یک فیلم مستند به نام «روزهای صفر» که در جشنواره فیلم برلین شرکت کرده است، نشان می‌دهد که ایالات متحده زیرساخت‌های نظامی و غیرنظامی ایران را هک کرده بود تا به عوامل خود اجازه دهد در هنگام صدور فرمان، با انجام یک سلسله حملات سایبری، بخش‌های مختلف نظامی و غیرنظامی ایران را از کار انداخته و از دسترس خارج کنند.
هدف عملیات هکری ایالات متحده که اسم رمز «نیترو زئوس» را دارد، شامل نیروگاه‌های تولید برق، زیرساخت‌های حمل و نقل و سامانه‌های دفاع هوایی است. در این فیلم مستند ادعا شده است که عناصر آمریکایی به صورتی بسیار ظریف به این سیستم‌ها نفوذ کرده بودند تا این اطمینان حاصل شود که حملات قابل انجام باشند.
این فیلم به کارگردانی الکس گیبنی، برنده پیشین جایزه اسکار ساخته شده است. در این فیلم عنوان شده است که کِرم سایبری استاکس‌نت که ساخت ایالات متحده و اسرائیل بود و در مقطعی توانست یک پنجم سانتریفیوژهای ایران را از بین ببرد، تنها بخش کوچکی از قابلیت‌های تهاجمی بود که علیه این کشور ایجاد شده بود.
در این فیلم با استناد به پنج منبع نظامی یا امنیتی ایالات متحده که اطلاع مستقیمی از این برنامه‌ها داشته‌اند، عنوان شده است که:
- هکرهای آمریکایی که از «مرکز عملیات راه‌دور» (ROC) واقع در منطقه فورت‌مید مریلند عمل می‌کردند، توانستند تا به گستره وسیعی از زیرساخت‌های حیاتی ایران نفوذ کنند و آماده اجرای حملات فلج‌کننده همزمان با هرگونه عملیات نظامی شده بودند.
- برخی از اعضای وزارت خارجه آمریکا و آژانس امنیت ملی این کشور نگرانی خود را بابت قانونی و اخلاقی بودن این عملیات ابراز کرده بودند، زیرا این حملات خطر از کارانداختن تأسیسات غیرنظامی را در کنار زیرساخت‌های نظامی در بر داشتند.
- اسرائیل با ایجاد تغییراتی در کِرم سایبری استاکس‌نت، که تأسیسات هسته‌ای ایران را هدف قرار داد، آن را تهاجمی‌تر کرده و یک ویرایش جدید مستقل را ایجاد کردند. این همانی بود که توسط پژوهشگران امنیتی کشف شد و نهایتا باعث رهگیری منشاء آن تا نهادهای اطلاعاتی آمریکا و اسرائیل شد.
- برای استفاده از استاکس‌نت علیه ایران، از واحدهای اطلاعاتی انگلیسی همچون ستاد مشترک ارتباطات دولتی (GCHQ) نیز استفاده شد.
بازفید در ادامه گزارش داده است که «استاکس‌نت» اسم رمزی بود که به یک کِرم رایانه‌ای به‌طور فوق‌العاده پیچیده داده شده بود، سلاحی سایبری که در سال 2010 از سوی پژوهشگران امنیتی کشف شد. رمز این سلاح سایبری به شکلی بی‌سابقه پیچیده بود و شامل چهار «روز صفر» یا آسیب‌پذیری‌هایی بود که پیشتر کشف نشده بود و می‌توانستند موفقیت حمله را تضمین کرده و به قیمت صدها هزار دلار از بازار سیاه خریداری شده بود.
پژوهشگران امنیتی به سرعت به این نتیجه رسیدند که به خاطر پیچیدگی این کِرم رایانه‌ای و استفاده آن از آسیب‌پذیری‌هایی که پیشتر کشف نشده بودند و قیمت گزافی داشته‌اند، این محصول نهادهای دولتی یک یا دو کشور است.
نهایتا نیز آشکار شد که کِرم استاکس‌نت در نتیجه همکاری بلندمدت ایالات متحده و اسرائیل در قالب عملیاتی با اسم رمز «بازی‌های المپیک» برای مقابله با برنامه هسته‌ای ایران بدون نیاز به حملات هوایی یا ترور طراحی شده بود.
یکی از منابع اطلاعاتی که به صورت ناشناس در این فیلم سخن گفته است عنوان می‌کند که برنامه «نیترو زئوس» شامل صدها پرسنل بود که برای سال‌ها مشغول فعالیت بودند و «صدها میلیون» دلار هزینه در بر داشته است - که هدف آن ایجاد برنامه‌ای آماده برای «مختل، تضعیف و نابود کردن» زیرساخت‌های ایران با استفاده از رمزی بود که هیچ‌نشانه‌ای باقی نمی‌گذاشت که چه کسی مسئول آن حملات است.
