبه خود می‌تواند اشغال دائم این کشور از سوی داعش و سایر گروه‌های تروریستی ضدآمریکایی را در پی داشته باشد.برای جلوگیری از این اتفاق ناگوار، واشینگتن به کمک تهران نیاز دارد.
به ادعای پولیتیکو، احزاب سیاسی شیعه عراق از ابتدا چندان مورد حمایت سنی‌ها قرار نداشتند و اکنون جایگاه آنها در میان کردها و حتی بخشی از جمعیت شیعه عراق نیز تضعیف شده است.
پولیتیکو در ادامه نوشت: بیش از 9 ماه است که مردم عراق علیه سوء مدیریت اقتصادی دولت حاکم و ناکامی آن در تامین امنیت و ارائه خدمات به شهروندان دست به تظاهرات می‌زنند و از دولتمردان می‌پرسند که میلیاردها دینار درآمد نفتی این کشور در کجا هزینه می‌شود.
آیت‌الله سیستانی، که پیشتر از انتصاب حیدر عبادی به عنوان نخست وزیر این کشور حمایت کرده بود، اکنون علناً در کنار معترضان ایستاده است و سلب حمایت او از عبادی باعث شده است که مقتدی صدر پرچم اصلاحات را در این کشور در دست بگیرد.
در ادامه این مطلب آمده است: «عبادی چندی پیش با اعلام انتصاب یک کابینه تکنوکرات بدون حمایت احزاب سیاسی پارلمان، دست به قمار بزرگی زد. بسیاری از رهبران احزاب سیاسی به استثنای مقتدی صدر این اقدام او را محکوم کردند. کردها و سنی‌های عراق نیز بیم آن دارند که یک دولت تکنوکرات آنها را به کلی از فرآیند تصمیم‌گیری حذف کند.»
زمانیکه واشینگتن و تهران به وضوح اعلام کردند که خواهان باقی ماندن عبادی در قدرت هستند، مصالحه‌ای میان احزاب سیاسی برای در قدرت باقی ماندن عبادی به شرط ترمیم کابینه خود صورت گرفت؛ اما مقتدی صدر این مصالحه را نپذیرفت و طرفداران او در حمایت از تشکیل یک کابینه تکنوکرات، پارلمان عراق را به اشغال خود درآوردند.
چنانچه بحران عراق هرچه سریعتر حل نشود، مقتدی صدر ممکن است اعلام تشکیل دولت موقت کند که این مسئله می تواند عواقب ناگواری از جمله تضعیف جبهه مقابله با داعش و تقویت انگیزه‌های جدایی‌طلبانه کردها را به همراه داشته باشد. حتی در صورت تداوم بن‌بست سیاسی در عراق، کودتای نظامی را نیز می‌توان به عنوان یک پیامد احتمالی دیگر در نظر گرفت.
در ادامه این مطلب ادعا شده است: در هر صورت، تشکیل دولت از سوی مقتدی صدر باعث تضعیف حامیان نزدیک ایران در عراق و قدرت گرفتن ارتش نیز با توجه به گرایشات سیاسی مختلفی که در رده‌های مختلف ارتش وجود دارد، منجر به تشدید منازعات داخلی میان شیعیان خواهد شد.
بنابراین، واشینگتن و تهران هر دو باید نسبت به حل فوری بحران سیاسی عراق علاقمند باشند و به موازات یکدیگر تمام تلاش خود را برای نیل به یک مصالحه سیاسی سریع در عراق به کار گیرند؛ چراکه در غیر این صورت، عربستان سعودی نیز ممکن است برای تضعیف قدرت شیعیان در منطقه وارد بازی سیاسی عراق شود.
