از زمانی که حماس در نوار غزه حاکمیت را به دست گرفت، این پر جمعیت ترین منطقه جهان با محاصره همه جانبه روبرو شد محاصرهای که با گذشت زمان هر روز شدیدتر شد و عرصه را بر مردم این منطقه تنگتر کرد.
آمار بیکاری و مشکلات حاصل از محاصره و جنگ
براساس آمار موجود از زمان آغاز محاصره بیش از 272 هزار شهروند بیکار شدهاند. بیش از 150 هزار کارگر و 100 هزار فارغ التحصیل دانشگاهی فاقد کار هستند.طی این 10 سال 20 هزار واحد مسکونی کاملا تخریب شده است و به دلیل ممانعت رژیم صهیونیستی از ورود مصالح ساختمانی به این منطقه 100 هزار نفر بدون سرپناه ماندهاند.
وضعیت بهداشتی به شدت رو به وخامت گذاشته است به شکلی که 141 شغل مرتبط با دارو از بین رفتهاند و 205 صنف از تولیدات اساسی دارویی دیگر وجود ندارند.
یکی از سخت ترین مشکلات نوار غزه مشکل برق است که بر تمامی وجوه انسانی اثر مخربی داشته است. به طور میانگین در غزه 4 ساعت در شبانه روز برق وجود دارد و این موجب از بین رفتن تولیدات غذایی و تعطیلی بسیاری از کارگاه های تولیدی است.
طرح ایجاد شبکه امنیت مالی اتحادیه عرب
نشستهایی که اتحادیه عرب در حمایت از فلسطین برگزار کرد همگی در زمان جنگهای سه گانه غزه و نشستهای دورهای این اتحادیه برگزار شد. آنچه در تمامی این نشستها برجسته بود طرحی با عنوان شبکه امنیت مالی اتحادیه عرب بود. البته این طرح با محوریت تشکیلات خودگردان شکل گرفت تا کسر بودجه آن و وابستگی تشکیلات خودگردان به کمک های خارجی را جبران کند. اما در حقیقت یکی از محورهای مهم آن نوار غزه بود. ولی این طرح هیچ گاه اجرایی نشد.
وعدههای اتحادیه عرب و ترکیه پس از جنگ
کشورهای عرب پس از جنگ های 22 روزه، 8 روزه و 51 روزه نشستهای فوق العاده ای تشکل دادند که همگی با عنوان بازسازی غزه برگزار شد. در تمام این نشست ها تمامی کشورهای شرکت کنند وعده هایی برای بازسازی غزه ارائه کردند اما حتی 1 دلار از این کنفرانس های به اصطلاح بازسازی به نوار غزه پرداخت نشد. تنها دو کشور قطر و عربستان در مقاطعی کوتاه به فلسطین کمک کردند. عربستان تمام کمک خود را به بودجه تشکیلات خودگردان کرد که نوار غزه سهمی در آن نداشت. قطر هم با قرار دادن ناظری برای کمکهای هدف دارش که با هماهنگی کامل با رژیم صهیونیستی پرداخت شد نتوانست از رنج های غزه بکاهد؛ چرا که صهیونیست ها اجازه پرداخت این کمک ها به بخش زیر ساخت را ندادند.
در این میان ترکیه داعیه دار کمک به نوار غزه و بیرون آوردن این منطقه از محاصره بود. حرکت ناوگان آزادی1 و2 به سوی نوار غزه با محوریت ترکیه؛ نمود این ادعا بود. اما هنگامی که ترک ها پس از تیره شدن روابطشان با روسیه به سراغ ارتباط با صهیونیست ها رفتند و صهیونیست ها هم شرط رفع محاصره را نپذیرفتند چاه ادعای ترکیه خشک شد و نوار غزه از آن طرفی نیست.
امروز که فقر در نوار غزه از مرز 40% فراتر رفته است جای آن دارد نگاهی به داعیان کمک به فلسطین بیاندازیم که نه تنها یک فشنگ به فلسطین هدیه نکردهاند تا مقاومت را بهره مند سازند بلکه؛ برای بهبود وضعیت عادی شهروندان غزه نیز اقدامی نکرده اند و قرار نیست اقدامی انجام دهند.