فاروق در صفحه فیسبوک خود نوشت: دولت وقت عثمانی مالکیت جزایر صنافیر و تیران را طبق توافقی به مصر اعطا کرده بود و هر چند عربستان تا سال 1950 مدیریت این جزایر را در دست داشت ولی سرانجام در نامه ای رسمی به آمریکا و بریتانیا از مالکیت خود بر این جزایر به نفع مصر دست کشید. مصر در گذشته مالکیت حجاز و کرانه های شرقی و غربی دریای سرخ را در دست داشت در حالی که در آن زمان خبری از عربستان نبود لذا مدیریت جزایر صنافیر و تیران به معنای داشتن حق مالکیت آن نیست.
فاروق نوشت : طبق توافقنامه بین المللی آب های آزاد ؛ کشورهایِ حاشیۀ مسیرهای دریاییِ بین المللیِ کم، مساحت باید یکسان و مساوی به بهره برداری از این مسیرها بپردازند و با توجه به اینکه پهنای خلیج عقبه فقط 14 مایل است ، مصر از حق مالکیت بر 12 مایل از این خلیج برخوردار است و عربستان نیز چنین حقی دارد.
این کارشناس مصری افزود : جزایر صنافیر و تیران در 12 مایلی سواحل شبه جزیره سینا واقع هستند و تنها مسیر دریایی مناسب برای کشتیرانی مسیرِ واقع بین سینا و جزیران تیران است لذا طبق قانون بین الملل ؛ فقط مصر از حق کشتیرانی بین سینا و جزایر تیران و صنافیر برخوردار است.
فاروق تأکید کرد: جزایر صنافیر و تیران از زمان امضای توافقنامه کمپ دیوید تاکنون تحت کنترل عملی نیروهای بین المللی چند ملیتی است و مصر و عربستانی هیچ حقی در این جزایر ندارند و فقط با اجازه فرماندهی این نیروها و اسرائیل می توانند طرحی عمرانی در این جزایر اجرا کنند طرح هایی که نباید امنیت رژیم اسرائیل را به خطر بیندازد .
